This story is part of the உலகின் கடைசி நாட்கள் series
உலகின் கடைசி நாட்கள் : பாகம் 9
இது ஒரு நீண்ட நெடிய கதை… பொறுமை மற்றும் கற்பனை மிகவும் முக்கியம். உங்கள் விமர்சனங்கள் மற்றும் உங்கள் எண்ணங்களை எனக்கு [email protected] என்ற ஈமெயில்க்கு அனுப்பவும். வாசகர்களின் எதிர்பார்ப்புக்கு ஏற்றாற்போல் கதையின் போக்கை மாற்றவும் எனக்கு வேற ஐடியா கிடைக்கவும் உங்கள் ஈமெயில்கள் உதவும்.
மறுநாள் காலை. மணி ஏழு. நான் எழுந்த போது, எல்லோரும் அயர்ந்து தூங்கிக்கொண்டு இருந்தனர். நான் காலை கடன்களை முடித்துக்கொண்டு, ஒரு காபி குடித்து நேற்றைய சம்பவங்களை அசைபோட்டபடி இருந்தேன். எல்லோரும் ஒரு ஒருவராய் எழுந்தனர். சிந்து கடைசியில் எழுந்தாள், கண்டிப்பாக என்னிடம் கோவம் இருக்கும். இருந்தாலும் உயிர் பயத்தில் அவளை நான் நாசம் செய்ததாக நம்பினாள். சிறிது பேசவில்லை என்றாலும், விலகி ஓடவில்லை, நார்மலாக பேசினாள். இடம் மாற தோன்றியது. அதுதான் உலகத்தில் எல்லாஇடமும் எங்களுக்கு சொந்தமாக உள்ளதே.
எங்கு செல்லலாம் என்று யோசித்து, கன்னியாகுமரி செல்ல முடிவெடுத்தேன். ஒரு பெரிய SUV வண்டியை எடுத்து, எல்லோரும் பயணிக்கலாம் என்று அவர்களிடம் சொல்ல, அவர்களும் உற்சாகமாக கிளம்பினர். மதியம் சாப்பாட்டிற்கு பிறகு கிளம்பினோம், அகிலா முன்னே உக்கார, வீணாவும் சிந்துவும் பின்னால் அமர்ந்தனர். வண்டி சீறியது. மதுரை வழியாக, கன்னியாகுமரி அடைந்தோம். இரவாகி இருந்தது. கடற்கரை அருகில் ஒரு பெரிய பீச் கெஸ்ட் ஹவுஸ் இருக்க, அதனுள்ளே சென்று வண்டியை நிறுத்தினேன். இரு மாடிகள் கொண்ட பெரிய பங்களா அது. கீழே நானும் அகிலாவும் ஆளுக்கு ஒரு அறையில் தங்கி கொள்ள, மேலே சிந்துவும் வீணாவும் ஒரு அறையில் தங்கி கொண்டனர். பின்னர் இரவு உணவை முடித்துவிட்டு, எல்லோரும் தூங்க சென்றோம். எல்லா அறைகளிலும் ac இருக்க, பயண களைப்பில் எல்லோரும் நன்றாக தூங்கினோம்.
நான் விடியற்காலையில் எழுந்தேன். மணி ஆறு. எல்லோரும் இன்னும் உறக்கத்தில் இருந்தனர். நான் கடற்கரையில் நடந்தேன். அப்போது யாரோ “காப்பாத்துங்க, காப்பாத்துங்க” என்று அலறியபடி ஓடி வந்தனர். நான் சத்தம் வந்த திசை நோக்கி ஓட, அதிர்ந்தேன். இருவர் என்னை நோக்கி ஓடி வந்தனர். ஒருத்தி சிறுமி, ஒருத்தி இளம்பெண். சிறுமிக்கு சிந்துவின், அந்த இளம்பெண் அகிலா (21) வயதே இருப்பாள். அவளின் பின்னால் மூன்று பேர் துரத்தி வந்தனர். எல்லோரும் மாணவர்கள், அவர்கள் துரத்தும் நோக்கம் எனக்கு எளிதில் தெரிந்தது, இரு பெண்களையும் அனுபவிப்பது. நான் என் மனதில் ஒரு கணக்கு போட்டேன். முதலில் அவர்களை காப்பாற்ற நினைத்தேன். அவர்களும் என் பின்னே நிற்க, அவர்களை எதிர்க்க நான் தயாரானேன்.
மூவர் என்றாலும், நான் ஜிம் மாஸ்டர் என்பதால், அவர்கள் பலம் என்னிடம் எடுபட வில்லை. “அங்கிள், அங்கிள். எங்களை விட்ருங்க, பேசி தீத்துக்குவோம்” என்றான் ஒருவன். எல்லோரும் அமைதியாகினர். பின்பு எல்லோரையும் அழைத்து கொண்டு, வேறு ஒரு வீட்டிற்கு சென்றேன். பீச் கெஸ்ட் ஹவுசில் இருப்பவர்களுக்கு இவை தெரிய கூடாது, மேலும் இவர்களுக்கும் பீச் கெஸ்ட் ஹவுசில் மூவர் இருப்பது தெரியக்கூடாது. ஒரு இரண்டு km சென்றதும், எல்லோரும் ஒரு வீட்டில் நுழைந்தோம். இரு பெண்களையும் வேறு ஒரு ரூமில் இருக்க சொல்லி விட்டு, மூன்று மாணவர்களையும் அழைத்தேன். “என் டா அவங்கள தொரத்துறீங்க” என்றேன். அவர்கள் அசடு வழிந்தனர். “சார், எல்லோரும் மறைஞ்சிட்டாங்க. அதன் இவங்கள பாத்ததும், ஒரு என்டேர்டைன்மெண்ட் காக பக்கத்துல போனோம். ஆனா அவங்க ஓட ஆரம்பிச்சிட்டாங்க” என்றான் ஒருவன். அவர்கள் ரஹீம், விஜய் மற்றும் ஜான். “உங்க நோக்கம் எனக்கு தெரியும் டா. பொய் சொல்லாதீங்க” என்றேன்.
ரஹீம் துணிச்சலுடன் “ஒதுக்குறோம் சார். கைல கெடச்சா கண்டிப்பா நாங்க சேர்ந்து அவளுங்கள கெடுத்துருப்போம். ஆனா என்ன, இப்பவும் அவங்க எங்ககிட்ட தப்பி, உங்ககிட்ட மாட்டிக்கிட்டாங்க” என்றான். “நீங்க நிலோபர் ஆஹ் பாத்த விதம் எங்களுக்கும் தெரியும்” என்றான் விஜய். “நீங்க நிலோபர் மட்டும் இல்ல, ப்ரின்சி யையும் கூட விட்டு வைக்க மாட்டீங்க” என்றான் ஜான். “இப்பவும் ஒன்னும் கேட்டு போகல சார், எல்லாரும் சேர்ந்து நிலோபர செய்யலாம் சார்” என்றான் ரஹீம்.
நான் யோசித்தேன். நிலோபர் மற்றும் ப்ரின்சி, இருவரையும் நானே அனுபவிக்க முடிவு செய்தேன். ஆனால் இவர்களின் சுன்னிகளுக்கு தீனி வேண்டும், என்ன செய்ய… ஒரு ஐடியா உருவானது. “நீங்க இவங்கள ஒன்னும் செய்ய கூடாது, நான் விடமாட்டேன்” என்றேன் அழுத்தமாய். அவர்கள் ஏமாற்றமாய் பார்த்து, என்னுடன் மோத தயாராகினர். “சார், அப்படிலாம் விட முடியாது. எங்களை நீங்க என்ன அடி அடிச்சாலும், உங்களுக்கும் அடி விழும். பாத்துரலாம் சார்” என்று கோவப்பட்டனர். “பொறுமையா நான் சொல்றத கேளுங்க” என்றேன். “உங்க ஆசை புரியுது. உங்களுக்கு வேற ஏற்பாடு செய்றேன்” என்றேன். அவர்கள் ஆச்சர்யமாய் பார்க்க, நானோ “இன்னிக்கி நைட் உங்களுக்கு ஒரு பொண்ணு நான் ஏற்பாடு பண்றேன், நிலோபர் வயசு தான். ஓகே வா? ” என்றேன். அவர்கள் மகிழ்ச்சியுடன் “அந்த பொண்ணு ஒத்துழைக்குமா எங்க கூட? ” என்றனர். “அதுலாம் இல்ல, நிலோபர் ஆஹ் என்ன செய்ய நெனச்சிங்களோ, அத அந்த பொண்ணுகிட்ட செய்யலாம். பட் அவ சம்மதிக்க மாட்டா. உங்க சாமர்த்தியம்” என்றேன். அவர்கள் குஷியாகினர். நான் அவர்களிடம் என் பிளான் சொல்ல, அவர்கள் மலர்ந்தனர்.
பின்பு ரூமை திறந்து, நிலோபரையும், ப்ரின்சி யையும் கூடி கொண்டு நடந்தேன். மூன்று மாணவர்களும் எங்களை போக விட்டனர். நான் நேரே அவர்களை கூட்டிக்கொண்டு பீச் கெஸ்ட் ஹவுஸ் நடந்தேன். நிலோபர் காலேஜ் படித்தால் எனவும், ப்ரின்சி படிப்பதாகவும் அறிந்தேன். என்னக்கு நன்றி கூறினார் இருவரும். என்ன முழுதாக நம்பி விட்டனர். அவர்களிடம் அகிலா, வீணா மற்றும் சிந்து பற்றி கூறிய நான், மூன்று மாணவர்கள் பற்றி கூற வேண்டாம், பயந்து விடுவார்கள் என்று கூறினேன். அவர்களும் சரி என்று சொன்னார்கள். பீச் ஹவுஸ் வந்ததும், எல்லோரையும் அறிமுக படுத்தி வைத்தேன். எல்லோருமே மகிழ்ந்தனர், நான் நிலோபரையும் ப்ரின்ஸியையும் தற்செயலாக பார்த்ததாக கூற, அவர்களும் அதையே சொல்ல, அவர்கள் ஐந்து பேரும் பேசிக்கொண்டு இருந்தனர்.
நான் என் திட்டத்தை எப்படி செயல்படுத்துவது என்று யோசித்து கொண்டு, யாரை மூன்று மாணவர்களுக்கும் விருந்தாக்குவது என்று யோசித்தேன். சிந்துவோ இப்போதுதான் கிழிந்த அவள் புண்டையை எண்ணி வருத்தமாக இருப்பாள். அகிலா அவர்களை விட வயதில் பெரியவள். அதனால் வீணாவை வைத்து அவர்களின் சுண்ணியை சாந்த படுத்த முடிவு செய்தேன். மதியம் நன்றாக தூங்கி விட்டு, மாலை 7 மணிக்கு எழுந்தேன். எல்லோரும் குளித்து முடித்து, இரவு உணவை செய்துகொண்டு இருந்தனர். ஒரே பேச்சு சத்தமாக இருந்தது. நானும் குளித்து முடித்து, இரவு உணவை சாப்பிட்டு விட்டு, எப்படி வீணாவை வெளியே அழைக்கலாம் என்று யோசித்தேன். “எல்லாரும் ஒரு வாக் போய்ட்டு வரலாம். கடற்கரை ஓரமா.” என்று கொக்கி போட்டேன்.
நிலோபரும் ப்ரின்சியும் மாணவர்கள் பயத்தால், “டயர்டா இருக்கு, தூங்கப்போறோம்” என்று, தூங்க சென்றனர். மற்ற மூவருக்கும் மாணவர்கள் பற்றி தெரியாது என்றாலும், அகிலா “எனக்கும் ரொம்ப தூக்கம் வருது, நான் தூங்க போறேன்” என்றாள். சிந்துவும் வீணாவும் என்னுடன் கிளம்பினர். கடற்கரையோரம் மெதுவாக நடந்தோம். பின்னர் பீச் ஹவுஸ் நோக்கி திரும்பினோம். சிந்து படுக்க செல்ல, நான் மீண்டும் வெளியே வந்தேன். வீணாவும் “அங்கிள், எனக்கு தூக்கம் வரல, நானும் வரவா” என்றாள்.
— தொடரும்…
உங்கள் விமர்சனங்கள் மற்றும் உங்கள் எண்ணங்களை எனக்கு [email protected] என்ற ஈமெயில்க்கு அனுப்பவும். வாசகர்களின் எதிர்பார்ப்புக்கு ஏற்றாற்போல் கதையின் போக்கை மாற்றவும் எனக்கு வேற ஐடியா கிடைக்கவும் உங்கள் ஈமெயில்கள் உதவும்.