பத்து பத்தினிகளும் ஒரு கன்னிப்பையனும்-22 (Pathu Pathinigalum Oru Kannipaiyanum 22)

This story is part of the பத்து பத்தினிகளும் ஒரு கன்னிப்பையனும் series

    அதிகாலை ஒரே இருட்டு.

    மழை நின்று விட்டது ஆனால் குளிர் அதிகம் ஆனது.

    எல்லோருக்கும் குளிர உடல் சூட்டிற்கு அனைவரும் நெருக்கி அனைத்து படுத்தனர் என்னையும் ராதிகா ஆண்டி என்னை அனைத்து கொண்டாள்.

    காலை ஆகி வெயில் வந்தது சில பேர் எழுந்து வெளியே போய் பார்த்தார்கள் பின் எல்லோரையும் எந்திரிக்க சொல்லி வெளியே வந்து பார்க்க சொன்னார்கள்.

    ஐஸ்வர்யா ஆண்டியும் எழுந்து விட்டாள்.

    அனைவரும் இருக்கும் இடத்தை சுற்றி பார்த்தோம். காடு போல் மரங்கள் மேலே மலை எல்லோரும் அதை பார்த்து உள்ளே போய் பார்க்கலாம் என சொன்னார்கள்.

    சரி என்றேன்.

    அனைவரும் அவர்கள் Bag எடுத்து கொண்டார்கள். நான் அந்த Air tube tent ல் இருந்து காற்றை பிடுங்கி விட்டு அதை மடித்து எடுத்து வைத்தேன் என்னிடம் மட்டும் நாலு Bag இருந்து அதை தூக்கி கொண்டே அதற்க்குள் போனோம்.

    அடேங்கப்பா என்ன ஒரு இயற்கை அழகு என ரசித்து கொண்டே போனோம்.

    அணில் ஒன்று மரத்தின் மேல் எதோ பெயர் தெரியாத பழத்தை சாப்பிட்டு கொண்டு இருந்தது.

    பெண்கள் எல்லாம் அந்த பழத்தை எடுத்து தர சொன்னார்கள்.

    நானும் மரத்தில் ஏறி அந்த பழங்களை பறித்து கொடுத்தேன் பழம் இனிப்பாக இருந்தது சப்போட்டா பழம் போல இருந்தது.

    எல்லோரும் அங்கேயே சிறிது நேரம் உட்கார்ந்து ஒய்வு எடுத்தோம்.

    நம்ம வாழ்கை எத நோக்கிடா போகுது னு தெரியல First airoplain ல ஆரம்பம் ஆகி இப்போ எந்த இடத்துல இருக்கோம் னு தெரியல என்றார்கள்.

    சுற்றியும் மரங்கள் மட்டும் இருந்தது குடிக்க தண்ணி மட்டும் இல்ல.
    நடக்க பாதை இல்லை ஏதோ குருட்டு போக்கில் நடந்து போனோம்.
    எவ்வளவு தூரம் நடந்து இருப்போம் என்று தெரியாது நடந்து கொண்டே இருந்தோம்.
    எல்லோருக்கும் கால் வலிக்க அங்கேயே உட்கார்ந்து ஓய்வு எடுத்தோம்.

    அந்த Tube ல போனவங்க என்ன ஆனாங்க னு தெரியலயே அவங்க நமக்கு முன்னாடியே போனாங்க ஆன இங்க காணோம் அவங்க வந்ததுக்கு அடையாளம் கூட இல்ல.

    ஒரு வேளை அவங்க தண்ணில முழ்கி இருந்த அவங்க ஆறு பேருக்கும் நீச்சல் தெரியும் Tube ஓட்டை ஆன கூட நீந்தி தப்பிச்சுடு வாங்க என்றேன்.

    அப்போ அவங்க எங்க இருப்பாங்க என்றாள்.

    தெரியாது நமக்கு முன்னாடி கூட போய் இருக்கலாம் என்றேன்.

    இப்போ நம்ம ஏரியா ஆளுங்க மட்டும் தான் இருக்கோமா என்றாள்.

    Flight போன மீதி பேர் இருப்பாங்கள்ல என்றேன்.

    அவங்க யாரும் இல்ல First boat மூழ்கி போச்சு. அதுல தப்பிச்சவ அர்ச்சனா மட்டும் தான் 2nd boat ல யாருக்கும் எதுவும் ஆகல அதுக்கு காரணம் சோனி தான் மூணாவதுல எத்தன பேர் இருந்திங்க என்றாள்.

    அதுல நாங்க 4 பேர் இருந்தோம் Captain னும் Assistan னும் காப்பாத்த போய் காலி ஆயிட்டாங்க என்றேன்.

    ஐஸ்வர்யா ஆண்டி என் பக்கத்தில் வந்து உட்கார்ந்தாள்.
    எனக்கு சிறிதாக பயம் வந்தது நேத்து நடத்தது எல்லாம் ஞாபகம் வந்தது.

    நா எப்படி Tentக்கு வந்த என கேட்டாள்.

    நா தான் தூக்கிட்டு வந்தேன்.
    நீங்க மயக்கம் போட்டிங்க உள்ள இருந்து ஏதோ சத்தம் வந்துச்சு.
    அதான் உங்கள தூங்கி Tentக்கு வந்தேன்.
    யாரையும் எழுப்பல நானும் பயத்துல அப்படியே தூங்கி போய்ட்டேன் என சொன்னேன்.

    அடப்பாவி இது எப்போட நடந்துச்சு.

    நேத்து சூச்சு போகும் போது.

    அக்கா வையே தூக்கிட்டு வந்திருக்க Super டா என்றார்கள்.

    ஐஸ்வர்யா ஆண்டி என்னை பாத்து Thanks என்றாள்.

    நாங்கள் மீண்டும் நடந்து போனோம்.
    வழியில் ஓடை ஒன்று போனது அதில் போய் தாகம் தீர தண்ணீர் குடித்து விட்டு அந்த ஓடை போகும் திசை நோக்கி போனோம்.

    இருள் சூழ ஆரம்பித்தது அங்கேயே ஒரு இடத்தை சுத்தம் செய்து அந்த Tube tent தயார் செய்தோம்.

    எல்லோருக்கும் படுக்க இடம் இல்லை.

    தூரத்தில் ஏதோ மிருகம் வருவது போல் இருந்தது.
    எல்லோரும் அதற்கு பயந்து Tentக்குள் உட்கார்ந்து Tentடை மூடினோம்.

    என் அருகில் இந்த பக்கம் அபிநயா அந்த பக்கம் பிரியா அவர்கள் என்னை சேர்த்து நெருக்கி உட்கார்ந்தனர்
    எனக்கு மூடு ஏற பயத்தில் பிரியாவின் தோள் மீது கை வைத்து அழுத்தினேன்.
    அது நெருங்கி வர பிரியா இடுப்பை பிடித்தேன்.
    அவள் பயத்தில் அதை கண்டுக்கவில்லை.

    அந்த மிருகம் எங்களை கடந்து போனது.
    சிறிது நேரம் கழித்து அணு வெளியே போய் எட்டி பார்த்தாள் மிருகம் இல்லை.
    எல்லோரும் நிம்மதி பெரு மூச்சி விட்டனர்.

    இங்க அவசர பட்டு வந்துட்டோம் போல பயங்கரமான மிருகம் எல்லாம் இருக்கு என சொன்னார்கள்.

    எல்லோரும் கவனமா இருக்கனும் என்றேன்.

    பின் எல்லோரும் படுத்து தூங்க தயாரானோம்.

    நான் அணு மைதிலி ஆஷா என நான்கு பேரும் வெளியே படுத்தோம்.

    நடு இரவு காட்டுக்குள் இருந்து மனித சத்தம் வந்தது.

    நான் எழுந்து விட்டேன் பின் எல்லோரும் எழுந்தார்கள் என்ன சத்தம் இது என கேட்டார்கள்.

    யாரோ மனுசங்க வேற மொழில கத்துற மாதிரி இருக்கு என சொன்னேன்.
    நான் போய் பார்த்துட்டு வரேன் என சொன்னேன்.

    டேய் தனியா போகாத எதுவா இருந்தாலும் காலைல பாத்துக்கலாம் என சொன்னார்கள்.

    எல்லோரும் பயண களைப்பில் தூங்கினார்கள்.

    எனக்கு தூக்கம் வரல நா அப்படியே நைசா எழுந்து சத்தம் வந்த பக்கம் நோக்கி கையில் கடப்பாரை போல் இருக்கும் இரும்பு ராடையும் ஒரு பேக்கில் அவசர தேவைக்கு Emergency light petrol can
    lighter இருந்தது அதை எடுத்து கொண்டு போனேன்.

    சில Kilometers நடந்து போய்ருப்பேன் அங்கே நான் பாத்த விஷயம் என்னை மிரள வைத்தது.

    அங்கே பெரிய காட்டுவாசிகள் கூட்டம்.
    அவர்களில் துனைகளை புணர்ந்து கொண்டு இருந்தார்கள்.
    நான் இதை ஒரு பாறை மறைவில் இருந்து பார்த்து கொண்டே இருந்தேன்.

    ஒருவன் ஒரு பெண்ணின் வாயில் அவனுடைய ஆண்குறியை விட்டு அவள் கதற கதற தொண்டை வரை குத்தினான்.

    இன்னொருவன் பெண்ணின் ஆசன வாயை பிளந்து அவனுடைய பெரிய ஆண்குறியை உள்ளே விட்டு Drilling போட்டு கொண்டே இருந்தான்.

    மற்றோருவன் பெண்ணின் ஒரு காலை மேலே தூக்கி பெண் குறியில் ஆண் குறியை விட்டு இடித்து கொண்டு இருந்தான்.

    இதை பார்த்த எனக்கோ மூடு ஏறியது எனது குறியை கையில் பிடித்து வேகமாக ஆட்ட.

    அங்கே ஒரு 150 பேருக்கு மேல் இருப்பார்கள்.
    அத்தனை பேரும் உடலுறவில் ஈடுபட்டார்கள்.
    அதை நான் கண் கொள்ளா காட்சியாக பார்த்து கொண்டு இருந்தேன்.

    எனக்கு சற்று தொலைவில் ஒருவன் அவன் துனையை புணர்ந்து கொண்டு இருந்தான்.

    அவனது ஆண்குறி குதிரையின் இனபெருக்க குறி போல் இருந்தது அதை அவளின் பிளவுக்குள் நுழைத்தான்
    அது ஏதோ சுரங்கத்துக்குள் போவது போல் முழுவதும் உள்ளே போனது.
    அவ்வளவு பெரிய குறியை அவள் முழுவதும் உள்ளே வாங்கி கொள்கிறாள் என்றாள் அவளின் ஓட்டை எவ்வளோ பெருசா இருக்கும்.

    இப்படியே அனைவரும் உடலுறவில் ஈடுபட்டூ இருக்க.
    நான் என் சுய இன்பத்தை அனுபவித்து அப்படியே தூங்கி விட்டேன்.

    மறுநாள் காலையில் எழுந்துந்தேன் சுற்றி பார்த்தேன் யாரும் இல்லை.

    நேற்று காம ஆட்டம் நடந்த இடத்தில் நிறைய குடில்கள் இருந்தது.

    நான் யார் கண்ணில் படாமல் அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தேன்.

    இப்போது எனக்கு போகும் பாதை மறந்து வேறு ஒரு பாதையில் போனேன்.
    எங்கே போகிறேன் என தெரியாமல் கால் போன போகில் போனேன்.
    வழியில் கிடைத்த பழங்களை எல்லாம் பசிக்கு புசித்து விட்டு சென்றேன்.

    இப்படியே மாலை வரை நடந்து கொண்டே இருந்தேன்.
    அப்போது தூரத்தில் நாங்கள் இருந்த டென்ட் இருந்தது.

    அதை பார்த்த நான் மகிழ்ச்சியில் ஓடினேன் அங்கே யாரும் இல்லை சுற்றி தேடி பார்த்தேன் டென்ட் மட்டும் இருந்தது.
    என்னுடைய பேக் கூட இல்லை எல்லாத்தையும் எடுத்து போய் விட்டனர்.
    நான் சில பழங்களை சாப்பிட்டு அங்கேயே இவர்கள் வருவார்கள் என காத்து இருந்தேன்.

    தொடரும்.