மீண்டும்.. மீண்டும்…🔄 – 4 (Meendum Meendum 4)

This story is part of the மீண்டும்.. மீண்டும்… series

    சென்ற பகுதியின் தொடர்ச்சி…

    மித்ராவை கூப்பிட சென்ற ஆள் அவளை கூப்பிட்டு வந்ததும் வீட்டில் இருந்த அனைவரும் அவளை வரவேற்று நல்ல விதமாக பேசினர். பரிமாளத்தை தவிர..

    வெங்கட்டுடைய அம்மா தான் அவளை நலம் விசாரித்து அவளுடைய குடும்பத்தை பற்றியும் குடும்பத்தில் இருப்பவர்களை பற்றியும் அக்கரையுடன் கேட்டாள்.. மித்ராவும் கேட்பதற்கு எல்லாம் பொறுமையாக பதில் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.. பின் அவர்களிடமிருந்து தப்பிக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே வெங்கட்டின் அம்மா பூங்கோதையிடம்,

    “ஆண்டி வெங்கட் எங்க வந்துட்டானா?” கேட்க

    “ஆமாம்மா அவனும் செத்த நேரம் முன்னாடி தான் வந்தான்.. மேலே இருக்கான். நீ போய் அவன பாக்கிறதுனா பாரு.. நீ கொண்டு வந்த லக்கேஜ் அவனோட ரூம்ல வச்சிடுமா.. பங்கசன் முடிஞ்சதும் சிலர் புறப்பட்டுருவாங்க.. அடுத்து நாம என்ன பண்ணலாம் முடிவு பண்ணிக்கலாம்..”

    “சரி ஆண்டி” சொல்லிட்டு தான் கொண்டு வந்த லக்கேஜை தூக்க முடியாமல் தூக்கிக் கொண்டு அந்த மாடிபடிக்கடுகளில் ஏறி இடதுபுறம் இருந்த வெங்கட் உடைய ரூமின் கதவை மெல்ல காலால் தள்ள அது திறந்துக் கொண்டது.. உள்ளே எட்டி பார்க்க வெங்கட் மெத்தையில் குப்புறபடுத்திருந்தான்.

    மித்ரா அவன் மீதிருந்த கோவத்தில் லக்கேஜை வைத்துவிட்டு படுத்தியிருந்த அவனின் முதுகில் ஏறி இரண்டு பக்கமும் கால் போட்டு உட்காந்து கொண்டு

    “டே லூசுதடிமாடு என்னைய ஏன்டா விட்டுட்டு வந்த?” கேட்க

    வெங்கட் அரை தூக்கத்தில் “ஆமா நீ யாரு.. நா எப்போ விட்டுட்டு வந்தேன்” தூக்கத்தில் சொல்ல மித்ரா அவனின் முதுகில் சுள்ளென்று அடித்து,

    “டே நா சுபா.. உனக்காக சென்னை ஏர்போர்ட்ல இருந்து வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தேன்.. கடைசி வரை உன்ன பாக்கவே இல்ல.. அதான் உன் மொகறைய கொஞ்சம் காட்டு பாத்துட்டு போயிடுறேன்.” அவளை தோளை திருப்ப

    “ஏய் கெட் லாஸ்ட் ப்ரஸ்ட்” சொல்ல

    “டே தூங்கு மூஞ்சி.. இப்படி தூங்குனா உனக்கு எப்படிடா பர்ஸ்ட் நைட் நடக்கும்” கேட்க

    “அதலாம் பகவான் பாத்துப்பார்.”

    “என்ன பகவான் பாத்துப்பாரா?”

    “ஆமா.. இப்ப கொஞ்சம் தூங்க விடு.”

    “டே பகவான வந்து பஜனை வந்து பண்ண போறார்.. நீ தான் பண்ணனும்” சொல்லி அவனின் தோளை கெட்டியாக பிடித்து திருப்ப அவன் உடல் திரும்ப மித்ராவும் கொஞ்சம் பேலன்ஸ் தவறி பின் சுதாரித்து அவனின் காலில் உட்கார்தாள்..

    இருவரும் கண்களும் மீண்டும் சந்தித்துக் கொண்டன. இருவரின் கண்களிலும் ஆச்சிரயமும் அதிசயமும் இருந்தது. அதை விட இருவரின் பார்வையிலும் ஒரு ஈர்ப்பு இருந்தது. அதனாலே சில வினாடிகள் வரை இருவரும் கண் இமையை கூட அசைக்காமல் ஒருவரை ஒருவர் காந்தபார்வையில் பார்த்துக் கொண்டனர். பின் சுதாரித்து வெங்கட் தான்

    “ஏய் மித்ரா நீ எப்படி இங்க?”

    “அதான் எனக்கும் தெரியல.”

    “தெரியலையா? தெரியாம எப்படி இந்த வீட்டுக்குள்ள வந்த?”

    “உன் ஃபுல் நேம் என்ன?” மித்ரா கேட்க

    “வெங்கடேஷ் பிரசாத்.. உன் ஃபுல் நேம்?”

    “சுப மித்ரா.” என்றாள்..

    “ஏன்டா நாம ரெண்டு பேரும் ஒன்னா தான் ப்ளைட்ல வந்தோம்.. அத்தன தடவ கால் பண்ணேன்.. ஒன் டைம் கூட எடுக்கனும் தோணலையா?”

    “இல்ல மித்ரா இந்த அம்மா சும்மா கால் பண்ணுவானு சைலண்ட்ல போட்டுட்டேன். அதான் தெரியல.”

    “சரிடா.. இப்ப ஒன்னு பண்ணுவேன்.. உன் மொபைல் எப்படி சைலண்ட் இருந்ததோ அது மாதிரி நீயும் என்ஜாய் பண்ணிட்டு சைலண்ட் இருக்கனும் ஓகே..”

    “ஏய்.. என்ன பண்ண போற.. அதலாம் தப்பு.. நா போறேன் என்னை விடு.”

    “நீ தான் செல்லம் எனக்குள்ள விடனும்.”

    “அதலாம் முடியாது” வெங்கட் சொல்ல

    “சரி நானே எடுத்து விட்டுக்கிறேன்.” சொல்லி மித்ரா அவள் உடம்பில் இருந்த டிசர்ட் தலையை வழியே உறுவி கீழே போட அவளுடைய மாங்கனிகள் இரண்டும் அந்த டைட்டான பிராவுக்குள் அடைப்பட்டு கிடந்தன. அவளுடைய மாங்கனிகளை கொண்டு வெங்கட்டின் கன்னத்தில் இடித்து தேய்க்க

    “ஏய் மித்ரா வேணாம்.. விடு.”

    “விட தான்டா போறேன் செல்லம்.. ரொம்ப அவரசரமா? இரு” சொல்லி அவளின் இடுப்பை மட்டும் லேசாக தூக்கி ஸ்கர்ட்டுக்குள் போட்டியிருந்த பேண்டியை கழட்டி அவனின் முகத்திற்கு முன்னால் ஒரு விரலால் ஊஞ்சல் போல் ஆட்டிவிட்டு கீழே தூக்கி போட்டாள்..

    வெங்கட் மேல் படுத்து அவனின் உதட்டை கவ்வி உறுஞ்சினாள் மித்ரா.. அவளுடைய நாக்கு அவனுடைய வாய்க்குள் ஒரு இடம் விடாமல் சுற்றி வந்தது. அவனுடைய நாக்கின் சுவையை நாக்கால், சப்பி சுவையறிந்தாள்.

    அவனுடைய உதட்டை விடாமல் சுவைத்துக் கொண்டே தன் கையை பின்னால் கொண்டு சென்று பிராவை கலட்ட அவளுடைய மாங்கனிகள் இரண்டும் அவனின் நெஞ்சில் பட்டு நசுங்கியது. அவனுடைய கை எடுத்து அந்த மாங்கனியில் வைக்க அவனோ வேண்டா வெறுப்பாக கையை எடுத்துவிட்டான்.

    “ஏன்டா செல்லம் கைய வச்சுக்கோ” சொல்லி மீண்டும் அவளின் முலையின் மீது எடுத்துக் கொண்டாள்.. அவளின் ஆழமான நீண்ட முத்தத்திற்கு பிறகு அவளின் பேண்ட் ஜிப்பை கலட்டி ஜட்டியை கலட்டி சுண்ணி வெளியே எடுத்து பார்க்க

    “டே நீ என்னடா இப்படி இருக்க? இவ்வளவு தூரம் மூச்சு முட்ட ‘மூச்மூச்’ முத்தம் குடுத்திருக்கேன்.. உனக்கு எந்த உணர்ச்சியும் இல்லையா? இத பாரு இன்னும் தூங்கிட்டே தான் இருக்கு” அவனின் சுருங்கியிருந்த சுண்ணியை கையில் பிடித்து அழுத்தியபடி கேட்டாள் மித்ரா..

    “நீ பண்றது ரொம்ப தப்பு.. அதான் பகவான் அந்த தப்ப எதுவும் நடக்காம பாத்துக்கிறார்.. உனக்கு எதும் கிடைக்க கூடாது அந்த பகவான் முடிவு பண்ணிட்டார்.” என்றான் வெங்கட்..

    “ஓ.. உன் பகவானா? இல்லை நானா ஒரு கை பாத்திடலாம்” சொல்லி சுருங்கிய சுண்ணியை சரசரவென வேகமாக உறுவி விட அதில் ரத்தம் ஓட்டம் பாய்ந்து நரம்புகள் புடைக்க தலைத் தூக்கி மேலெழும்ப ஆரம்பித்தது..

    “இங்க பாருடா செல்ல கண்ணா.. உன் புல்லாங்குழல் வாயில வச்சு வாசிக்க போறேன். நேரம் ஆக ஆக அந்த புல்லாங்குழல் காம கீதத்த வாரி கொடுக்கும் பாரு” சொல்லி அவனின் விறைப்பேற ஆரம்பித்த சுண்ணியை வாயில் வைத்து முன் தோலை இழுத்து தன் உதட்டால் மூடி தன் வாய் வேலையை செய்ய ஆரம்பித்தாள் மித்ரா..

    வெங்கட்க்கும் இதுவரை அடங்கி வைத்திருந்த உணர்ச்சிகள் எல்லாம் வெளிவந்து உடம்பெல்லாம் சூடேற ஆரம்பித்தன. மித்ரா, வெங்கட்டின் டிசர்ட்டுக்குள் கையை விட்டு அவன் நெஞ்சில் இருந்த பூனைமுடிகளை கையால் தடவி குடுத்துக் கொண்டே அவனின் சுண்ணியை விடாமல் வாசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

    அதன் விளைவாக வெங்கட்டின் புல்லாங்குழல் மித்ராவின் எச்சில் பட்டு மின்னியது. அவளின் வாசிப்பிற்கேற்ப புல்லாங்குழலும் சலக் சலக் சத்தத்தை காம கீதமாக வெளியிட்டுக் கொண்டிருந்தது. அவனின் புல்லாங்குழல் நரம்புகள் நன்றாக புடைக்க இறுகி நேராக நின்றன.

    மித்ரா எழுந்து இடுப்பில் இருந்த ஸ்கர்ட்டை உறுவி கீழே போட்டு நேராக நின்ற வெங்கட்டின் புல்லாங்குழலை தன் உறைக்குள் மெதுவாக சொருகியபடி உட்கார்ந்து அவன் நெஞ்சில் கை வைத்தபடி இடுப்பை தூக்கி அசைக்க இருவரும் இந்த லோகத்தை விட்டு காம லோகத்திற்கு சென்றனர்.. மித்ரா அவசரம் எதுவும் காட்டாமல் நிதானமாக அது சமயம் ஆழமாகவும் நேர்த்தியாகவும் புல்லாங்குழலை தன் உறைக்குள் உருவிடாத வண்ணம் விட்டு எடுத்தாள்..

    தன் அசைவிற்கு ஏற்ப ஆடும் மாங்கனிகளை அவனின் முகத்தில் பட்டு செல்லுமாறு செய்தாள்.. இரு மாங்கனிகளும் அவன் முகத்தின் இரு பக்கத்திலும் ‘பட் பட்’ பட்டு ஒலி எழுப்ப வெங்கட்டின் கை அந்த மாங்கனி படுவதை தடுத்து நிறுத்தி கசக்க மித்ரா உணர்ச்சயில் இடுப்பை தூக்கி வேகமாக இடிக்க வெங்கட்டும் தன் பங்கிற்கு இடுப்பை தூக்கி இடித்தான்.

    இருவரும் மாறி மாறி இடுப்பை தூக்கி இடித்து இறுதியில் வெங்கட்டின் புல்லாங்குழல் பாலை வார்க்க படுக்கையில் இருந்து எழுந்து பார்த்தான்.

    ச்சே.. இதுவும் கனவா? ஏன் பகவானே இப்பிடி சோதிக்கிற சொல்லி அவன் போட்டியிருந்த பேண்ட்டை பார்த்தான். ஈரமாக இருந்தது. கை வைத்து பார்த்த போது பிசுபிசுப்பாக இருந்தது.. உடனே எழுந்து பாத்ரூம்க்குள் சென்று குளித்துவிட்டு வேற டிரஸ்ஸூடன் வெளியே வர சுபா வந்திருந்த சத்தம் கேட்க வெங்கட்டும் நாம் கண்டது கனவா? இல்லை நிஜமாக நடக்க போகிறதா? என தெரிந்துக் கொள்ள ஆர்வத்துடன் கீழே இறங்கி சென்றான்..

    வெங்கட் படியில் இறங்கி செல்லும் போதே அவனுடைய அம்மா,

    “இதான்மா என் பையன் வெங்கட்” சொல்ல இருவருமே ஒருவருக்கொருவர் ஆச்சரியத்துடன் பார்த்து கொண்டனர்..

    “ஹே நீயா சுபா? ம்ம் எஸ்.. அப்போ மித்ரா சொன்னியே” கேட்க

    “அதுவா ஃபுல் நேம் சுபமித்ரா” அவள் சொல்ல இவனுக்கு மனதுக்குள் ஒருவினாடி தூக்கி வாரி போட்டது..

    “ஏம்மா என் பையன் கூட தான் அப்போ வந்தியா?” பூங்கோதை கேட்க

    “ஆமா ஆண்டி.. பட் இவன் தான் வெங்கட் தெரியாம டிராவல் பண்ணேன்.. உங்க பையன் பேரு கேட்டதுக்கு பிரசாத் சொல்லிட்டான்.. சோ கொஞ்சம் கம்பியூஸ் ஆயிட்டோம்.”

    “சரி.. சரி எப்படியோ வந்துட்டியே.. இல்ல என் ஆத்துக்காரர் பேசியே கொன்னுடுவார்.. நீ போய் மேலே இருக்குற வெங்கட் ரூம்ல திங்க்ஸ் வச்சிட்டு வாம்மா சாப்பிடலாம்” சொல்ல வெங்கட்டுக்கு அடுத்த இடி விழுந்தது போல் இருந்தது.

    “டே கண்ணா சுபாக்கு உன் ரூம் காட்டுடா.. அவ பேக் வச்சுக்கட்டும்” சொல்ல வெங்கட் சுதாரித்து கொண்டு

    “ஸ்டேப்ஸ் ஏறி லெப்ட் சைட் பர்ஸ்ட் ரூம் போய் வச்சிட்டு வந்திடு” சொல்லிட்டு இவன் அவளின் பதிலை எதிர்பாராமல் வெளியே சென்றான்..

    வெங்கட் வெளியே சென்று தன் ப்ரண்ட்ஸை பார்த்துவிட்டு வீடு திரும்பினான். அவன் உள்ளே நுழைந்ததும் அவனுடைய அம்மா,

    “டே கண்ணா சாப்பிடுறியோ இல்லையோ? காத்தால வந்ததுல இருந்து ஒரு டம்ளர் பால் கூட குடிக்கல.. செத்த இப்பயாச்சும் சாப்பிடு” அக்கறையில் சொல்ல அவனும் சரியென தலையாட்டினான்.. அந்த நேரம் அவனுக்கும் விந்து வெளியேறி பசியாக தான் இருந்தது..

    அவனுடைய அம்மா தட்டில் சோறை போட்டு குழம்பு பொறியியல் கூட்டு எல்லாம் வைக்க அந்த சமயம் பார்த்து அங்கே வந்த அவனுடைய அத்தை பரிமளா

    “மன்னி என்ன பண்ணிட்டு இருக்கேள்..”

    “கண்ணாக்கு சாப்பாட்டு போட்டுண்டு இருக்கேன்..” பூங்கோதை சொல்ல

    பரிமளா “அத செத்த குடுங்கோ.. அத. நா பாத்திக்கிறேன்.. நீங்க போய் செத்த வேற வேலை இருந்தா பாருங்கோ” கையில் இருந்த தட்டை பிடுங்கி கொண்டாள் பரிமளா..

    “டே கண்ணா இங்க செத்த வாடா சாப்பிட” கத்தி கூப்பிட வெங்கட்டும் வந்தான்.. வந்தவன்

    “குடுங்க அத்திம்பேர் நா சாப்பிட்டுகிறேன்.. என்ன நீ சாப்பிட்டுகிறியா? அதலாம் முடியாது.. நானே தான் நுக்கு குடுப்பேன்” சொல்லி சோற்றை பிசைந்து அள்ளி குடுக்க அவனோ அதை வாங்க மனமே இல்லாமல் வாயை திறந்து வாங்கினான்.. இரண்டு மூன்று உருண்டை சோற்றை குடுத்த பிறகு அங்கே பரிமளாவின் இரண்டு மகள்களும் வந்து

    “ஏய் இங்க பாரு நடக்குற கூத்த.. அத்தானுக்கு அம்மா சோறு ஊட்டுறத” சொல்ல ஹாலில் இருந்த பெண்களின் கூம்பல் எல்லாம் கிச்சனில் வந்து சூழ்ந்து கொண்டனர்..

    “அம்மா.. செத்த அந்த தட்ட குடு.. நானும் அத்தானுக்கு ஒரு கை குடுக்கிறேன்” சொல்லி பரிமளாவின் இரண்டாவது மகள் கரிஷ்மா தட்டிலிருந்து சோற்றை அள்ளி குடுக்க அப்போது அவளுடைய சேலை விலகி ஜாக்கெட்க்குள் மாங்கனிகள் கச்சிதமாக அடைபட்டு கிடப்பது அப்பட்டமாக தெரிந்தது.. அதை பார்த்ததும் வெங்கட்டுக்கும் மனசு ஒரு மாதிரி ஆனது.

    கரிஷ்மா குடுப்பதை பார்த்த அவளுடைய அக்கா காயத்ரி வந்து தன் பங்கு அவளும் சோற்றை அள்ளி குடுக்க அப்போது அவளுடைய ஜாக்கெட்டின் கடைசி இரு கொக்கிகள் கலண்டு இருப்பதை பார்த்தான். காயத்ரி காம்புகள் இரண்டும் முழுமையாக விறைத்து இருப்பது பார்த்த பிறகு அவனுடைய மனம் இன்னும் தடுமாற்றம் அடைய ஆரம்பித்தது..

    இந்த முறை பரிமளா சோற்றை குடுக்கும் போது மடிசார் புடவை முந்தி விலகி அவளுடைய தொப்பை போட்ட வயிறும் ஜாக்கெட்டுக்குள் அடைக்க முடியாமல் அடைக்கபட்டு பிதுங்கி பழுத்த முலைக்கனிகளை அவன் பார்க்க உடம்பில் மீண்டும் காம உணர்ச்சிகள் ஏற ஆரம்பித்து அவனுடைய சுண்ணியும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தூக்க ஆரம்பித்தன..

    ஒரு வழியாக அந்த பெண்கள் குடுத்த சோற்றை சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு அந்த இடத்தை விட்டு வேகமாக விட்டால் போதும் என்ற அளவிற்கு வேகமாக இடத்தை காலி செய்தான். அவனுடைய ரூமிற்கு சென்று வாட்டர் கேனில் இருந்த தண்ணீரை குடித்துவிட்டு தன்னை ஆசுவாசுபடுத்திக் கொண்டிருந்தான்..

    “ச்சே என்ன இன்னிக்கு எல்லாமே ஒரு மாதிரியாவே நடக்குது.. நேக்கு மட்டும் தான் இப்படி தெரியுறதா? இல்ல நிஜமாவே இப்படி நடக்குறதா.? ஒன்னுமே புரியலையே பகவானே.. நா உன்ன தான் முழுசா நம்பிண்டு இருக்கேன்.. நீ தான் என்னைய நல்லபடியா பாத்துக்கனும்” கண்ணை மூடி மனதார வேண்டிக் கொண்டான்..

    அந்த சமயம் பார்த்து கரிஷ்மா தன் மொபைலையும் சார்ஜரையும் தூக்கி கொண்டு வெங்கட் பெட்ரூம்க்குள் வந்தாள்…

    “அத்தான்.. அத்தான்” கூப்பிட அவன் எந்த ஒரு ரியாக்ஷனும் குடுக்கவில்லை. அதனால் இவளே ப்ளக்பாயிண்ட் எங்கே இருக்கிறது என சுற்றிலும் ஒரு பார்வை பார்க்க அது நைட்லேம்ப் பக்கத்தில் ஒன்று இருக்க அதில் சார்ஜ் போடலாம் என முடிவு செய்து வெங்கட்டை தொட்டாமலும்.

    எந்த ஒரு டிஸ்டர்ப் செய்யாமல் தானே அவனை கடந்து சென்று சார்ஜ் போட்டு கொள்ளலலாம் என அவனை தொடாமல் சார்ஜ் போட கட்டிலில் உட்கார்ந்து கையை எக்கி நீட்டி சார்ஜ் போட முயற்சி செய்தாள் கரிஷ்மா.. அந்த சமயம் பார்த்து..

    மீண்டும் மீண்டும் சுழலும்…

    இந்த பகுதி பற்றிய உங்கள் கருத்துகளை மறக்காமல் [email protected]ல் தெரிவியுங்கள்..

    Leave a Comment