காவியா ஓவியா மற்றும் ஸ்ருதி – 26 (Kaaviya Oviyaa Matrum Sruthi 26)

This story is part of the காவியா, ஓவியா மற்றும் ஸ்ருதி series

    ஸ்ருதி எழுந்தா. எழுந்து என் கண்ண பாத்தா. நான் அவள பாத்தேன். முடியெல்லாம் களஞ்சி போய் அலங்கோலாமா தெரிஞ்சா. அவ கண்ணெல்லாம் சொருகி போய் இருந்துச்சு. அவள அணைச்சு அவ நெத்தியில கிஸ் குடுத்தேன். அவ மூச்சு காத்து சூடா என் நெஞ்சுல பாஞ்சுது.

    சினேகா எழுந்து அவ புண்டைய என் சுன்னியில இருந்து விடுவிச்சா. என் பக்கத்துல வந்து மல்லாக்க படுத்தா.
    “ஸுயூ. உஸ்ஸ்ஸ்.”ன்னு இழுத்து இழுத்து மூச்சுவிட்டா. நான் அவள பாத்து சிரிச்சேன்.

    “என்ன மாமா சிரிக்கிறீங்க?”

    “ஒன்னும் இல்ல டி. எப்படி இருந்துச்சு இந்த டைம்? ஓகேவா உனக்கு?”

    “ஓகேவா? அவ்வளவுதான். இன்னும் ஒரு வருஷம் ஓக்கலானாலும் பரவால்ல. இந்த ஒரு ஓல் போதும். என் சாமான் திருப்தி ஆகிருச்சு.”

    “மறுபடி சாமானா? புண்டைன்னு சொல்லு.”

    “எப்பா ராசா. மறுபடி முதல்ல இருந்தா? வேணாம் வேணாம். சரி என் புண்டை திருப்தி ஆகிருச்சு. போதுமா?”
    “நான் தான் கேக்கணும் போதுமானு? போதுமா இல்ல இன்னொரு ரவுண்ட் போலாமா?”

    “இன்னொரு ரவுண்டா? ஆள விடுங்க சாமி.”ன்னு சொல்லி இன்னும் நகர்ந்து படுத்தா.

    “எங்கடி தள்ளி போற?”ன்னு நான் என் தலைய அவகிட்ட கொண்டு போனேன். அவ முலையில தலை வச்சு படுத்தேன். அவ என் தலை முடிய கோதி விட்டா. ரெண்டு பெறும் விட்டத்த பாத்துகிட்டு கத பேசிகிட்டு இருந்தோம்.

    “என்னடி உள்ளேயே விட சொல்லிட்ட? ஒன்னும் பிரச்சன இல்லையா?”
    “அதெல்லாம் ஒன்னும் பிரச்னை இல்ல. மாத்திர இருக்கு. நான் பாத்துக்குறேன்.”
    “உனக்கு எது டி மாத்திர லாம்?”

    “என் பிரண்ட் டாக்டர் ஆஹ் இருக்கா. அவ சொல்லிருக்கா என்ன மாத்திர சாப்பிடனும்னு. மேட்டர் முடிஞ்சு. சாரி ஒத்து முடிச்சு பன்னிரண்டு மணி நேரத்துக்கு உள்ள அந்த மாத்திரைய சாப்பிட்டா போதும். கரு உண்டாகாது. மூணு நாள் சாப்பிடலாம் ஸேப்டிக்கு”

    “அடிப்பாவி. அதான் ஹரி இல்லையே டி. அப்புறம் எதுக்கு மாத்திர வச்சுருக்க?”
    “என்கிட்ட இருக்குன்னு எப்போ சொன்னேன்?”
    “இப்போ தானடி சொன்ன?”

    “மாத்திர இருக்குன்னு தான் சொன்னேன். எனக்கு மாத்திர பேர் தெரியும். உங்க மச்சான் இருந்தப்போ வாங்கி சாப்பிட்டுருக்கேன். நாளைக்கு காலையில வாங்கி போட்டுக்கலாம்.”

    “பயங்கரமா பிளேன் பண்ணிருக்கியே டி. இதுதான் மாஸ்டர் பிளேன் ஆஹ்?”
    “இது மாஸ்டர் பிளேன்னுனா அப்புறம் நீங்க பண்ணுறது என்னது?”
    “நான் என்னடி பண்ணேன்?”

    “பிளேன் பண்ணி தான உங்க பொண்டாட்டிய அனுப்பிருக்கிங்க ரெண்டு நாளைக்கு?”
    “அடிப்பாவி பிராடு கழுத”ன்னு சொல்லி டக்குனு எழுந்து அவ முகத்த பாத்தேன். சிரிச்சா அவ.
    “அது என் பிளேன் ஆஹ்? உன்னோடது தான்.”

    “சரி விடுங்க. யார் பிளேன் போட்டா என்ன? ஓல் யார் போடுறோமுன்னு தான் முக்கியம்.”
    “அது சரி.”மறுபடி அப்படியே படுத்தேன்.

    பேச்சு தொடர்ந்துச்சு.

    “ஏதாவது சொல்லுடி. ஒத்தது எப்படி இருந்துச்சு? எந்த பொசிஷன் பிடிச்சு இருந்துச்சு? என்ன பிடிக்கல? சொல்லு.”
    “என்ன இது? படம் பாத்துட்டு ரிவியூ கேக்குற மாதிரி இருக்கு?”

    “ஆமா. ஓல் முடிச்சுட்டு இதல்லாம் பேசணும். அப்போதான் அடுத்த தரவ பெட்டரா பண்ணலாம். இன்னொருத்தருக்கு என்ன பிடிச்சுருக்கு என்ன பிடிக்கலன்னு தெரிஞ்சா தான் அடுத்த ஓல் இன்னும் நல்லா இருக்கும்.”

    “ஓஹோ இப்படியெல்லாம் இருக்கா. ?”
    “ஆமா டி நாயே. ஏன் ஹரி இதெல்லாம் கேக்க மாட்டானா?”

    “அவன் ஒரு செல்பிஷ் மாமா. ஓப்பான். ரெண்டே நிமிஷத்துல கஞ்சி வந்துடும். அப்படியே படுத்துருவான். அடுத்த வார்த்தையே வராது வாயில. தூங்கிருவான் உடனே.”
    “கஷ்டம் தான் டி உன் நிலமை.”

    “ஏதோ புள்ளைய பெத்து கொடுத்துட்டேன். அதுக்காக அமைதியா இருக்கேன்.”
    “சரி சொல்லு என்னன்னு.”

    “கடைசியா பண்ண பொசிஷன் நல்லா இருந்துச்சு. நீங்க வேகமா பண்ணது. ஒரு ஸ்டேஜுல வலிச்சுது. ஆனா அப்படிய அந்த வலி சுகமா மாறிடுச்சு. சூத்து தான் இன்னும் கொஞ்சம் எரியுது.”

    “ஓக்குறப்போ அடிச்சா சுகமா தானடி இருக்கும்?”

    “ஆமா சுகமா தான் இருக்கும். ஆனா வலியும் இருக்கும். முடிச்ச அப்புறம் தோல் கொஞ்சம் எரியும். இப்போ தரையில சூத்த வச்சு படுத்துருக்கேன்னுல. அதுனால கொஞ்சம் எரிச்சல். இல்லனா தெரியாது.”

    “புண்ட. என்ன மட்டும் எப்படி அடிச்ச நீ? எனக்கு எப்படி வலிச்சுருக்கும்?”
    “ஹாஹாஹா. நல்லா வலிக்கட்டும்.”

    “நாயே.”ன்னு அவ முலை காம்ப கிள்ளி விட்டேன்.
    “ஸ்ஸா.”

    “அதெலாம் ஓகே. அவ்வளவு அடிச்சும் நீங்க பதில் சொல்லலையே. !”

    “இங்க பாருடி. மறுபடி ஆரம்பிக்காத. நான் தான் சொல்லிட்டேன்ல. நீ கண்டிப்பா பார்ப்ப. விட்டு தொல அந்த விஷயத்த.”

    “சரி கேக்கல.”
    “ம்ம்ம்ம். .”
    “ஐஸ் வச்சு சப்புனது எப்படி டி இருந்துச்சு?”
    “உண்மைய சொல்லவா போய் சொல்லவா?”

    “உண்மைய சொன்னா அடுத்த தரவ பெட்டரா பண்ணலாம். இல்லனா மொக்கையா பண்ணலாம். எது வேணுமுன்னு நீயே யோசி.”

    “எனக்கு நீங்க சப்புறப்போவே ஊத்திட கூடாதுன்னு ரொம்ப கண்ட்ரோல் பண்ணேன். ஆனா உங்க வாயெல்லாம் ஊத்திருச்சு. அதுக்கு அப்புறம் நான் என்ன சொல்ல? என்ன மீறி என் புண்டை உங்க நாக்குக்கு அடிமை ஆகிடுச்சு. எப்பா எவ்வளவு அருமையா சப்பி உறிஞ்சு எடுக்குறீங்க?”

    “ஆமா. அத நான் தேன் பழம் ன்னு நினைச்சுக்கிட்டேன். பழத்த எப்படிசாப்பிடணுமோ அப்படிதான் சாப்பிட்டேன்.”

    “உங்க பொண்டாட்டிக்கு இப்படித்தான் சப்புவீங்களா நீங்க?”
    “ம்ம்ம் சப்பி விடுவேன் அடிக்கடி. ஜாலியா அனுபவிப்பா.”
    “டெயிலி சப்புவீங்களா?”

    “டெயிலி இல்ல. பட் அடிக்கடி பண்ணுவேன்.”

    “ம்ம்ம். நல்லா ட்ரெயின் பண்ணி இருக்கீங்க அப்படினா. குடுத்து வச்சவ என் மதினி.”

    “உன் புண்ட மட்டுமா என் நாக்குக்கு அடிமை ஆச்சு? என் சுன்னியும் தான் உன் வாயுக்கு அடிமை ஆச்சு. புதுசு கண்ணா புதுசுன்னு மாறி என்னமோ பண்ணி என்ன மெதக்க வச்சுட்ட.”

    “நீங்களும் உங்க பொண்டாட்டியும் தினமும் செய்வீங்களே. இதல்லாம் பண்ண மாட்டிங்களா?”

    “இப்படி ஒரு விஷயம் இருக்குன்னே நீ இப்போ செஞ்சதும் தாண்டி தெரியும். ஆமா, உனக்கு எப்படி இதெல்லாம் தெரியும்? உன் புருஷனுக்கு பண்ணியா? உன் புருஷன் சொல்லி குடுத்தான்னா?”

    “. .”( மௌனம் ).
    என்ன எதுவும் பதில் சொல்லாம இருக்கா.

    தலைய நிமிர்த்தி அவ முகத்த பாத்தேன். அவளும் ஒர கண்ணுல என்ன பாத்தா.
    “என்னடி? தூங்கிட்டியா?”
    “இல்ல.”

    “பின்ன ஏன் அமைதியா இருக்க?”
    “நீங்க கேட்டதும் பழசு ஞாபகம் வந்துச்சு. அதான்.”

    பழசா? என்ன சொல்லுறா இவ? லவ்வு கிவ்வு ஏதும் பண்ணியிருப்பாளோ கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி?
    “அவரு ஒரு தரவ பாரின்ல இருந்து லீவுக்கு வந்தப்போ என்கிட்ட இப்படி சொல்லி பண்ண சொன்னாரு. நான் பண்ணேன். அப்புறம் எல்லாம் முடிஞ்சதும் எப்படி தெரியுமுன்னு கேட்டேன்.”

    “சரி, என்ன சொன்னான்?”

    “அவரு பாரின்ல இருந்தப்போ அவரோட ப்ரண்ட் காசு குடுத்து மேட்டருக்கு போவாராம். அவரு போயிட்டு வந்து இப்படி பண்ணா அந்த பொம்பளைன்னு இவரு கிட்ட சொன்னாராம்.”

    “ஓஹோ. இதுக்கு ஏன் டி சலிச்சுக்குற?”

    “ஏன்னா அந்த ப்ரெண்ட் உங்க மச்சான் தான்.”

    “மச்சானா? என்னடி ஒளறுற? அவன் பிரெண்டு தான.”னு நான் சொல்லி முடிக்கிறது குள்ள அவ பேசுனா.
    “அதெல்லாம் பொய். இவரு தான். இல்ல இவன் தான் போயிருக்கான் ஓல் போட, , , என்கிட்டே மாத்தி சொல்லுறான் அப்படி.”

    “எப்படி சொல்லுற நீ அவன் பொய் சொல்லுறான்னு?”

    “ஆமா அது நடந்தது அவர் குடிச்சப்போ. குடி போதையில என்கிட்டே சொன்னாரு. இப்படி பண்ணுடி வாயில தண்ணி வச்சு ன்னு. நானும் பண்ணேன். நான் அப்போதான் பஸ்ட் டைம் பண்ணேன். சரியா பண்ண முடியல. எனக்கு ரொம்ப பிடிக்குடி இப்படி நீ பண்ணுறப்போ.

    போன தரவ செமையா பண்ணுன. இந்த தரவ ஏன் சரியா பண்ணமாற்ற? ஒழுங்கா பண்ணுடி. காசு வாங்கிக்கோ எக்ஸ்டரா ன்னு போதையில சொன்னாரு. அப்போதான் புரிஞ்சிக்கிட்டேன். அவன் அங்க காசு குடுத்து ஓல் போட்டுக்கிட்டு இருக்கான்னு.”

    ஸ்ருதி இப்படி சொன்னதும் அவளை திரும்பி பாத்தேன். அவ அழுவுறாள்னு பாத்தேன். இல்ல. அவ என்ன பாத்தா.

    “என்ன மாமா? அழுறேனா ன்னு பாக்குறீங்களா? அதெல்லாம் இல்ல. அன்னைக்கு ராத்திரியே அழுது முடிச்சுடேன். இனிமே அந்த நாய் காக அழமாட்டேன் நான்.”

    “ம்ம்ம். நீ அதுக்கு அப்புறம் கேட்டியா அவன்கிட்ட. அத பத்தி?”
    “ஏன் கேக்கணும்? கேட்டு என்ன ப்ரயோஜனம்? ஒன்னும் இல்ல.”

    “நீ கொஞ்சம் சத்தம் போட்டா மாறிடுவான் ல. ?”

    “அதெல்லாம் சும்மா மாமா. நான் அவருக்கு எல்லா சுகமும் குடுக்க தயாரா இருக்கேன். ஆனா அவருக்கு முடியல. அவரோட சாமான் அவ்வளவு தான் கெபாசிட்டி. இதுக்கு அப்புறம் நான் சத்தம் போட்டா மட்டும் மாறிடுவாரா என்ன?”

    “ம்ம்ம்.”ன்னு அமைதியா இருந்தேன். எனக்கு என்ன பேசன்னு தெரியல.
    “பட் அவன் காசெல்லாம் கரெக்டா அனுப்புரானே டி. அப்புறம் எப்படி?”

    “என்ன டெயிலியுமா போக போறான்? லீவ் நாள்ல மட்டும் தான். செலவுக்கு காசு எடுத்துட்டு தான மீதி அனுப்புறாங்க எல்லா ஆம்பளையும்? ஏன் இவ்வளவு செலவுன்னு கேட்டா, சம்பாதிக்குறது நான், எனக்கு உரிமை இல்லையா செலவு பன்னன்னு கேப்பிங்க. முதல்ல எவ்வளவு சம்பளம்ன்னு கூட தெரியல கரெக்ட்டா.

    ஒரு லட்சம் பதிலா எம்பது ஆயிராம்ன்னு சொன்னா எங்களுக்கு தெரியவா போகுது? நாங்களும் உங்கள நம்பி ஏமாறுறோம்.”

    ஸ்ருதி கிட்ட எல்லாத்துக்குமே பதில் இருந்துச்சு. நான் என்ன பேசன்னு தெரியாம படுத்து கிடந்தேன்.
    “ரொம்ப கஷ்டம் மாமா, எல்லா பொம்பளைக்கும் ஆச இருக்கும். ரோட்டுல போறப்போ எத்தன ஆம்பள பின்னாடி வரான்? ஒருத்தனுக்கு கண்ண காட்டி ஓல் வாங்க முடியாதா?

    எப்படியோ எங்க போன் நம்பர கண்டுபிடிச்சுக்கிட்டு எங்களுக்கு மெஸேஜ் பண்ணுறாங்க. அவங்களுக்கு கால விரிக்க எவ்வளவு நேரம் ஆகிட போகுது? ஆனா நாங்க புருஷனுக்கு உண்மையா இருக்கணும், ஊரு கேவலமா பேசும், நம்ம புள்ளைங்க வாழ்க வீனா போயிடும் அது இதுன்னு ஒவ்வொரு தரவையும் ஆசையா கண்ட்ரோல் பண்ணிட்டு இருக்கோம்.

    சரி நமக்காகவும் நம்ம குழந்தைக்காகவும் தான் புருஷன் அங்க போய் கஷ்டப்படுறாரு அப்படின்னு நாங்க நினைச்சுட்டு இருக்கோம். ஆனா இவங்க அங்க எல்லா வேலையும் செய்யுறாங்க. சும்மா ஊருல இருக்கிறவன் சென்னை வந்தாலே ஊரு உலகத்துக்கு என்ன தெரிய போகுதுன்னு நினைச்சு எல்லா தப்பான வேலையும் பண்ணுறானுங்க.

    அங்க பாரின்ல போய் எத்தன பேர் ஒழுக்கமா இருப்பாங்கன்னு நினைக்க முடியும்? நானும் எல்லா பொம்பளை மாதிரி, ச்ச நம்ம புருஷன் உத்தமன்னு தான் நினைச்சு நம்பி வாழ்ந்தேன்.

    ஆனா பாருங்க. சனியன் இப்படி பண்ணிருக்கு. ஆம்பளைங்க இப்படி அலையிறப்போ பொம்பளைங்க நாங்க பண்ணா மட்டும் தப்புன்னு உலகம் பேசும்.

    அதுவும் இந்த சொந்தக்காரனுங்க ரொம்ப பேசுவாய்ங்க. அக்கம் பக்கம் வீட்டுகாரைங்க எப்போடா இவள குறை சொல்லலாமுன்னு காத்துகிட்டு இருக்கானுங்க. இதெல்லாம் எந்த ஆம்பளைக்கு புரியாது. உங்க கூட எல்லாம் பண்ணுறேன். நீங்க யார்கிட்டயும் சொல்ல மாட்டிங்கன்னு நம்பிக்கை.

    ஏன்னா இதெல்லாம் புரிஞ்சதுநால தான் நீங்களே வந்து அப்போ என்கிட்டே பேசுனீங்க. இப்போ கூட மேட்டர் முடிஞ்சதும் ஊத்திருச்சு, அவ்வளவுதான்னு போகாம என்ன பிடிச்சுருக்கு பிடிக்கலன்னு கேக்குறீங்க. எத்தன ஆம்பள இப்படி கேக்குறான்?

    என் புருஷன் தேவைன்னா வருவான். ஓப்பான். ஊத்துவான், தூங்கிருவான். உங்கள மாதிரி தேவைய புரிஞ்சிகிட்டு இருக்குற ஆம்பள கிட்ட காலத்துக்கும் கால விரிக்கலாம். தப்பில்ல. நம்ம அவளுக்கு சப்போர்ட் ஆஹ் இருக்கணும். அவ லைப்புல நம்மளால எந்த பிரச்சனையும் வரக்கூடாதுன்னு நீங்க நினைக்கிறீங்க.

    அது போதும் எனக்கு. இன்னைக்கு நீங்க குடுத்த சுகம் வாழ்க முழுக்க மறக்காது. ஆனா இந்த சுகத்த வாழ்க்கையில ஒரு தரவ கூட அனுபவிக்காத பொம்பளைங்க எத்தன பேர் தெரியுமா இருக்காங்க? எல்லாம் இந்த ஊர் உலகத்துக்கு பயந்து தான். இருக்குறது ஒரு லைப் மாமா.

    அனுபவிச்சு வாழனும். ஆனா நம்ம அனுபவிக்கிறது எவனுக்கும் தெரிய கூடாது. ஊரு உலகத்துல எல்லாம் ஓத்துக்கிட்டு தான் இருக்கான். ஓல் வாங்கிகிட்டு தான் இருக்காளுங்க. எல்லாருமா மாட்டுறான்? தெளிவா யோசிச்சு பண்ணா போதும். நம்மல புரிஞ்சி நடந்துக்குற ஆம்பள வேணும். அது போதும்.”

    ஸ்ருதி பல வருஷமா அவ மனசுக்குள்ள இருந்த ஆதங்கம் எல்லாம் கொட்டி தீர்த்தா.

    தொடரும்.
    இந்த தொடர் படிப்பவர்கள், தங்கள் கருத்துக்களை பகிர நினைத்தால், அணுக வேண்டிய முகவரி – rajagokul. rk@gmail. com.