This story is part of the இன்னசண்ட் இந்திராவுடன் இன்செஸ்ட் உறவு series
வணக்கம் அனைவருக்கும். சென்ற அனைத்து பகுதிகளுக்கும் ஆதரவு அளித்திருந்த அனைத்து நல் உள்ளங்களுக்கும் என் நெஞ்சார்ந்த நன்றிகள். தொடர்ந்து ஆதரவு தருமாறு வேண்டுகிறேன். தங்களின் ஆதரவே எனை தொடர்ந்து எழுத ஊக்குவிக்கிறது. சரி, கதைக்குள் புகுவோம் வாருங்கள்.
மாமி(சற்று உஷ்ணமாக): என்ன டா வினோத் நீ?. அதான் கூச்சமா இருக்குன்னு சொல்றேன்ல?.
நான்: இவளோ நேரம் நல்லாதான பேசிட்டு இருந்தீங்க?. திடீர்னு என்ன கூச்சம்?.
மாமி வெறுப்பா கைல இருந்த துண்ட கீழ எறிஞ்சிட்டா. நா ஒரு செகண்ட் பயந்திட்டேன்.
மாமி: நீ என்ன நா எல்லாத்தையும் உன்கிட்ட சொல்லணும்னு நெனைக்குறியா?. முடியாதுனு சொல்லிட்டு இருக்கேன், விடாம கேட்டுட்டு இருக்க?. நீயும் மத்தவங்க மாதிரி தான் இருக்க வினோத். போ. கோயிலும் வேணாம் ஒன்னும் வேணாம்.
மாமி வெறுப்பா சொல்லிட்டு தான் கண்ண தொடச்சிட்டே கிச்சனுக்கு போயிட்டா. எனக்கு பயமாய்டுச்சு. எதுக்கு இப்போ மாமி இவளோ கோவப்பட்டா?. அப்படி என்ன விஷயம் அது?. வாய மூடிக்கிட்டு போயிருக்கலாம், சும்மா இல்லாம நானே ஒரு பிரச்சனைய உருவாக்கிட்டேன்னு மட்டும் புரிஞ்சுது.
பொறுமையா கிச்சனுக்கு போயி பாத்தேன். மாமி திரும்பி நின்னிருந்தா. நா அவ பக்கத்துல போய் நின்னு பொறுமையா மாமிய அணச்சேன். மாமி எந்த ஒரு அசைவும் இல்லாம நின்னாங்க. நா ஸ்லோவா மாமிய என் பக்கமா திருப்புனேன். மாமி என்ன பாக்காம கீழ குனிஞ்சு நின்னாங்க.
நா என் ரெண்டு கையால மாமி முகத்த தூக்கி பாத்தேன். மாமியோட கண்ணு ரெண்டும் நல்லா கலங்கி இருந்துச்சு. அவங்க பஞ்சு கன்னத்துல கண்ணீர் துளிகள். நா அத என் கட்டை விரலால தொடச்சேன்.
நான்: சாரி மாமி. நா சும்மா தான விளையாடினேன்? அதுக்கு ஏன் இவளோ கோவப்படுறீங்க?.
மாமி(விசும்பலுடன்): பின்ன. முடியாதுனு சொன்னா விட்டுடனும். நாதான் கூச்சமா இருக்குன்னு சொன்னேன் ல?. விடாம கேட்டா என்ன அர்த்தம்??
நான்: இப்ப என்ன, நா புதுசு போடணும் அவ்வளவுதான?. நீங்க சொல்லி நா செய்யாம இருப்பேனா மாமி?.
மாமி: ஆமா போ. பண்றதெல்லாம் பண்ணிட்டு இப்ப வந்து ஐஸ் வெய். உனக்கு இதே வேலையா போச்சு. போ வினோத்.
நான்: அட என்ன மாமி நீங்க. நா ஏதோ விளையாடுனா. உங்க மேல உரிமை இருக்குறதால தான பண்ணேன்?. நீங்க தான் என்ன புரிஞ்சிக்காம கோபத்துல என்னென்னமோ பேசிட்டிங்க. பரவால்ல மாமி, நீங்க தான பேசுனீங்க. நா போறேன் மாமி.
நா சொல்லிட்டு திரும்ப, மாமி வெடுக்குனு என்ன அணச்சுக்கிட்டா. அவ முகத்த என் முதுகுல பொதச்சு அழ ஆரம்பிச்சுட்டா. அவளுக்கு வார்த்தையே வரல.
மாமி: சாரி வினோத். நா வேணும்னு அப்படி பேசல டா. என்ன பாரு வினோத்.
நா திரும்பினேன். மாமி என் முகத்தை இழுத்து என் ரெண்டு கன்னத்துலயும் முத்தம் குடுத்து என் தோள்ல சாஞ்சிக்கிட்டா.
மாமி: கோபத்துல என்ன பேசுறதுனு தெரியாம பேசிட்டேன் வினோத். சத்தியமா சொல்றேன், மத்தவங்க மாதிரி நீ இல்ல வினோத். நீ வேற டா வினோத். நீ என் செல்லம் டா வினோத்.
மாமி உணர்ச்சி பெருக்கில் அழுதுட்டே இருக்கவோ, நா அவள அரவணைச்சு அவ முதுகுல வருடினேன். மாமியும் கொஞ்சம் கொஞ்சமா ஆசுவாசம் அடைந்து என் தோள் பட்டைல முத்தம் வெச்சா. நானும் மாமி தோள்ல சின்ன சின்னதா முத்தம் குடுத்தேன்.
மாமி என்ன நல்லா இறுக அணச்சு முத்தம் தந்துட்டு இருந்தா. கொஞ்ச கொஞ்சமா மாமியோட அழுகை நின்னுருச்சு. இப்ப வீடே ரொம்ப அமைதியா இருந்துச்சு. என்னோட கை ரெண்டும் மாமிக்கு பின்னால வருடிட்டு இருந்துச்சு. எங்க ரெண்டு பேர் உடம்பும் அனலாச்சு.
மாமியோட மூச்சு காத்து உஷ்ணமேறி என் தோள்ல பட்டுச்சு. நா பொறுமையா வருடுறத நிறுத்திட்டு அவ இடுப்புக்கும் குண்டிக்கும் நடுவுல என் கைய அசைக்காம வெச்சேன். மாமி லேசா உடல் சிலிர்த்தா. அந்த சிலிர்ப்போடவே என் தோள்ல செல்லமா கடிச்சா.
இதுல எனக்கும் லேசா மூடாகி, நா மாமியோட கழுத்து பக்கவாட்டில அழுத்தமா ஒரு முத்தம் குடுத்தேன். மாமி பொறுமையா ஹா னு சத்தம் போட்டா. ரெண்டு பேரும் கொஞ்சம் விலகி ஒருத்தர் முகத்த ஒருத்தர் பாத்தோம். காலையில தெரிஞ்சத விடவும் மாமி கண்ணுல காமம் தெரிஞ்சது. ஆனாலும் ஒருவித குழப்பமும் தெரிஞ்சது.
நா பொறுமையா மாமியோட கன்னத்துல முத்தம் குடுத்தேன். மாமியோட கன்னம் அவ்ளோ சாப்ட்டா இருந்துச்சு. பொறுமையா மாமி கன்னத்தை உதடுகளால கடிச்சேன். மாமி கிட்டருந்து மம்ம் னு ஒரு முனகல். நா மாமிய பாக்க மாமி என் மோவாய் பக்கத்துல ஒரு முத்தம் குடுத்தா.
ரெண்டு பேரும் கொஞ்ச நேரம் அசையாம ஒருத்தர ஒருத்தர் பாத்தோம். என்னோட கை ரெண்டும் மாமி பின்புறத்தில் இருக்க, மாமியோட கை என் இடைய சுத்தி பின்னிருந்துச்சு. நா மாமியோட உதடுகளை பாத்தேன். மெல்லிய மேலுதடு, கொஞ்சம் தடித்த கீழுதடு. நல்லா செவந்து இருந்துச்சு.
நா அப்படியே பாத்துட்டு நிக்க, வாசல் பக்கம் சத்தம் கேட்டு ரெண்டு பேரும் பிரிஞ்சிட்டோம். இந்த முறை மாமி கண்ணுல லேசான ஏமாற்றம் தெரிஞ்சது. என்ன நேருக்கு நேர் பாக்க முடியாம வெக்கப்பட்டு நின்னுட்டு இருந்தா மாமி. ரெண்டு பேரும் அப்படியே நிக்க, திரும்பவும் சத்தம் கேட்டு மாமி வெளிய நடந்து போனா. வெளிய இன்னொரு பெண் குரலும் எனக்கு கேட்டுச்சு.
மாமி: வா சுந்தரி.
சுந்தரி: ஒண்ணுமில்ல அக்கா, சக்கர தீந்துருச்சு கொஞ்சம் தரீங்களா?. இன்னைக்கு ரேஷன்ல கடச்சதும் தந்துடுறேன்.
மாமி: சக்கர தான? இரு நா கொண்டு வரேன்.
மாமி சொல்லிட்டு உள்ள வந்தா. என்ன பாத்துட்டு லேசா சிரிச்சிட்டு சக்கரை டப்பாவ எடுத்துட்டு போனா.
மாமி: இந்தா சுந்தரி. இது போதுமா??
சுந்தரி: ஹான் போதும்க்கா. என்னக்கா நைட்டி எல்லாம் செம்மையா இருக்கு, புதுசா?. மாமா வாங்கி தந்தாரா?
இதுக்கு என்ன பதில் சொல்றதுன்னு தெரியாம மாமி யோசிச்சுட்டே நிக்க, அந்த பெண்ணே திரும்ப பேச ஆரம்பிச்சா.
சுந்தரி: உங்க புருஷன் ரொம்ப ரசனையான ஆளுக்கா. நல்ல டிசைனா தேடி தேடி வாங்குறாரு. ஹ்ம்ம், நீங்க மட்டும் என்ன, இந்த நைட்டில சும்மா தளதளன்னு அம்சமா தான் இருக்கீங்க. சும்மா சொல்லக் கூடாதுக்கா. இந்த வயசுலயும் உடம்ப சும்மா கும்முன்னு வெச்சிருக்கீங்களே.
மாமி(பொய் கோபத்தோடு): போடீ. சும்மா கிண்டல் பண்ணாம.
மாமி அவள அனுப்பிட்டு நேரா கிச்சனுக்குள்ள வந்தா. அங்க சிரிச்சிட்டு இருந்த என்ன பாத்தா.
மாமி: என்ன சிரிப்பு உனக்கு?.
நான்: நடந்தத நெனச்சேன். சிரிச்சேன்.
மாமி: அப்ப நாங்க பேசுனது லாம் ஒட்டுக்கேட்டியா?.
நான்(சிரித்துவிட்டு): நல்லாருக்கே. நீங்க ஊர் பூரா கேக்குற மாதிரி பேசிட்டு நா ஒட்டுக்கேட்டேன்னு சொல்றீங்களே?.
மாமிக்கு பயங்கர வெக்கம். ஆனாலும் அந்த வெக்கத்தை மறைச்சிட்டு கோவப்படுர மாதிரி ஒரு லுக் விட்டா பாருங்க. ப்பாஹ்ஹ். செம்ம போதையா இருந்துச்சு. நா இன்னும் கொஞ்சம் மாமிய சீண்டுனேன்.
நான்: என்ன மாமி, நா சொல்லும்போது ஒத்துக்குனீங்களா?. இப்ப பாருங்க?. ஆம்பள பொம்பளன்னு எல்லாரும் உங்க அழகுல மயங்கிட்டாங்க.
மாமி(மெல்லிய வெட்கத்துடன்): அதென்னவோ உண்மை தான் வினோத். நா கூட இதெல்லாம் எதிர்பாக்கல.
நான்: ஹ்ம்ம், அந்த அக்கா பேசும்போது சும்மா இருந்துட்டு இங்க வந்து சொல்றீங்க? ஆனா அந்த அக்காவுக்கு தாங்க்ஸ் சொல்லியே ஆகணும். என்னோட ரசனைய பாராட்டிருக்காங்க.
மாமி: அய்ய. அவ ஒன்னும் உன்ன சொல்லல, என் புருஷன சொன்னா.
நான்: அவங்களுக்கு தெரியாது ல யாரு வாங்கி குடுத்தான்னு?. அப்போ இன்னும் சூப்பர் மாமி.
மாமி: என்ன சூப்பர்?.
நான்: அந்த அக்கா கணக்குப்படி பாத்தா, நா தான் உங்க.
மாமி(வெட்கத்துடன்): ச்சீ ப்போ. இப்படியெல்லாம் பேசுன உன்ன கொன்னுடுவன் பாத்துக்க.
நான்: இந்த கதையெல்லாம் இங்க வேணாம். இவளோ கோவப்படுறவங்க அந்த அக்கா சொல்லும்போது எதுக்கு அமைதியா இருந்தீங்க?
மாமி(பொய் கோபத்தோடு): வாய மூடு வினோத்.
நான்: அதெல்லாம் முடியாது. எனக்கு பதில் தெரிஞ்சாகணும். நீங்க ஏன் அமைதியா நின்னீங்க?. அப்போ உங்க மனசுலயும் என்னத்தான்.
மாமி(மிகுந்த வெட்கத்துடன்): மவனே உன்ன நா என்ன பண்றேன்னு பாரு. பொறுக்கி பொறுக்கி.
மாமி இப்படி சொல்லிட்டு பக்கத்துல இருந்த ஜல்லிக் கரண்டிய எடுத்து என்ன அடிக்க ஆரம்பிச்சுட்டா.
நான்: மாமி அடிக்காதீங்க. வலிக்குது.
மாமி: வலிக்கட்டும் நல்லா. உனக்கு நான் ரொம்ப எடம் குடுத்துட்டுன்.
நான்: ஒரு சின்ன பையன போட்டு இப்படி அடிக்குறீங்களே, இது நியாயமா?.
மாமி: சின்னப் பையன் பேசுற பேச்சா இதெல்லாம்?? உன்ன இன்னைக்கு விடுறதா இல்ல.
நான்(கை கூப்பி): மாமி மாமி. வன்முறை வேண்டாம் மாமி. சொன்னா கேளுங்க, பேசி தீத்துக்களாம். பிளீஸ்.
நா கை கூப்பி சொன்னதும் மாமி என்ன அடிக்குறத நிறுத்திட்டு, என்ன பாத்து சிரிச்சா.
நான்: இப்ப எதுக்கு மாமி இப்படி அடிக்குறீங்க?. வலிக்குதுல?
மாமி: நீ இப்படி பேசுனா, அடிக்காம என்ன பண்ணட்டும்?.
நான்: ஹ்ம்ம் உங்களுக்கு பொறாம, பையன் உண்மைய கண்டுப் பிடிச்சிட்டானேனு. அதான் இப்படி அடிக்குறீங்க.
மாமி: உன்ன அடிக்குறதுல தப்பே இல்ல. நீ இன்னும் வாங்கு.
மாமி திரும்பவும் என்ன அடிக்க ஆரம்பிச்சுட்டா. நா வலிக்குற மாதிரி ஆக்ட் குடுத்துட்டே கிச்சன விட்டு வெளிய ஓடி வந்தேன். மாமியும் ஒரு சின்னப் பொண்ணு மாதிரி என்ன வெரட்டிட்டு வந்தா.
நான்: மாமி. இப்ப எதுக்கு என்ன தொறத்தி தொறத்தி அடிக்குறீங்க? என்னால ஓட முடியல. மூச்சு வாங்குது எனக்கு.
நா என் நெஞ்சுல கை வெச்சுக்கிட்டேன். மாமியும் கொஞ்சம் அமைதியா நின்னா.
நான்: யப்பா. பிளீஸ் மாமி. நோ வார் நோ பெயின். சமாதானம்.
மாமி: ரெண்டடிக்கே இப்படி நெஞ்சுல கை வெச்சுக்கிட்ட. நீயெல்லாம் என்னதான் வயசு பையனோ?.
நான்: எனக்கொண்ணும் இல்ல. நீங்க எவ்ளோ வேணுமோ அடிங்க. அப்புறம் எனக்கு வலிச்சா நா அழுவேன். அதப் பாத்ததும் திரும்ப நீங்க ஃபீல் ஆய்டுவீங்க. அதான் வேணாம்னு சொல்றேன்.
மாமி: நல்லா சமாளிக்குற. நீ இவ்ளோ மோசமா இருப்பேன்னு நா நினைக்கல வினோத்.
நான்: அட சும்மா விளையாட்டுக்கு மாமி. நா ரொம்ப நல்லப் பையன் மாமி.
மாமி: நம்பிட்டேன். என்னடா சும்மா தேய்ச்சுட்டே இருக்க?. வலிக்குதா??
நான்: பின்ன அவ்ளோ அடி அடிச்சா வலிக்காதா?.
மாமி: லேசா தட்டுனதா உனக்கு வலிக்குது? எங்க காட்டு.
மாமி இப்படி சொல்லிட்டு என் பக்கத்துல வந்து முதுகுல தேய்ச்சு விட்டா. அவ தேய்க்கும்போது நா என் கைய மாமி இடுப்புல வெச்சேன், ஒரு சப்போர்ட் க்கு பிடிக்கிற மாதிரி. மாமி அத கவனிக்காம என் முதுகுல தேய்ச்சு விட்டுட்டு இருந்தா.
மாமி: இப்போ வலி போய்டுச்சா?.
மாமி என்ன பாத்து கேக்க, நா பதில் சொல்லாம மாமிய பாத்தேன். அப்பதான் மாமிக்கு என் கை அவ இடுப்புல இருக்கிறது தெரிஞ்சிது. மாமி என் கழுத்தை சுத்தி அவ கைய கட்டிக்கிட்டா. நா என்னோட கட்டை விரலால மாமியோட இடுப்புல பொறுமையா வருடுனேன். கொஞ்ச கொஞ்சமா மாமியோட முகமும் என் முகமும் நெருங்க ஆரம்பிச்சுது.
நா மாமியவே பாத்துட்டு இருக்கும்போது தான் எனக்கு ஞாபகம் வந்தது. எதுக்காக காலைல மாமி அவ்ளோ கோவப்பட்டா?. அப்படி என்ன விஷயம் அது?. நா யோசிச்சுட்டே நிக்க மாமி என்ன பாத்தா.
மாமி: என்னடா கண்ணா யோசிக்கிற?.
நான்: நா சொல்லுவேன், ஆனா நீங்க கோபப்படக்கூடாது. ஏன் காலைல திடீர்னு என்ன புது ஜட்டி வாங்கிக்க சொன்னீங்க?.
மாமி(கண்கள் விரிய): திரும்பவுமா?.
நான்: இதுக்கு தான் நா கேக்காம இருந்தேன். எனக்கு தெரியும் நீங்க கோவப் படுவீங்கன்னு.
மாமி: கோவம் இல்ல டா. எனக்கொரு மாதிரி கூச்சமா இருக்கு.
நான்: இவ்வளவு நெருக்கமா இருக்கோம். இனிமேல் என்ன மாமி நமக்குள்ள கூச்சமெல்லாம்?
மாமி: சரி சொல்றேன். ஆனா நீ என்ன தப்பா நினைக்க கூடாது.
நான்: தப்பாவா?. சரி சொல்லுங்க.
மாமி: மாமாது விட உன்னோடது சைஸ் பெருசு.
நான்: இத சொல்றதுக்கா நீங்க இவளோ கூச்சப்பட்டீங்க?.
மாமி: எனக்கெப்படி உன்னோட சைஸ் தெரியும்னு நீ நெனச்சீனா?
நான்: அட என்ன மாமி, கழட்டிப் போட்ட என் ஜட்டிய பாத்தாலே தெரிய போகுது.
மாமி: அப்படி பாத்திருந்தா பரவால்லயே. நா திருட்டுத்தனமாள.
நான்: திருட்டுத்தனமானா???
மாமி: நேத்து நைட்டு உன் லுங்கி அவிழும்போது என் கை உன்னோடதுல பட்டுச்சு. அப்பவே உன்னோட அளவு எப்படி இருக்கும்னு எனக்கு புரிஞ்சுது. நானும் பொம்பளதான? மனச அடக்க முடியல. நீ வெளிய வந்ததும் நானும் உன் பின்னால வந்தேன். நீ வேகமா பெல்ட் எடுக்கும்போது லுங்கிய கீழ விட்ட. அப்பதான்.
நா அமைதியா மாமிய பாத்தேன். மாமியே பேச ஆரம்பிச்சா.
மாமி: என்ன இருந்தாலும் நா செஞ்சது தப்புதான? இது தெரிஞ்சா நீ என்ன தப்பா நெனைப்பியோனு தான்.
எனக்கு என்ன பேசுறதுன்னே சத்தியமா புரியல. மாமி எந்தளவுக்கு வெள்ளந்தின்னு இங்கேயே உங்க எல்லாருக்கும் புரிஞ்சிருக்கும். அவ நெனச்சிருந்தா ஈசியா எதாச்சும் பொய் சொல்லிருக்கலாம்.
ஆனா அவ அப்படி பண்ணல. ஏன்னா அவளுக்கு பொய் சொல்லவோ, மறைக்கவோ, நடிக்கவோலாம் சுத்தமா வராது. தெரியாது. நா யோசிச்சுட்டே நிக்க, மாமிக்கு கண்ணு கலங்க ஆரம்பிச்சுடுச்சு.
மாமி: நா வேணும்னு அப்படி பண்ணல வினோத். என்ன அசிங்கமா நினைக்காத டா. பிளீஸ்.
நான்: தெரியாம தான் கேக்குறன். நா கூட உங்க அங்கங்களை எல்லாம் பாத்தேன். அப்ப நீங்களும் என்ன அப்படித்தான் நெனச்சீங்களா?.
மாமி(கண்ணீர் மல்க): உன்ன அப்படி நெனச்சிருந்தா இவ்வளவு நெருக்கமா இருப்பேனாடா வினோத்??.
நா பொறுமையா மாமி கிட்ட நெருங்கி, அவ கண்ணீரை தொடச்சி விட்டு, அவ பூ முகத்த கையில ஏந்தினேன்.
நான்: மாமீ. நா உங்கள பாத்தது நீங்க என்ன பாத்தது, எல்லாமே சந்தர்ப்ப சூழ்நிலையாள தான். நீங்க எப்படி நெனைக்குறீங்கன்னு தெரியல.
ஆனா நா உங்களுக்கு நூறு சதவீத உரிமைய குடுத்திருக்கேன். என் மேல உங்களுக்கு முழு அதிகாரமும் இருக்கு மாமி. அதனால இனிமே என்கிட்ட கூச்சப்படவோ பயப்படவோ லாம் வேணாம். இன்னொன்னு, நா திரும்ப திரும்ப சொல்றேன். என்னைக்கும் நா உங்களை தப்பா நினைக்க மாட்டேன் மாமி. இன்னொரு தடவை நீங்க இந்த மாதிரி நெனச்சு என்ன கலங்கப் படுத்தாதீங்க மாமி. பிளீஸ்.
மாமி(எனை அரவணைத்து): இல்ல டா. இனிமே உன்ன அப்படி நினைக்க மாட்டேன் வினோத். ரொம்ப சாரி டா வினோத்.
நான்: அட இந்த சாரி தாங்க்ஸ் எல்லாம் விடுங்க மாமி. சும்மா அழுதுட்டு. பாருங்க உங்க முகம் பண்ணு மாதிரி வீங்கிடுச்சு. ஜாம் எதாச்சும் இருந்தா தொட்டு சாப்டுரலாம் போலருக்கு.
மாமி வெட்கத்தோட சிரிச்சா. நா சொல்லிட்டு மாமி முகத்தை தொடச்சேன்.
நான்: ஆனாலும் உங்க முகம் செம்ம அழகா இருக்கு மாமி.
மாமி(சிணுங்களோடு): போடா.
மாமி இப்படி சொல்லிட்டு, என்ன அணச்சு என் கன்னத்துல முத்தம் குடுத்தா. நானும் என் கைகளை மாமிய சுத்தி போட்டேன். ரெண்டு பேரும் கொஞ்ச நேரம் ஒருத்தர ஒருத்தர் பாத்திட்டே நின்னோம்.
மாமி: சரி நீ சீக்கிரமா கடைக்கு போயிட்டு வா. நானும் குளிச்சிட்டு ரெடி ஆகிடுறேன்.
நான்: ஹ்ம்ம் சரி மாமி.
சில நொடிகள் கழித்து.
மாமி: வினோத் கோவிலுக்கு போலாம்னு சொன்னியே.
நான்: ஆமா மாமி. போய் ரெடி ஆகுங்க.
மாமி: அது சரி வினோத். ஆனா, நீ என்ன விட்டா தான நா போக முடியும்?.
எனக்கு அப்ப தான் புரிஞ்சுது நா இன்னும் மாமிய அணச்சுட்டு இருக்கேன்னு. வெடுக்குணு நா விலகி வந்தேன். எனக்கு மாமிய விட்டுட்டு வர மனசே இல்ல. மாமிக்கும் தான். அத அவ கண்ணே சொல்லுச்சு. மாமி என் முகத்தை பாக்காம கீழ குனிஞ்சு நின்னா.
எல்லாருமே வயசு பொண்ணுங்க வெக்கப்பட்டா தான் அழகா இருக்கும்னு நெனச்சிட்டு இருக்காங்க. நானும் தான். ஆனா அது பொய்ன்னு இப்ப மாமிய பாக்கும்போது தெரிஞ்சது.
இளமையிலேயே கல்யாணம் குடும்பம் குழந்தைன்னு பொறுப்புகளை சுமந்து, தன்னோட உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்த முடியாம காலம் பூரா வாழுற முதிர் பெண்கள் எல்லாரும், இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன இடங்கள்ள வெட்கப்படும்போது. சத்தியமா சொல்றேன், இதவிட அழகு உலகத்துல எதுவுமே கிடையாது.
அதுவும் என் மாமியோட முக அமைப்புக்கு, அவ கண்ணு ரெண்டும் விரிஞ்சு, கன்னம் ரெண்டும் சிவந்து. அவ்வளவு அழகா இருந்துச்சு. நா அவ அழகு முகத்த பாத்து அப்படியே நின்னேன். மாமி உடம்பு தான் கவர்ச்சி ன்னு நெனச்சேன். ஆனா, அவ முகம் அதவிட கவர்ச்சியா இருந்துச்சு. என்னோட பார்வை மாமிய இன்னும் வெட்கப்பட வெச்சுது.
மாமி: வினோத். டைம் ஆகுது டா. சீக்கிரம் போயிட்டு வா.
நான்: சரி மாமி. அப்ப நா கிளம்புறேன்.
மாமி: ம்ம்ம்.
நா வேற வழியே இல்லாம வெளிய நடந்து வந்தேன். மாமியும் கொஞ்ச நேரம் என்னையே பாத்துட்டு, பெட் ரூமுக்குள்ள போனா. அப்போ நா எதச்சயா திரும்பி பாத்தேன். அம்மம்மா. மாமியோட பின்புறம் அந்த நைட்டில அப்படி இருந்துச்சு.
வேர்வைல அந்த நைட்டி அவ உடலோட ஒட்டி, அவ இடுப்பு மடிப்பு, குண்டிப்பிளவுன்னு எல்லாத்தையும் காட்டுச்சு. இப்படி ஒரு காட்சி பாத்ததும் என்னால எப்படி அமைதியா போக முடியும்?. அதனால சத்தமே போடாம மாமிய தொடர்ந்து பெட் ரூமுக்குள்ள போனேன்.
அடுத்தென்ன நடந்தது?.
அடுத்த பகுதியில்.
நண்பர்களே. இத்தொடரில் வெறும் காமத்தை மட்டும் எழுதாமல் மன உணர்வுகளையும் சேர்த்தே எழுதுகிறேன். எனவே, இப்பகுதியில் காமத்தை விடவும் உரையாடல்களே அதிகம் இடம் பெற்றிருக்கும். காரணம், கதையின் சூழலுக்கு அத்தகைய அமைப்பு அவசியப்பட்டது.
கதையை படித்துவிட்டு தங்கள் கருத்துக்களை கமெண்ட்சில் தெரிவிக்கவும். மேலும் எனது மின்னஞ்சல் suryakumarjayam@gmail. com மூலமாகவும் மற்றும் hangouts இலும் எனை தொடர்பு கொள்ளலாம். உங்கள் கருத்துகளை வரவேற்கிறேன். தொடர்ந்து ஆதரவு தரும் அனைவருக்கும் எனது நன்றிகள்.
தொடரும்.