அது ஒரு பெரிய வீடு. அரண்மனை போல இருந்தது. அந்த அரண்மனை வீட்டில் சமையல் அறையில் மந்த்ரா சமைத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
மந்த்ரா இந்த அரண்மனை வீட்டில்தான் முப்பது ஆண்டுகளாக வேலை பார்க்கிறாள். இருபது வயதில் இங்கு வந்த அவள், இங்கேயே தங்கி வேலை பார்த்துக்கொண்டு இருக்கிறாள். சமையல்காரி. அதோடு சின்ன வயதிலேயே போலியோ மாதிரி ஒரு நோய் அவளுக்கு வந்ததால் அவளது இடுப்பு வழக்கத்திற்கு மாறாக பெருத்து, சூத்து பெரிய இரண்டு தர்பூசணி பழங்களை கட்டி தொங்க விட்டது போல இருக்கும்.
அவளது இந்த சூத்தைப் பார்த்தால் எல்லா ஆணுக்கும் இவளை குனிய வைத்து சூத்தடிக்கலாம் என்று மட்டுமே தோன்றியதே தவிர, எவனுக்கும் இவளை திருமணம் செய்துகொள்ள முன்வரவில்லை. அதனால் இன்றுவரை திருமணம் செய்து கொள்ளாமல் இங்குதான் ஐம்பது வயதை எட்டிய பாதி கிழவியாக இந்த அரண்மனையில் காலத்தை ஓட்டிக்கொண்டு இருக்கிறாள்.
திருமணம் ஆகவில்லை என்றதும் ஐம்பது கிழவி இன்னும் கன்னி கழியாமல் இருப்பாள் என்று யாரும் நினைக்க வேண்டாம். இவளை அவ்வப்பொழுது அனுபவிக்கும் ஒரு ஜீவன் அந்த வீட்டில் இருந்தது.
ராம்ஜி. இருபத்தி எட்டு வயதான அந்த வீட்டின் மூத்த மகன். இன்னும் திருமணம் ஆகவில்லை. கொஞ்சம் பொறுப்பானவன். ஆனால் கொஞ்சம் அடாவடி கேரக்டர்.
சற்று முன்புதான் தூக்கம் களைந்து எழுந்தான். காப்பி குடிக்கலாம் என்று சமையல் அறைக்கு வர, அங்கு மந்த்ரா குனிந்து வாஷ் பெசனில் ஜாமான்களை கழுவிக்கொண்டு இருக்க, ஏற்கனவே புடைப்பாக இருந்த அவளது சூத்து இப்பொழுது மேலும் புடைத்து இருந்தது.
மந்த்ராவின் சொத்தைப் பார்த்ததும் ராம்ஜிக்கு மூடு வந்தது. அந்த சமையல்காரி அங்குதான் தங்கி இருக்கிறாள் என்பதால் இப்பொழுது நைட்டியில்தான் இருந்தாள். அப்படியே அவளது சூத்தில் ஓங்கி அறைந்தான் ராம்ஜி.
ஆஆஆ…
திடுக்கிட்டு திரும்பிப் பார்த்தாள் மந்த்ரா. அங்கு ராம்ஜி நின்று கொண்டு இருப்பதைப் பார்த்ததும் பயந்தாள்.
“தம்பி சமையல் வேலை நெறையா இருக்குது தம்பி…”
என்று மந்த்ரா பவ்யமாக சொல்லிக்கொண்டு இருக்க, அவளது பேச்சை சற்றும் காதில் வாங்காத ராம்ஜி, மந்த்ராவின் சூத்தை தடவ ஆரம்பித்தான்.
“என்னடி ஜட்டி போடலையா?”
என்று கேட்டுகொண்டே சரசரவென்று அவளது நைட்டியை இடுப்புக்கு சுருட்டினான் ராம்ஜி.
“தம்பி தம்பி… வேலை இருக்குது தம்பி… பெரிய ஐயா கிளம்புற நேரம் அஆச்சு தம்பி… சாப்பாடு செய்யணும் தம்பி… இப்போ வேணாம் தம்பி… தம்பி…”
என்று மந்த்ரா கெஞ்சிக்கொண்டு இருக்கும்போதே, அவளது நைட்டியை இடுப்பிற்கு மேலே சுருட்டிய ராம்ஜி, மந்த்ராவின் சூத்து வட்டங்களுக்கு நடுவில் விரலை வைத்து தேய்க்க ஆரம்பித்தான்.
“ஸ்ஸ்ஸ்… தம்பி…”
என்று மந்த்ரா கெஞ்ச ஆரம்பிப்பதற்குள்,
“வாய மூடிட்டு வேலைய பாருடி…”
என்று ராம்ஜி சொல்ல, மந்த்ரா வாயை மூடிக்கொண்டாள். அமைதியாக ஜாமான்களை கழுவ ஆரம்பிக்க, அவள் பின்னால் நின்று இருந்த ராம்ஜி, அவனது லோயரை முழங்கால் வரை இறக்கி விட்டான். அந்த காலை வேளையிலும் அவனது எட்டு இன்ச் பூலு நட்டுக்கொண்டு நின்றது.
ராம்ஜி அவனது சுன்னியை மந்த்ராவின் சூத்து ஓட்டைக்குள் வைத்து திணிக்க,
ஹாஆஆ…
மந்த்ரா முனகினாள். அவளது சூத்து ஓட்டை ஈரப்பதமின்றி வரவரவென்று இருக்க, ராம்ஜியின் சுன்னி அவளது சூத்து ஓட்டைக்குள் நுழைய சிரமப் பட்டது.
ஜாமான்களை கழுவிக்கொண்டு இருந்த மந்த்ரா, அவளது சூத்து வலியில் பற்களைக் கடித்துக்கொண்டு, ஜாமான்களை விளக்க வைத்திருந்த விம் ஜெல்-லை எடுத்து ராம்ஜியின் சுன்னியில் பிதுக்கி விட்டாள். அந்த விம் ஜெல்- வழுவழுப்பு தன்மையை வழங்க, இப்பொழுது எந்த சிரமமும் இன்றி ராம்ஜியின் சுன்னி மந்த்ராவின் சூத்துக்குள் முழுவதுமாக நிழைன்தது.
ஆஆஆஆ….
மந்த்ரா சூத்து வலியில் கத்தினாள். படக்கென்று அவளது வாயைப் பொத்திய ராம்ஜி,
“ஹேய்… என்னடி ஓவரா கத்துற… என்னமோ முதல் தடவை சூத்தடி வாங்குற மாதிரி… அதான் எட்டு வருஷமா எனக்கு தேவுடியாளா வாழ்ந்துட்டு இருக்கல்ல… அப்புறம் என்னடி… வாய மூடுடி தேவுடியா…”
என்று கடுமையாக சொன்ன ராம்ஜி, மந்த்ராவின் சூத்தில் ஓங்கி பளார் என்ட்று அறைந்தான். அப்பொழுது மந்த்ரா வழியில் பற்களைக் கடித்துக் கொண்டாள். கத்தவில்லை.
அவளது சூத்து குலுங்கி ஆட ஆரம்பிக்க, அவளது பெருத்த இடுப்பை இரு கைகளாலும் பிடித்துக்கொண்டு ராம்ஜி குதிரை சவாரி செய்வது போல, மந்த்ராவை சூத்தடிக்க ஆரம்பித்தான்.
ம்ம்ம்… ம்ம்ம்… ம்ம்ம்ம்….
மந்த்ரா-வுக்கு சூத்து ஓட்டை எரிச்சலாக இருந்தாலும், அந்த வலியை வெளியே காட்டிக்கொள்ளாமல் அமைதியாக ஜாமான்களை கழுவிக்கொண்டு இருந்தாள்.
மூன்று நிமிடங்கள் விடாமல் சூத்தடிக்க, ராம்ஜி உச்சமடைந்து மந்த்ராவின் சூத்து ஓட்டைக்குள் கஞ்சியை பீச்சி அடித்தான்.
ஐட்டத்தை ஓத்து முடித்ததும் எழுந்து வருவது போல மந்த்ராவை அப்படியே விட்டு விட்டு லோயராவ் இழுத்து மாட்டிக்கொண்ட ராம்ஜி,
“சூடா ஒரு காப்பி போட்டு கொண்டு வாடி…”
என்று சொல்லி விட்டு அங்கிருந்து சென்றான்.
மந்த்ராவின் இடுப்பில் சுருண்டு இருந்த அவளது நைட்டி மெதுவாக சரிந்து விழ, அதே சமயம் அவளது சூத்துக்குள் இருந்து ராம்ஜியின் கஞ்சியும் வழிந்து அவளது தொடை வழியாக வழிந்து அவளது பாதத்தை அடைந்தது. மந்த்ரா கண்ணீர் சிந்தினாள். அவளது கால்களில் வடிந்திருந்த ராம்ஜியின் கஞ்சியைக் கூட துடைக்காமல் சமையல் வேலையை கவனித்துக் கொண்டு இருந்தாள். மந்த்ராவுக்கு ராம்ஜியின் மீது கோபமாக வந்தது.
“தேவுடியாப்பய… இருபது வயசுல இருந்து என்னைய ஓத்துட்டு இருக்கான். முதலாளி கிட்ட வத்தி வைக்கலாம்ன்னு பாத்தா, இவனை அடக்கி வைக்குற அளவுக்கு வீட்டுல எவனும் இல்ல… ச்சே… எனக்கும் ஒரு காலம் வரும். அபோ இவனை பழிக்கு பழி வாங்குறேன்…”
என்று முனகிக்கொண்டே மந்த்ரா சமையல் வேலையை மும்முரமாக கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்.
ராம்ஜி ஹாலில் சோபாவில் அமர்ந்து டிவி பார்த்துகொண்டு இருக்க, அப்பொழுது, அவனது சித்தி கல்யாணி அங்கு வந்தாள்.
“என்ன சித்தி… ஆபீசுக்கு டைம் ஆச்சு… இன்னும் அப்பா எந்திரிக்காம என்ன பண்ணிட்டு இருக்கார்…? அவரை எழுப்பி விடலையா?”
என்று ராம்ஜி கேட்டதும், கல்யாணிக்கு சற்று வருத்தமாக இருந்தது.
“அட ஏம்பா நீ வேற… அந்த மனுஷன் ராத்திரி கிளம்பி அந்த பொம்பள வீட்டுக்கு போனவருதான். இன்னும் வீட்டுக்கே வரலப்பா…”
என்று கல்யாணி சொன்னதும், ராம்ஜிக்கு கோபம் பொத்துக்கொண்டு வந்தது.
“அந்த ஆளுக்கு வேற வேலையே இல்லையே. என் அம்மா செத்ததும், உங்களை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டாங்க. நீங்களும் ரெண்டு ஆம்பள பசங்கள பெத்து வெச்சு இருக்கீங்க… இது போதாதாம அந்த ஆளுக்கு… இன்னொரு கூத்தியாலை வெச்சிக்கிட்டு நம்ம உசுரை வாங்குறான்… அவளுக்கு வேற ஒரு ஆம்பள பையன் பொறந்து இருக்கான். நாளைக்கு அவன் மட்டும் சொத்துல பங்கு வேணும்னு சொல்லிட்டு வந்து நிக்கட்டும்… சுட்டு கொன்னுடுறேன்…”
என்று ராம்ஜி கத்த, கல்யாணி ஒரு துளி கண்ணீரை சிந்தினாள்.
“விடு ராம்… அந்த மனுஷனை திருத்தவே முடியாது…”
என்று கல்யாணி புலம்பிக்கொண்டு இருக்க, அப்பொழுது கல்யாணியின் மகன்களான பரத், லோகேஷ் இருவரும் காலேஜுக்கு ரெடியாகி படிக்கட்டில் நடந்து வந்து கொண்டு இருந்தார்கள்.
“வாங்கடா… காலேஜ் கிளம்பியாச்சா?”
என்று ராம்ஜி கேட்க,
“ம்ம்… ஆமாண்ணா…”
என்று இருவரும் கோரஸாக சொன்னார்கள். பிறகு இருவரும் சாப்பிட்டு விட்டு காலேஜுக்கு கிளம்பி செல்ல, ராம்ஜியும் கிளம்பு ஆபீசுக்கு சென்றான்.
அந்த வீட்டின் குடும்பத்தலைவன் தனசேகர். அவரது முதல் மனைவிக்கு பிறந்தவன்தான் இந்த ராம்ஜி. ராம்ஜி சின்ன வயதாக இருக்கும்போதே அவனது அம்மா இறந்து விட, தனசேகர், கல்யாணியை திருமணம் செய்து கொண்டார். கல்யாணிக்கு இரண்டு மகன்கள். பரத், லோகேஷ்.
ஆனால் கல்யாணி அவ்வளவாக தனசேகர் மீது பாசம் கொண்டிருக்கவில்லை. தனசேகரின் சொத்துக்கள் மீதுதான் கல்யாணிக்கு கவனமெல்லாம். அதனால் பாசத்துக்கு ஏங்கிய தனசேகர், சுபத்ரா என்ற பெண்ணை வேப்பாட்டியாக வைத்துக்கொண்டு அவளை தனியாக ஒரு வீட்டில் குடி வைத்து விட்டார். சுபத்ராவுக்கு சதீஷ் என்ற ஒரு மகன் இருக்கிறான். அவன் படிப்பை பாதியில் நிறுத்தி விட்டு இப்பொழுது ரவுடியாக சுத்திக்கொண்டு இருகிறான்.
தனசேகருக்கு நிறைய சொத்துக்கள், நிறைய பிஸினஸ். எல்லாம் பரம்பரை சொத்து. ஆனால் எங்கெங்கு எவ்வளவு சொத்துக்கள் இருக்கிறது என்று ராம்ஜிக்கும் கல்யாணிக்கும் மட்டும்தான் தெரியும். அவர்கள் இருவருக்கு மட்டும்தான் சொத்தின் மீது அக்கறை.
வீட்டில் யாருமே இல்லை. கல்யாணியும், சமையல்காரி மந்த்ராவும் மட்டும்தான் இருந்தார்கள். சமையல்காரி கல்யாணியிடம் பேச்சு கொடுத்தாள்.
“அம்மா… நம்ம மூத்த தம்பிக்கு வயசு ஆயிக்கிட்டே போகுது… அவருக்கு கல்யாணம் காட்சி எதுவும் பண்ற ஐடியா இல்லீங்களா?”
என்று மந்த்ரா கேட்க, கல்யாணிக்கு பெரிதாக அதில் ஒன்றும் விருப்பம் இல்லை.
“அட ஏன் மந்த்ரா நீ வேற… நானே இங்க தலை போற பிரச்சனைல இருக்கேன்… என்னோட வாழ்க்கையே இங்க கேள்விகுறியா இருக்கு… இதுல ராம்ஜிக்கு கல்யாணம் பண்றதுதான் எனக்கு முக்கியமான வேலையா?”
என்று கல்யாணி கேட்டதும் மந்த்ராவுக்கு சப்பென்று ஆனது.
ராம்ஜிக்கு கல்யாணம் ஆகி விட்டால் அவனிடம் ஓலு வாங்காமல் தப்பித்து விடலாம் என்று மந்த்ராவுக்கு ஒரு எண்ணம். ஐம்பது வயது அரை கிழவி ஆனாலும், அவளை விடாமல் நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் ராம்ஜி அவளை ஓக்கிறான். அதிலும் காண்டம் போட்டு ஓத்தாலும் பரவாயில்லை.
அதுவும் இல்லை. கஞ்சியை வெளியே விட்டாலாவது பரவாயில்லை. அதுவும் இல்லை. எந்த பொந்துக்குள் சுன்னியை விட்டு ஆட்டுகிரானோ, அதே பொந்துக்குள் மொத்த கஞ்சியையும் இறக்கி விடுகிறான். இதுவரை எத்தனை முறை மந்த்ரா கருக்கலைப்பு செய்திருக்கிறாள் என்ட்று அவளுக்கே தெரியவில்லை.
கல்யாணியின் இந்த பொறுப்பற்ற பேச்சில் மந்த்ரா அதிருப்தி அடைந்தாள்.
“அது சரி… அம்மாவா இருந்தா அவனுக்கு கல்யாணம் பண்ணனும்னு தோனியிருக்கும். சித்தி-தான… அப்படித்தான் இருப்பா…”
என்று மனதிற்குள் சொல்லிக் கொண்டாள் மந்த்ரா. சமையலாக்ரி அங்கேயே நின்று கொண்டு இருக்க, கல்யாணி அவளைப் பார்த்து,
“என்னடி…? இன்னிக்கும் ராம்ஜி உன்னைய சூத்தடிசிட்டானா?”
என்று கேட்டாள். அதற்கு மந்த்ரா கவலையுடன் ஆம் என்பது போல தலையாட்டினாள். அதற்கு கல்யாணி சிரித்துக் கொண்டே,
“அதான… அதான் அவனுக்கு கல்யாணம் பண்ணனும்னு வந்து எங்கிட்ட சொன்னியா? அவனுக்கு கல்யாணத்தை பண்ணி வெச்சிட்டா, அவன்கிட்ட இருந்து ஓலு வாங்காம தப்பிச்சுடலாம்னு ப்ளான் போடுற… அப்படித்தான…”
என்று கல்யாணி கேட்க மந்த்ரா அமைதியாக இருந்தாள். மீண்டும் கல்யாணி பேச ஆரம்பித்தாள்.
“இங்க பாருடி… அவன் எட்டு வருஷமா உன்னைய தேவுடியா மாதிரி யூஸ் பண்ணிட்டு இருக்கான்னு எனக்கு நல்லா தெரியும். இருந்தும் நான் ஏன் தெரியுமா அவனை திட்டாம இருக்கேன்…?”
என்று கல்யாணி கேட்க, மந்த்ரா புரியாமல் கல்யாணியைப் பார்த்தாள்.
“இங்க பாருடி… இந்த வீட்ல யாருக்கும் தெரியாத ஒரு ரகசியத்தை உனக்கு சொல்றேன். நல்லா கேட்டுக்கோ… இந்த சொத்து முழுக்க எல்லாமே ராம்ஜியோட தாத்தா சம்பாரிச்சது. ராம்ஜியோட அப்பா ஊதாரியா சுத்திட்டு இருந்ததை மனசுல வெச்சிக்கிட்டு தாத்தா இந்த சொத்து முழுக்க ராம்ஜிக்கு மட்டும்தான்னு உயில் எழுதி வெச்சிட்டாரு…”
என்று கல்யாணி சொன்னதும், மந்த்ரா அதிர்ந்தாள். கல்யாணி மீதி விஷயத்தையும் சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.
“இந்த விஷயம் இந்த வீட்ல யாருக்குமே தெரியாதுடி. ராம்ஜிக்கு கூட தெரியாது… எனக்கே ரெண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடிதான் தெரியும். அதான் அவனை நான் எதுவும் பண்ணாம வெச்சு இருக்கேன். இல்லனா என்னைக்கோ அவனை வீட்ட விட்டு துரத்தி இருப்பேன்.
ராம்ஜி இங்க இருக்குற வரைக்கும்தான் சொத்து இங்க இருக்கும். இல்லனா எல்லாமே ட்ரஸ்ட்டுக்கு போயிடும். அதனால என்னால ராம்ஜிய எதுவுமே பண்ண முடியாதுடி… அவனை எதுத்திக்கிட்டு உன்னாலயும் இங்க வேலை செய்ய முடியாது. இந்த வயசுல நீ வேற எங்கயும் புதுசா வேலை தேடியும் போக முடியாது… அதனால மூடிட்டு அவன் ஓக்கும்போது பேசாம் ஒளு வாங்கிட்டு அமைதியா ஓரமா கிட… புரியுதா…?”
என்று சொல்லி விட்டு கல்யாணி டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தாள். மந்த்ராவுக்கு இதுதான் தலைவிதி என்று புரிந்தது.
“என்னோட தலைவிதி இப்படியே இருக்கலாம். ஆனா ஒருநாள் எனக்கும் நல்லா காலம் போர்க்கும். அப்போ ராம்ஜிய என்ன பண்றேன்னு பாருங்க…”
என்று மனதிற்குள் நினைத்துக்கொண்டு மந்த்ரா சமையல் அறைக்குள் சென்றாள். அப்பொழுது ஒரு வயதான நபர் ஒருவர் அந்த வீட்டு காலிங் பெல்லை அடித்தார். கல்யாணி சென்று கதவை திறக்க,
“வணக்கம்மா… நான் கல்யாண புரோக்கர் கந்தசாமி… ராம்ஜி தம்பிக்கு பொண்ணு பாக்க தனசேகர் ஐயா வரசொல்லி இருந்தாரு… “
என்று அந்த நபர் சொன்னதும் கல்யாணியின் கண்களில் ஒரு அதிர்ச்சி. அந்த கல்யாண புரோக்கரின் குரலைக் கேட்டு சமையல் அறையில் இருந்த மந்த்ராவுக்கு மகிழ்ச்சி.
-தொடரும்…
கதை எப்படி இருந்துச்சு பிரெண்ட்ஸ்…? உங்களோட கருத்துக்களை என்னோட ஈமெயில் அட்ரஸ் [email protected] –க்கு ஈமெயில் பண்ணுங்க. அடுத்த பாகம் விரைவில் வரும்.