கவிஞரின் ஓல் வண்ணம்
என் பெயர் சித்திரன் எனக்கு 26 வயது ஆகிறது. தமிழில் எனக்கு மிகவும் ஆர்வம் உண்டு எனவே என் வாழ்க்கையை தமிழுக்கு அர்ப்பணிக்க வேண்டி பலக்லைக்கழகத்தில் தமிழ் பயின்றேன். தமிழ் ஆசிரியராக செல்லலாம் என்பது என் ஆசை ஆனால் அதில் வந்த வருமானம் என் குடும்பத்தை நடத்த பற்ற வில்லை. எனவே சில கவிதைகள் மற்றும் பாடல்கள் எழுத துவங்கினேன்.
முதலில் யூடியூபில் வரும் சில தனிநபர் ஒற்றை பாடல்களுக்கு எழுத துவங்கினேன். அதில் எனக்கு கொஞ்சம் கூட பணம் கிடைத்தது. எனவே அதில் கொஞ்சம் ஆர்வம் காட்ட துவங்கினேன். ஆனால் அதுவும் முதலில் எனக்கு நல்ல துவக்கத்தை கொடுக்கவில்லை.
ஆனால் நான் மனம் தளராமல் பலரை சந்தித்து எனக்கு வாய்ப்பு கேட்டு அலைந்தேன். அப்போது நான் நீண்ட தாடி, நீண்ட முடி என்று கற்றது தமிழ் ஜீவா போல மாறினேன். அந்த அவதாரத்திற்கு பிறகு எனக்கு சில நல்ல வாய்ப்புகள் கிடைத்தது.
அதை நான் பயன்படுத்திக்கொள்ள எனக்கு தேவைக்கு போகவே பணம் கையில் இருக்க என் முழு நேர வேலையாக இதை துவங்கினேன்.
அப்படி இருக்கும் போது எனக்கு சினிமாவுக்கு பாடல் வரிகள் எழுத ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தது. அப்போது ஒரு புதுமுக இயக்குனர் என்னை அவர் வீட்டுக்கு வர சொன்னார். அவருடன் ஒரு புதுமுக இசையமைப்பாளரும் இருந்தார்.
இருவரும் நான் எழுதிய கவிதைகல் மற்றும் பாடல்களை கேட்டு வசித்து ஒரு முடிவுக்கு வந்தார்கள். அதாவது அவர்களின் அடுத்த படத்துக்கு இரண்டு பாடல்கள் என்னை எழுதித்தர சொன்னார்கள். எனக்கு மிகவும் சந்தோஷம். அவர்களுக்கு நன்றி கூறி கிளம்ப…இன்னொரு நாள் என்னை அவர் வீட்டுக்கு வந்து முன்பணம் வாங்கிக்கொள்ள சொன்னார்.
சில நாட்கள் கழித்து அந்த இயக்குனரிடம் இருந்து அழைப்பு வந்தது. அவர் வீட்டுக்கு சென்று என்னை சொன்ன முன்பணத்தை வாங்கிக்க சொன்னார். நானும் அங்கே செல்ல..வீட்டின் பெல்லை அழுத்தினேன். சில வினாடிகள் கழித்து ஒரு பெண் வந்து கதவை திறந்தார்.
நான் ::: டைரக்டர் சார் வர சொல்லியிருந்தாங்க…
:
அவள் ::: நீங்க தான் அந்த புது கவிஞரா…
:
நான் ::: ஆமாங்க…
:
உள்ள வாங்க என்று கதவை முழுதாக திறந்தாள்.
அப்போது நான் அங்கே ஒரு பிரமனின் அதிசயத்தை கண்டேன். முதலில் முகத்தை பார்த்த நொடியிலேயே அவள் ஒரு அழகி என்பதை என் மனம் சொல்ல..முழுதாக அந்த உடலையும் பார்த்து என் மனம் மட்டும் அல்லாது என் தசையின் துடிக்க துவங்கியது.
அவள் என்னை அழைத்துச்சென்று வீட்டின் நடுவே இருந்த அந்த பஞ்சு இருக்கையில் அமரவைத்தால். பின்னர் ஒரு நிமிடம் என்று சொல்லி வீட்டின் உள்ளே நடந்தால்.
இப்போது அவளை பற்றி நான் சொல்லியே ஆகவேண்டும். கவிஞனான எனக்கு அப்போது அவளை வர்ணிக்க வார்த்தைகள் இல்லாமல் போனது. எனக்கு அன்பே…அன்பே…கொள்ளாதே என்ற பாட்டு தான் நினைவில் அப்போது ஓடியது.
“நூறடி பளிங்கை ஆறடி ஆகி, சிற்பிகள் செதுக்கிய உருவமாடி”
அந்த வரிகளுக்கு ஏற்ற உடல் அவள் உடலாக தான் இருக்க வேண்டும்.
அவள் பார்க்க சற்று நடிகை சினேகா போல இருந்தால்.
வட்ட மதி முகம்..
அரைமதி நெற்றி ..
வெளிர் ரோஜா நிறம்..
கெண்டை மீன் கண்கள்..
பழுத்த கோவை பல உதடு…
கார்மேகத்தை போன்ற கூந்தல்…
அது அவளின் இடையை தாண்டி பிட்டங்களை உரசிக்கொண்டு இருந்தது. இவற்றை என் தலையில் நான் யோசித்துக்கொண்டிருக்க உள்ளே சென்றவள். கையில் ஒரு கோப்பாய் மற்றும் ஒரு தால்சுடியை ஏதோ ஒன்றை எடுத்துவந்தால்.
என்முன்னே குனிந்து அந்த தேநீர் கோப்பையை முன்னே இருந்த மேசையில் வைத்து முன்னே அமர்ந்தாள்.
அவள் ::: மணிச்சிக்கிங்க கொஞ்சம் நேரமாயிடுச்சி…
:
நான் ::: இல்லங்க பரவாயில்ல…
:
அவள் ::: டீ எடுத்துக்கிங்க…
:
நான் ::: இல்லம்மா டீ காபி சாப்பிடுற பழக்கம் இல்ல…
:
அவள் ::: ஐயோ..இது தெரியாம நான் வேற…மணிச்சிக்கிங்க..வேற என்ன எடுத்துவர சொல்லுங்க….. என்று சொல்லிக்கொண்டே எழுந்தாள்…
நான் அப்போது அவளை நிறுத்தி அந்த தேநீர் கோப்பையை எடுத்து பருக துவங்கினேன்.
அவள் ::: ஐயோ வேணாங்க நா வேற எடுத்து வரேன்.
:
நான் ::: இல்லையம்மா இது போதும். என்னால் உன்ன மேலும் வேலை சொல்ல முடியாது. உன்ன வேலை சொல்ல எனக்கு மனசு வரல.
:
அவள் ::: சரி இந்தாங்க அவரு குடுக்க சொன்ன பணம் இதுல இருக்கு.
:
நான் ::: டைரக்டர் சாருக்கு நீங்க….
:
அவள் ::: மனைவி…என் பெயர் கார்த்திகா …
:
நான் ::: பேருக்கு ஏற்றாப்போல தான் முகம் கார்த்திகை தீபம் போல இருக்கு.
:
அவள் ::: ஐயோ…விடுங்க. உங்க வயசு என்ன. பாக்க கொஞ்சம் இளமையா இருக்கீங்க. கவிஞர் எல்லாம் கொஞ்சம் வயசான ஆளா இருப்பாங்களே …
:
நான் ::: எனக்கு வயசு 26, கவிஞனா இருக்க வயசு முக்கியம் இல்லமா…
:
அவள் ::: சரிதான்…முதல்ல என்ன அம்மா அம்மா னு கூப்பிடுறத விடுங்க. எனக்கு உங்களைவிட வயசு கூட தான் ஆனாலும் அம்மா வயசு இல்லை.
:
நான் ::: அம்மா என்றால் அம்மானு அர்த்தம் இல்லையே. சரி அபப்டி என்ன வயசு ஆகுது உங்களுக்கு.
:
அவள் ::: அடுத்த மாதம் 27 வந்தா 34 ஆகும்.
:
நான் ::: அப்போ அம்மானு கூப்புட்றது கொஞ்சம் பாவ செயல் தான். நான் கார்த்திகா என்றே கூப்பிடுறேன்.
பின்னர் பொதுவாக கொஞ்சம் பேசிவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினேன்.
பின்னர் அவர்கள் கொடுத்த மேட்டிற்கு நான் சில பாடல்களை எழுத துவங்கினேன். சில வாரங்களுக்கு பிறகு..டைரக்டர் என்னை அவர் வீட்டில் சந்திக்க சொல்லியிருந்தார். அன்று 26ஆம் தேதி. அன்று சாயங்காலம் அவரை சென்று சந்திக்க முயல…அவர் வீட்டில் இல்லை. அவர் மனைவி கார்த்திகா தான் இருந்தார். ஏதோ அவசர வேலையாக மும்பை சென்றதாக தகவல். நான் கிளம்பலாம் என்று முடிவு செய்ய…
கார்த்திகா ::: எனக்கு உங்க பாடல்களை வாசிக்கணும். உங்களுக்கு இப்போ ஏதும் வேலை இருக்கா …
:
அப்போது மணி ஏற்கனவே சாயங்காலம் 7 ஆகியிருந்தது. வேலை ஒன்றும் இல்லை இருந்தாலும் வீட்டுக்கு சென்று ஓய்வெடுக்கலாம் என்று யோசித்தேன்.
:
கார்த்திகா ::: வேலை இருந்தா வேணாம்…
:
நான் ::: இல்லங்க…இதோ…
என்று என்பையில் இருந்த சில தாள்களை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தேன்.
அவள் அமர்ந்து வாசிக்க துவங்கினால். அவள் வாசிக்க வாசிக்க முகத்தில் புன்னகையும் கண்கள் விரிந்து இமைகள் மேலும் கீழும் போவதையும் கண்டேன்.
அந்த பாடல்களில் காதலன் காதலியை வர்ணிக்கும் சில வரிகள் இருந்தது. அதை எல்லாம் அவள் ரசித்து அனுபவிப்பதை நான் கண்டேன்.
கார்த்திகா ::: அடடே…இப்படி அருமையாக இருக்கும்னு நான் நினைச்சி கூட பாக்கல. நல்ல இருக்கும்னு நினச்சேன்…ஆனா இவளோ நல்லா இருக்கும்னு நினைச்சிக்கூட பாக்க…
:
நான் ::: உன் வார்த்தைகள் என்னை வெட்கப்பட வைக்கிறது அம்மா…நன்றி.
:
கார்த்திகா ::: ஹெலோ கவிஞரே அன்னிக்கு தானே அம்மானு சொல்ல மாட்டேன்னு சொன்னீங்க..
:
நான் ::: ஐயோ மறந்தே போய்ட்டேன்.
:
கார்த்திகா ::: ம்ம் ..ம்ம்ம்ங்க….வரப்போகும் மனைவி பாக்கியசாலி. ரசித்து ரசித்து அவங்களுக்கு கவிதை எழுதுவீங்க போலயே.
:
நான் ::: மனைவிக்கு மட்டும் தான் எழுத வேண்டுமா என்ன..அழகான பெண்களை பார்த்தால் கற்பனை தானாக வரப்போகிறது.
:
கார்த்திகா ::: அப்போ இந்த காதல் கவிதை யாரை நினைச்சி எழுதுனீங்க…
:
நான் ::: அவள் ஒரு கற்பனை காதலினு வச்சுக்கலாம்…
:
கார்த்திகா ::: அப்போ உங்க காதலி எப்படி இருக்கணும்னு சொல்லுங்க. அதாவது உங்க கற்பனை காதலி…
:
நான் ::: அவள் பக்கத்துல இருக்கப்போ நான் என்னையே மறக்கணும். அந்த அளவுக்கு அவள் என்னை ஆட்கொள்ளணும்.
:
கார்த்திகா ::: ம்ம்…பாக்கியசாலி தான். அப்படி ரசிக்குற கணவன் தான் எல்லா பெண்களும் எதிர் பாக்குறாங்க. ஆனா இப்போ இருக்குற ஆண்கள்கிட்ட அதை எதிர் பார்க்க முடியல…
:
நான் ::: ஏன் அப்படி சொல்ரீங்க …
:
கார்த்திகா ::: நாளைக்கு என் பிறந்தநாள் அதை கூட நியாபகம் வைக்காமல் என் கணவன் வேலையென்று போய்ட்டாரு. என்னத்த சொல்றது.
:
நான் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் முழிக்க என் மனதில் அந்த சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்திக்க ஒரு யோசனை தோன்றியது.
நான் ::: நான் ஒன்று சொன்னால் தப்பா எடுத்துக்க மாடீங்கன்னா ஒன்னு சொல்றேன்.
:
கார்த்திகா ::: சொல்லுங்க…
:
நான் ::: நான் எழுதிய கவிதைக்கு நீங்கதான் எனக்கு உத்வேகம் குடுத்தீங்க.
:
கார்த்திகா ::: புரியுற மாதிரி சொல்லுங்க…
:
நான் ::: நா அப்போவே சொன்ன அந்த கற்பனை காதலி. அது நீங்க தான்.
கார்த்திகா ஏதும் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தால்.
நான் ::: சரி ஏதோ நான் தப்பா சொல்லியிருந்தா மன்னிச்சிருங்க. நான் கிளம்புறேன்.
:
கார்த்திகா ::: இல்ல இருங்க…உங்ககிட்ட பேசணும்.
:
சில நிமிடம் ஏதும் பேசாமல் மௌனமாக இருக்க…:
கார்த்திகா ::: நானும் ஒரு பொண்ணு தானே கவிஞரே..எனக்கும் என்னை என் கணவர் கொஞ்சனும் ரசிக்கணும்னு ஆசை இருக்காதா என்ன.
:
நான் ::: ம்ம்..இருக்க தான் செய்யும். மனுஷனா பிறந்த எல்லோருக்கும் அன்பு தேவை தான்.
:
கார்த்திகா ::: என் பிறந்தநாள் கூட முக்கியமா பாடலான என்ன அவரு ஒரு பிறவியாகவே மதிக்கல…என்று சொல்லி அவள் கண்கள் கசிந்தது.
எனக்கு அப்போது கொஞ்சம் கஷ்டமாக இருந்தது. எனவே அவளிடம் சற்று தேற்றிவிட்டு. சென்று நாளை வருகிறேன் என்று கிளம்பினேன். ஏனேனில் ஏற்கனவே இரவு 10 மணி ஆகி இருந்தது. நான் கிளம்பி செல்லும் வழியில் வேறு யோசனை தோன. நான் சென்று ஒரு கேக் மற்றும் அவளுக்காக ஒரு அருமையான கவிதை எழுதி. இரவு 11:59 மணிக்கு அவள் வீட்டுக்கு சென்று பெல்லை அழுத்தினேன். அவள் வந்து கதவை திறக்க.
“ பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள் பேரழகியே” என்று சொல்ல…அவள் கண்கள் மடை திறந்து ஓடியது. அவள் அங்கேயே அழுதுகொண்டு இருக்க. நான் ஏதும் சொல்லாமல் நின்றேன் பின்னர் உள்ளே சென்று கேக்கை வைத்துவிட்டு அதில் மெழுகுத்திறியேற்றினேன். அவளை கூட்டிவந்து கேக் வெட்ட வைக்க…அவளுக்கு அந்த கவிதையை நானே வாசித்தேன்.
அதை கேட்டு கார்த்திகா கொள்ளையின்பம் கொண்டால்…
கார்த்திகா ::: நிஜமா சொல்லுங்க…இது எனக்கு தானா எழுதுநீக்….என்னை யாரும் இவளவு ரசிச்சது இல்ல.
:
நான் ::: வைரம் இருக்க வேண்டிய இடத்துல இருந்து பாக்குறப்போதான் அதோட விலை மதிப்பு தெரியும். அதை போலதான் நீங்களும். உங்களோட மதிப்பு இங்க யாருக்கும் தெரியல.
:
அவள் அப்போது எழுந்து வந்து என்னை கட்டி அணைத்தாள். என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். நான் ஆவலுடன் நெருக்கத்தில் இருக்க…எனக்கு லேசாக உணர்ச்சிகள் பொங்க துவங்கியது.
நான் அப்போது அவளை கட்டி அணைத்தேன். நான் எதையும் துவங்க விரும்பவில்லை..ஏனனில் அவள் ஏற்கனவே சற்று மனஉளைச்சலில் இருந்தால். அவளுக்கு விருப்பம் இல்லாமல் நான் எதையும் துவங்கி அவள் மேலும் சங்கட படக்கூடாதே என்று வெறும் ஆறுதல் அணைப்போடு நிறுத்திக்கொண்டேன்.
கார்த்திகா ::: எனக்கு ஒரு உதவி பண்ணுறீங்களா..
:
நான் ::: சொல்லுங்க என்ன பண்ணனும்..
:
கார்த்திகா ::: கேட்ட அப்புறம் முடியாதுனு சொல்ல கூடாது…
:
நான் ::: சத்தியம் என்ன வேணுமோ கேளுங்க..
:
கார்த்திகா ::: என்ன நீங்க முழுசா வர்ணிச்சி ஒரு கவிதை சொல்லணும் அதை நா கேக்கணும்.
:
நான் ::: சொல்லிட்டா போச்சி.…
:
கார்த்திகா ::: முழுதானா என்ன முழுசா…
:
நான் ::: அதற்க்கு நா முதல்ல முழுசா பாக்கணுமே..
அப்போது அவள் கண்களை துடைத்துக்கொண்டு பின்னால வாங்க நீங்க கேக்குறத பாக்கலாம்…என்று சொல்லி அங்கேயிருந்த மாடிப்படியில் ஏறினாள்.
ஒரு அறையினுள் சென்று உள்ளே இருந்த பஞ்சு மெத்தையில் அப்படியே சாய்ந்தாள்.
முன்னே இருந்த இருக்கையில் நான் அமர…
கார்த்திகா ::: கவிஞர் மட்டும் வர்ணிப்புள்ள என்ன கவர்ந்தா. கவிகருக்கு ஒரு பரிசு காத்திருக்கு.
:
நான் ::: அது என்ன பரிசுன்னு சொல்லுங்க..
:
கார்த்திகா ::: அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது…உங்க வேலைய துவங்கலாம…
நான் அவளை தலை முதல் கால் வரை பார்த்தேன். அவள் ஒருசாய என்னை பார்த்து படுத்து இருந்தால். தலையைக்கு ஒருகையை துணை கொடுத்து மற்றொரு கையை அவள் தொடைக்கு மேல் வைத்து கூந்தலை முன்னே இழுத்து போட்டு என்னை ஒரு போதையுடன் பார்த்தல் அவள்.
நான் ::: இப்போ நான் கவிதை சொல்லவா இல்ல உங்கள நா எப்படி ரசிக்குறேனு சொல்லவா…
:
கார்த்திகா ::: உங்க ரசனையை சொல்லுங்க….
ஆயிரம் பாற்கடலை கடைந்து பாலெடுத்து அதில் வெண்ணைஎடுத்து பிரம்மன் என்ற சிற்பியின் கையில் கொடுத்து செதுக்கி எடுத்த புழுங்கி சிற்பமே. உன் கையசைவிற்கும் கண்ணசைவிற்கும் ஆயிரம் அர்த்தங்கள் எதிர்பார்த்து நிற்கும் அற்ப மனிதனுக்கு நீ கொடுக்க போகும் பரிசுக்காக ஏங்கி மனம் உருகி என் மனதில் இருக்கும் உன் உருவத்தை நடிக்கிறேன்.
கூந்தல் ::: கார்வண்ண மேகத்தை நூலாகி அதை தறியில் வைத்து நெய்து எடுத்த அடர்த்தியான மயிரை கொண்டவளே. அது உன்தலை முடி என்பதைவிட என்னுயிர் நாடி என்று சொல்வதே உகந்ததாக இருக்கும். நீ தழுங்கி நடக்க உன் பிட்டம் உரசும் அந்த கூந்தலை அள்ளிஅனைத்து முகர தவம் வேண்டி நிற்கிறேன்.
அவள் ::: ஆஹா.…என்ன ஒரு ரசனை….
முகம் ::: கார்த்திகை நட்சத்திரத்தின் ஒளியை பறித்து வெண்ணிலாவின் உள்ளே புகுத்தி.. மூன்றாம் பிறை நெற்றி அமைத்து.. சிவந்து நீண்டு அடிக்கண் அகன்று, மாவடு போல இருக்க.. பாலில் விழுந்த வண்டுபோல கண்கள் துள்ள.. விழிகளில் செவ்வரி ஓடியிருக்க.. புருவம் வில்லைப்போல் வளைந்து காண்பவரின் உள்ளத்தில் காதல் என்ற சல்லாபத்தை தூண்டும்
நான் அப்படி அவளை வர்ணிக்க அவளின் முந்தனையை மெல்ல நழுவ விட்டால் கார்த்திகா…நான் மெல்ல மெல்ல் வர்ணிப்பதில் திணற.…அவள் கண்கள் ஏக்கமாக என்னை பார்த்தது.
அவளின் முந்தானை நழுவி அவளின் பிளவை அப்பட்டமாக காட்ட.…என் உடலுக்குள் மேலும் உஷ்னம் ஏறியது. அவளோ பேரழகி அவள் உடலோ எந்த ஒரு ஆணும் ஏங்க கூடிய அளவிற்கு செழித்து இருந்தது… நான் தொண்டை விக்கி அவளின் உடலை பார்க்க…
கார்த்திகா ::: என்ன நிறுத்திடீங்க…பரிசு வாங்க விருப்பம் இல்லையா…
:
நான் ::: கவிஞருக்கு அழகே கவர்ந்து பரிசை வாங்குவது தானே. ஆனால் என் கண்முன்னே நான் பார்க்கும் அழகை வர்ணிக்க தமிழில் கூட சொற்கள் இல்லை என்பதால் என் மனம் திணறுகிறது.
:
கார்த்திகா ::: அய்யகோ…இதுவே பெரிய கவிதை போல தானே இருக்கு…
என்று சொல்லிக்கொண்டே அவளின் ப்ளௌஸ் இன் கொக்கிகளை ஒவ்வன்றக அவிழ்த்தாள்.
அவளின் மார்புகள் ஈர்ப்பு விசைக்கு எதிராக துண்டாக நின்றுகொண்டு இருந்தது. அவற்றை அந்த கருப்பு ப்ராவின் உள்ளே வெள்ளை முயல்கள் பதுங்கி இருப்பதை போல நான் வர்ணிக்க.…
கார்த்திகா அவள் நெஞ்சுக்குழியில் அவள் விரல்களை விட்டு.…கண்களை மூடினாள்.
அவள் :::: இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….நீங்க வர்ணிக்குறத கேட்டு என் உடல் சிலிர்க்குது கவிஞரே…
:
நான் ::: என் உடல் மட்டுமல்ல கார்த்திகா என் உறுப்பும் சிலிர்க்கிறது…
:
அவள் ::: பார்த்தாலே தெரிகிறது…உங்கள் சிலிர்த்த காமுகன் உங்கள் வேட்டியை கூடாரம் இட்டுக்கொண்டு நிற்பது.
:
நான் ::: பாவம்…அவனுக்கு எப்போது ரசிக்கும் அதிஷ்டம் கிடைக்குமோ என்று ஏங்குகிறான் போல..
:
அவள் ::: வெளியே எடுங்கள்…அவரும் நீங்கள் ரசிப்பதை பார்த்து ரசிக்கட்டும்.
:
நான் அப்போது என் வேட்டியை அவிழ்த்து என் ஜட்டியை கழட்டி அமர்ந்தேன். என்னுடைய கோலை பிடித்து இரண்டு உருவு உருவி அவளை பார்த்தேன்.
:
அவள் ::: அப்பாஆஆ….ரொம்ப பெரியவரா இருக்காரே…நீங்க ரொம்ப திறமைசாலி போலயே.
:
நான் ::: திறமைசாலிக்கு தக்க தருணம் கிடைத்தால்தானே திறமையை காட்ட முடியும்.
:
அவள் ::: அதான் உங்கள் வாரிஜாலத்தில் என்னை கட்டிலில் தள்ளிவிட்டிர்களே…
:
நான் அப்போது எழுந்து அவள் பக்கம் செல்ல.…
:
அவள் ::: ஆஅஹ்ஹ்ம்…அங்கேயே அமருங்கள். தாங்கள் முழுதாக ரசித்த பின்னரே பரிசு கிடைக்கும். அதுவரை தாங்கள் காத்திருக்க தான் வேண்டும்.
நான் அப்போது மீண்டும் அந்த இருக்கையில் அமர…அவள் ப்ராவை இறக்கி அவளின் முலைகளை வெளியே எடுத்தால்.
அவை பன்னீர் பப்பாளி போல வெண்ணிரத்தில் செழித்து பழுத்து இருந்தது. அதை பார்த்து எனக்கு வார்த்தை வர வில்லை மாறாக என் கைகள் என் சுண்ணியை பிடித்து குலுக்க துவங்கின.
அவள் ::: என்ன கவிஞரே உங்கள் வாய் இப்போது வேலை செய்யவில்லை போல. தாங்கள் கைகள் தான் ஏதோ வேலை செய்கிறது.
:
நான் ::: தங்களின் திருமேனியை கண்டு உள்ளம் இன்ப கடலில் நீந்த. வார்த்தைகள் இல்லாமல் வாய் திக்கிமுக்கு ஆடி நிற்கிறது தேவி.
:
அவள் ::: இதற்க்கே இப்படியா…கவிஞர் கொஞ்சம் சல்லாப காரர் போ….
:
நான் ::: அந்த கடவுளுக்கு தேவியின் அழகை பார்த்தால் சல்லாபம் தான் வரும். நான் வெறும் மானிடன் நான் என்ன செய்வேன்.
:
அவள் ::: தாங்கள் ஒன்றும் சாதாரண மானிடர் அல்ல…ஒவ்வரு பெண்ணும் அடைய எங்கும் தந்திர காரர் தான்.
:
நான் ::: எந்த ஒரு பெண்ணும் தேவை இல்லை. தேவி இருந்தால் அவளையே காலம் முழுக்க அடைந்து பிறவி பயனை அடைவேன்.
:
அவள் :::: ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்….இப்போது வாருங்கள் என் அருகில். என்னையும் என் உடலையும் பரிசாக எடுத்துக்கொள்ளுங்கள்.
நான் எழுந்து சென்று அவள் அருகே அமர…என் உறுப்பு வானை நோக்கி படம் எடுத்துக்கொண்டு நின்றது.
அதை பார்த்த கார்த்திகா தனது செந்நிற கோவைப்பழ இதழை அவள் நாவால் உரசினாள். நான் அவள் அருகே சாய்ந்து அவள் கூந்தலை முகர்ந்தேன். அது சாம்பிராணி மற்றும் சீகைக்காய் கலந்த மனம் மணக்க…அந்த அடர்த்தியான கூந்தலில் என் விரல்களை விட்டு அவள் தலையை வருடினேன். அவள் என் நெஞ்சில் தலையை உரசினாள். நான் என் சட்டையை கழட்டி அவளை நெஞ்சோடு சேர்த்து அணைத்தேன். அவளின் தோள்களை வருடி என் விறல் அவள் மார்புக்கச்சையின் பட்டையை அவள் தொழில் இருந்து விளக்கியது. அவள் கைகளை தூக்கி தனது ரவிக்கையும் மார்புக்கச்சையையும் கழட்டி எறிந்தாள்.
அப்போது அந்த தங்க சிலையின் மேல் உடல் அழகை முழுசாக ரசித்தேன். கோவிலில் இருக்கும் சிற்பம் போல இருந்தால். அவளை அடைய மனதில் ஆசை ஒருபுறம். மறுபுறம் அவளின் அழகை ரசிக்க எங்கும் மனம். இவற்றின் இடையே நான் மாட்டிக்கொண்டு தவிக்க. அவள் தனது பாவாடை மற்றும் ஜட்டியையும் கழட்டினாள். அவள் தொடைகள் வழுவழுப்பான வாழைத்தண்டை போல இருக்க. மெல்லுடலுக்குள் கீழுதலுக்கும் இடையே இடுப்பு குறுகி இருந்தது. முன் வயிற் லேசாக உப்பி தொப்புள் குழி வலதுபுறமாக சுளித்து இருந்தது.
மார்பகங்கள் நன்கு புடைத்துக்கொண்டு பழுப்பு நிற காம்புகள் துருத்திக்கொண்டும் அதை சுற்றி வட்டங்களும் இருந்தது. அவள் உடலில் இருந்து எந்தவித செயற்கை வாசமும் இல்லை…மாறாக என்னால் புரிந்துகொள்ள முடியாத ஏதோ ஒரு வாசனை. அது கற்பூரம், தாழம்பூ, தாமரை, ரோசா போன்ற வாசனையை கலந்து இருந்தது. அது என்னை நிலைகுலைய செய்ய.. நான் அவளின் சங்குக்கழுத்தில் என் முகம் படித்து அவள் வாசனையை முகர்ந்தேன். அப்படியே அவள் கழுத்தில் இருந்து தோள்பட்டை மற்றும் அந்த செழித்த மேல் கைகளை முகர்ந்தேன். நான் என் நாவால் அவள் தோள்பட்டையை நக்க.…
இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…..என்றால….
நான் அவளை முத்தமிட்டு சேர்த்து அணைத்தேன்.
என் உடல் அவள் உடலோடு பொருந்த..அந்த துருத்திய முலைகள் கொழுத்த தொடைகளும் என் உடலோடு உரசியது. ஆஹா என்ன ஒரு பெண் அவள்…அவள் தெய்வமா இல்லை காமப்பேயா என்று என்னால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. ஏனனில் அவள் என் உடலுக்குள் கொடுத்த அந்த உணர்ச்சி எந்த ஒரு பெண்ணும் எனக்கு கொடுத்தது இல்லை.
அவளை அப்படியே அணைக்க இருவரும் இதழை சப்ப துவங்கினோம். அந்த முத்தம் ஆழமாக சுவையாக நெருக்கமாக செல்ல…அவள் என் இடுப்பை பிடித்து மேலும் ஆழமாக முத்தமிட்டாள்.
நான் அவளின் ஒரு தொடையை தூக்கி என் இடுப்போடு சேர்த்து பிடித்து ஏறி முத்தமிட்டேன். அந்த தொடைகளை தடவிக்கொண்டே அவளின் பிட்டத்தை பிடித்து பிசைய…அந்த கொழுத்த குண்டிகளை என்கைகள் தடவி ரசித்தது.
என் ஆணுறுப்பு அவள் அடிமடியை உரசிக்கொண்டு இருக்க… அவளின் புண்டையில் இருந்து கசிந்த திரவம் அந்த இடத்தை பிசுபிசுவென ஆக்கியது .
அவளின் கை என் சுண்ணியை தடவ முத்தம் நிறுத்தினால் அவள். என் சுண்ணியை உருவ என்னை போதையாக பார்த்துக்கொண்டே மெல்ல பூனை போல கீழே தவழ்ந்தால்.
என் சுண்ணியின் முன்னே வணங்கி மண்டியிட்டாள்.
அதை பிடித்து முன்தோலை விளக்கி முத்தமிட்டாள். நாவால் நுனியை நன்கு நக்கி…அவளின் வாயினுள் செலுத்தினால். அவள் வாயினுள் செல்ல செல்ல…என் சுன்னி சொல்லமுடியா பேரின்பத்தில் மூழ்கியது. என் சுண்ணியை எச்சிலில் குதப்பி அவள் ஊம்ப…அவள் வாயில் இருந்து எச்சில் உற்ற ஊம்பினாள். அவள் தலையை ஆட்டி ஆட்டி ஊம்ப…என் மயிர் அடர்ந்த சுன்னி அவள் வாயில் இன்பம் கண்டது.
அந்த தேவதை என் அடியில் சேவை செய்வதை ரசித்து இன்பம் கண்ட நான் அதே இன்பத்தை அவளுக்கு கொடுக்க எண்ணி அவளை பிடித்து என்மேல் இழுத்தேன். என் மேல வந்து விழுந்த அந்த காமுகி. என் இதழை மீண்டும் சுவைக்க துவங்கினால். நான் அவள் காய்களை பிசைந்துகொண்டே…அவள் சூத்தையும் தடவினேன். என் விரல்கள் அவள் சூத்தை பிளந்து புண்டையை தடவ…அவள் இதழ் என் இதழில் இருந்து விலகி முனங்க துடங்கின…
நான் அவள் புண்டையை தடவ தடவ…அவள் ஏக்கம் ஏறியத….
ம்ம்ம்ம்…..ஆஅஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்……ம்ம்ம்ம்ம்.…ஆஹ்ஹ்.…ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ.…..இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ…..
நான் அப்போதுநாவலை மெல்ல கீழே கிடத்தி அவள் கால்களை விரித்தேன். அவள் தொப்புளை முத்தமிட்டு அப்படியே மெல்ல மெல்ல முகர்ந்து அவள் புண்டையை முத்தம் வைத்தேன். அவளை அந்த தொடைகள் என் தலையை இறுக்கிக்கொள்ள..நான் அவள் புண்டையில் என் நாவை விட்டு சுழற்றினேன். அந்த புண்டை சற்று இறுக்கமாகவே இருந்தது. நான் அதை பிளந்து நாவை உள்ளே விட…அவள் மீண்டும் முனக துவங்கினால்.
என் தலையை பிடித்து அழுத்தி இடுப்பை அவள் தூக்க…நான் என் தலையை அழுத்தி அவள் புண்டையை மூச்சி முட்ட நக்கினேன்.
அதற்க்கு மேல் பொறுக்க முடியாமல்.. எழுந்து என் சுண்ணியை அவள் புண்டை மேட்டில் வைத்து தள்ள…அவள் கால்களை நன்கு விரித்து புண்டையை காட்டினாள்.
நான் சுண்ணியை நன்கு உள்ளே தள்ள…அது அந்த இறுக்கமான புண்டையை கிழித்துக்கொண்டு உள்ளே சென்றது.
அவள் மேல் படர்ந்து அவள் கைகளை சேர்த்து மேலே பிடித்து அவள் முகத்தை பார்த்துக்கொண்டே ஓக்க துவங்கினேன்.
நான் சுண்ணியை ஏறி ஏறி செலுத்த…இதழ்களை கவ்விக்கொண்டு கண்கள் சொருக நெளிந்தாள் கார்த்திகா.
அவளின் உடல் நெளிவதை பிடித்து அடக்கி நான் வேகமாக ஓக்க துவங்கினேன்.
இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.….இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ….என்றால்.
நான் விடாது அவளை ஏற ….அவள் மேலும் கதறினாள். ஆஹ்ஹ்ன் …ஆஷ்ஹ்ஹ்ன்.…இஸ்ஸ்ஸ் என அவள் சினுங்க நான் மேலும் வெறியாக ஓத்தேன். முலையை பிசைந்து காம்புகளை திருகி செய்ய அவள் உடல் புழுவாய் நெளிந்தது.
நான் உச்சம் அடைய என் கஞ்சி வரும் நேரம் வந்தது.
சுண்ணியை சடாரென்று உருவி அவள் புண்டை மேட்டில் வைத்து தேய்த்தேன். கஞ்சி வரும்வரை அதை ஆட்ட அந்த மடை திறந்து அவளின் அந்த மயிர் அடர்ந்த புண்டையின் மேல் சீறி அடித்தது.
அந்த அடர்ந்த மயிர்களின் மேல் வடிந்து சொட்ட…அவள் உடல் பெருமூச்சு விட்டு ஏங்கியது.
அவள் முகம் ஏதோ ஒரு பெரிய சாதனையை சாதித்தது போல ஒளிர்ந்தது.
நான் அவள் அருகே படுக்க அவள் கால்களை என் மேல் போட்டு என் நெஞ்சில் தலையை வைத்து படுத்தாள்.
என் இதயத்தில் காதை வைத்து ரன் நெஞ்சு முடியை வருடிக்கொண்டே இருந்தால். நானும் அவளை அணைத்து படுத்து இருக்க.
அவள் ::: எனக்கு நீ கணவனா வந்துருக்கணும்…
:
நான் ::: என் மனைவியா நீ இருந்தா அது என் பாக்கியம் செல்லமே …
:
அவள் ::: தாடிக்கார கவிஞரே அது இனிமே நடக்காது…
:
நான் ::: தெரியுமடி காமுகி…ஆனாலும் இன்று நடந்த இந்த ஒரு கூடலுக்கே என் மனம் புண்ணியம் செய்து இருக்க வேண்டும். இப்படி ஒரு தேக்கு கட்டை உடலை செய்ததில் எனக்கு தான் பெருமை.
:
என் தாடியை பிடித்து இழுத்து ரன் வாயை மூடினாள்.
அவள் மீண்டும் தவழ்ந்து என் சுண்ணியை ஊம்ப செல்ல…அந்த தீரா இரவு அடுத்த கட்டத்துக்கு நகர்ந்தது.
………………சுபம்.…………
கருத்துக் தெரிவிக்க.…[email protected]