மதிவதனி என்னும் காமதேவதை – 21 (Mathivathani Ennum Kamathevathai 21)

This story is part of the மதிவதனி என்னும் காமதேவதை series

    மதிவதனி என்னும் காமதேவதை (பகுதி – 21)

    (கருத்துக்களுக்கு [email protected])

    பகுதி : 28

    “நான் சொல்ல மாட்டேன்… கவலைப்படாத மதி…”

    சொன்ன நரேனை திரும்பி சற்று கோபமாகவே பார்த்தாள் மதிவதனி. பின்பு அதனை நோக்கி வந்தாள்.

    “நிறைய விஷயங்களை நானும் எனக்குள்ள மூடி தான் அண்ணா வெச்சிருக்கேன்…”

    மதிவதனி யின் கண்கள் கலங்குவதை பார்த்த நரேன் என்ன செய்வதென்று புரியாமல் பார்த்தான்.

    நரேனை அமரவைத்து அவள் மனதில் இருந்ததை முழுவதும் சொல்லி முடித்தாள் மதிவதனி. ராகவன், அவனுடைய மகள் தமிழ்ச்செல்வியையே ஓத்துக்கொண்டிருக்கிறானா என்று நரேனால் நம்ப முடியவில்லை.

    ராகவன், தமிழ்ச்செல்வி பற்றி சொன்ன மதிவதனி, கல்லூரிக்குள் நடந்த, நடக்கின்ற காமக்கூத்து பற்றி மதிவதனி எதுவும் சொல்லவில்லை. இப்போதைக்கு அது தேவையில்லை என நினைத்தாள். நரேனை இப்போது சமாதானப்படுத்த இது போதுமென தோன்றியது.

    என்ன சமாதானம் சொல்வதென்று தெரியாமல் தவித்த நரேன், “சரி… எல்லாம் சரியாயிடும்…”, என்று சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்ப எத்தனித்தான்.

    “உங்களையும், பாத்திமா பத்தி கூட பேசுவார் ண்ணா…”, மதிவதனி சொன்னாள்.

    கிளம்பியவன் சட்டென நின்று திரும்பி, என்ன என்பது போல் பார்த்தான்.

    “ஆமா ண்ணா… அவருக்கு அப்படி ஒரு ஆசை இருக்கிறதை என்கிட்ட பல தடவை சொல்லியிருக்கார்…”

    “என்ன… என்ன ஆசை?”, நரேன் பதட்டமானான்.

    “அவருக்கு பாத்திமா மேல ஆசை இருக்கு ங்கிறதை சொல்லியிருக்கார்….”

    நரேனுக்கு இதயத்துடிப்பு அதிகமானது. கைகளை பிசைந்தான். மதிவதனி தொடர்ந்தாள்.

    “அவர், பாத்திமா மேல ஆசைப்படறது மாதிரி, உங்களுக்கும் என் மேல ஆசை கண்டிப்பா இருக்கும் ன்னும் என்கிட்ட சொன்னாரு…”

    “ச்சே… என்னது இது… ரிடிக்குலஸ்…”, கொஞ்சம் கோபமடைந்தான் நரேன்…

    “நரேன் அண்ணாவுக்கு அப்படிலாம் ஆசை இருக்காது ன்னு நானும் சொன்னேன்…”, மதிவதனி சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் போதே பலத்த காற்று அடித்து, அவளது முந்தானையை முழுவதும் விலக்கியது. அந்த பத்து, பதினைந்து நொடிகளில், மதிவதனியின் சற்றே மேடிட்ட பளபளவென்ற வயிறும், அடிவயிற்றில் நன்கு குழியாய் கிடக்கின்ற தொப்புளும், ஜாக்கெட் மூடிய ஒரு பக்க முலையும் நரேனின் கண்களுக்கு விருந்தாகின.

    தன்னுடைய முலைப்பகுதி, இடுப்புப்பகுதியையே வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்த நரேனைப்பார்த்து சிரித்தாள் மதிவதனி.

    “என்ன ண்ணா… உங்களுக்கு அப்படி எல்லாம் ஒரு எண்ணமும் இல்ல ல்ல…?”, இப்போது மதிவதனியின் சிரிப்பில் சற்று கிண்டல் தொனி தெரிந்தது.

    “ஆஹ்… அது… வந்து… ஒரு நிமிஷம்…”, என்று சொல்லிவிட்டு உள்ளே ஓடிப்போனான் நரேன்.

    சில நொடிகள் அங்கேயே நின்று சிரித்துவிட்டு, மற்றவர்களைத்தேடி மொட்டை மாடிக்கு சென்றுவிட்டாள் மதிவதனி.

    நரேன் இப்படி மனைவிகளை மாற்றி உடலுறவு வைப்பது பற்றி எதுவும் யோசித்ததே இல்லை. பாத்திமாவுக்கு நரேன் ஒரு உத்தம புருஷனாக வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறான். மதிவதனி மற்றும் ராகவனை அவன் உயர்ந்த இடத்தில் வைத்திருக்கிறான். அப்படிப்பட்ட மதிவதனியே இப்படி பேசுவது நரேனுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. ராகவன் பாத்திமா மீது ஆசை வைத்துக்கொண்டிருக்கிறானா? நரேனுக்கு நினைத்துப்பார்க்கவே முடியவில்லை. மதிவதனியிடம் ஒரு நிமிடம் என்று சொல்லிவிட்டு வந்தவன், ஓர் அறைக்குள் சென்று தன்னை ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டான். எல்லாவற்றையும் மெதுவாக நினைத்து கடந்தவன், காற்று அடித்து மதிவதனியின் சேலை விலகி அவளுடைய இடுப்பு, தொப்புள், முலை போன்றவை அவனுடைய கண்களுக்கு விருந்தானதை அவ்வளவு சீக்கிரம் கடக்க முடியவில்லை. கண்களிலிருந்து அகல மறுத்தன.

    மதிவதனியின் பெருத்த முலைகளை நினைக்க நினைக்க நரேனின் சுன்னி பெரிதாக ஆரம்பித்தது. பேண்ட்டுக்குள் இருந்து சுன்னியை எடுத்து மதிவதனியை நினைத்துக்கொண்டே உருவி விடுகிறான்.

    இதேநேரம், மாடிக்கு சென்ற மதிவதனி, அங்கு ராகவன், தமிழ்ச்செல்வி மற்றும் வெண்ணிலா மட்டும் இருப்பதை பார்த்தாள். அவர்கள் மூவரும் கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் வரைக்கும் பரந்து விரிந்திருந்த பசுமையான வயல்வெளியை ரசித்துக்கொண்டிருந்தனர். போட்டோவும் எடுத்துக்கொண்டிருந்தனர்.

    “ஹே வெண்ணிலா… எங்க உங்க அம்மா?”

    “தெரியல ஆண்ட்டி…”, என்றாள் வெண்ணிலா…

    “பாத்திமாவுக்கு தலை வலிக்குதாம்… அதான் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுக்கிறேன்னு சொல்லி போயிருக்காங்க…”, இது ராகவன்.

    ராகவன் சொன்னதை கேட்டு மெதுவாக அவன் பக்கம் வந்த மதிவதனி, “பாத்திமாவுக்கு தலைவலிக்கிறது எல்லாம் அவளோட பொண்ணுக்கும் நரேன் அண்ணாவுக்குமே தெரிய மாட்டேங்குது… ஆனா… உங்களுக்கு தெரியுது…”, மெதுவாக சொல்லி அவனது இடுப்பை கிள்ளினாள்.

    வழிந்த ராகவன், “அய்யோ…. நீ நினைக்கிற மாதிரில்லாம் இல்ல மதி…”

    “ம்ம்… சரி நானும் கீழ போறேன்… வாங்க…”

    கீழே வந்தவள் சாத்தியிருந்த ஒரு அறையை திறக்கப்போக, அங்குதான் நரேன் மதிவதனியை நினைத்துக்கொண்டு தன்னுடைய சுன்னியை ஆட்டிக்கொண்டிருந்தான். மதிவதனியை பார்த்ததும் இரண்டு கைகளால் தன்னுடைய சுன்னியை மறைத்தான்.

    “அச்சோ… என்ன ண்ணா இது… கதவை லாக் பண்ணிக்கிட்டு பண்ண மாட்டீங்களா?”, வெட்கப்பட்டு சிரித்து திரும்பிக்கொண்டாள். “ஒரு நிமிஷம் ன்னு சொல்லிட்டு வந்தது இதுக்காகத்தானா?”, திரும்பி நின்று கொண்டே கேட்டாள்.

    “இல்ல… அது… வந்து…”

    “ம்ம்… சரி சரி… பாத்திமா நினைப்பு வந்துச்சுன்னா அவகிட்டயே போயிருப்பீங்க…. இங்க நீங்க தனியா இப்படி பண்றீங்கன்னா… யார் ண்ணா அது…?”, சிரித்தாள் மதிவதனி. ஆனால், நரேன் தன்னை நினைத்துதான் கையடிக்கிறான் என்று மதிவதனிக்கு தெரியாமல் இல்லை. நரேனை தன் பக்கம் விழவைத்துவிட்ட சந்தோஷம் அவளிடத்தில் தெரிந்தது.

    நரேன் அமைதியாய் இருக்க, “சரி ண்ணா… இப்பவாவது கதவை லாக் பண்ணிக்குங்க… அது யார் ன்னு நான் உங்ககிட்ட அப்புறமா கேட்டுக்கிறேன்…”, சொல்லிவிட்டு திரும்பாமல் கதவை சாத்திவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினாள் மதிவதனி. அவள் கிளம்பியதும் அப்போது கையடிக்கும் எண்ணம் இல்லாமல் நுனி மட்டும் ஈரத்துடன் இருக்கும் சுன்னியை பேண்ட்டுக்குள் போட்டுக்கொண்டான் நரேன்.

    மதிவதனி அங்கிருந்து அப்படியே வராண்டாவில் நடந்துகொண்டே செல்ல, அது இடது பக்கம் திரும்பியது. அவளும் திரும்பினாள். திரும்பியவளை சட்டென்று ஒரு கை அவளுடைய மணிக்கட்டை பிடித்து, இன்னொரு கையால் அவளுடைய வாயை பொத்தியும் , அங்கிருந்த ஒரு அறைக்குள் பிடித்து இழுத்தது. அறை இருட்டாக இருந்தது. திமிறினாள் மதிவதனி.

    “ஷ்ஷ்… ஷ்ஷ்… நான்தான்…”, அங்கிருந்த லைட்டை போட்டபடி மெதுவாக வாயை பொத்தியிருந்த கையை எடுத்தான், ராயப்பன்.

    “ஏ… நீ எதுக்கு இப்ப வந்த? எல்லாரும் இருக்காங்க…”

    “நீங்க பாட்டுக்கு கையடிக்கிறதை பாதியில விட்டுட்டு வந்துட்டீங்க… எனக்கு மனசே ஆறல…”, சொல்லிக்கொண்டே அவனுடைய பேண்ட், ஜட்டியை கழட்டினான்.

    “அய்யோ… என்ன பண்ற ராயப்பன்…?”

    பேண்ட், ஜட்டியை முழுவதுமாக கீழிறக்கிவிட்டு, சுன்னியை கையால் பிடித்தபடி நின்றான் ராயப்பன். பின், மதிவதனியின் ஒரு கையை பிடித்து, அவனுடைய சுன்னியின் மீது வைத்தான். மதிவதனி கையை தட்டிவிட்டாள்.

    “ராயப்பன்… இந்த சமயத்துல இப்படி நீ பண்றது… தப்பு… விடு என்னை…”

    “ப்ளீஸ் ங்க… கையடிச்சு விட்ருங்க… நான் போயிடறேன்…”, ராயப்பன் கெஞ்சினான்.

    ராயப்பனின் சுன்னி, மதிவதனிக்கு பிடிக்கும்தான். ஆனாலும், இப்படி அவளை கட்டாயப்படுத்துவது மதிவதனிக்கு பிடிக்கவில்லை. இருந்தாலும் ராயப்பன் கெஞ்சுவது பார்த்து மனமிறங்கினாள்.

    அறையை சுற்றுமுற்றும் பார்த்தாள். அது ஸ்டோர் ரூம் போல இருந்தது. உட்கார இடமில்லை. ஒரு மூட்டை போலிருக்க, அங்கு சென்று அமர்ந்தவள், ராயப்பனை அருகில் அழைத்தாள். அவனுடைய சுன்னியை மெதுவாக கையில் பிடித்தாள்.

    “ராயப்பன்… இப்படி ல்லாம் நீ பண்ணா, அப்புறம் நாம எப்பவுமே எதுவுமே பண்ண முடியாத நிலைமை கூட வரலாம்… புரியுதா…? நான் கார்ல உனக்கு கையடிக்கிறேன்னு ஒத்துக்கிட்டதே தப்பு… நீ பாத்திமாவை நினைச்சு கையடிக்கிறது பார்த்து எனக்கு கோவம் வந்துச்சு… அதான், நான் கையடிச்சு விடறேன் ன்னு சொன்னேன்…”

    சட்டையை தூக்கியபடி குனிந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த ராயப்பனை நிமிர்ந்து பார்த்து பேசிக்கொண்டிருந்தாள் மதிவதனி.

    “என் கண்ணை பாரு ராயப்பன்…”, கையில் அவனுடைய சுன்னியை பிடித்தவாறே சொன்னாள் மதிவதனி.

    அவன் அவள் கண்ணை பார்த்ததும்…

    “இப்போ பாத்திமாவும் இங்க இருந்தா… அவளை தானே நீ கையடிச்சு விட சொல்லியிருப்ப…? சொல்லு…”

    மதிவதனி சொல்லிவிட்டு அவனை பார்த்துக்கொண்டே இருக்க, ராயப்பனால் பொறுமையாய் இருக்க முடியவில்லை. மதிவதனியின் தலையை பிடித்து, குனிந்து அவளுடைய செவ்விதழ்களை இழுத்து சப்பினான். இதை மதிவதனி எதிர்பார்க்கவில்லை. மதிவதனியின் உதடுகளை வெறியோடு சப்பிக்கொண்டே, அவளை எழுப்பி நிற்கவைத்து, புடவையை அவிழ்க்கிறான் ராயப்பன். வேண்டாமென்று தடுத்து முடியாமல் விட்டுவிடுகிறாள் மதிவதனி.

    பகுதி 29 டீசர்:

    “ராயப்பன்… இந்த சமயத்துல இப்படி நீ பண்றது… தப்பு… விடு என்னை…”

    “ப்ளீஸ் ங்க… கையடிச்சு விட்ருங்க… நான் போயிடறேன்…”, ராயப்பன் கெஞ்சினான்.

    ராயப்பனின் சுன்னி, மதிவதனிக்கு பிடிக்கும்தான். ஆனாலும், இப்படி அவளை கட்டாயப்படுத்துவது மதிவதனிக்கு பிடிக்கவில்லை. இருந்தாலும் ராயப்பன் கெஞ்சுவது பார்த்து மனமிறங்கினாள்.

    அறையை சுற்றுமுற்றும் பார்த்தாள். அது ஸ்டோர் ரூம் போல இருந்தது. உட்கார இடமில்லை. ஒரு மூட்டை போலிருக்க, அங்கு சென்று அமர்ந்தவள், ராயப்பனை அருகில் அழைத்தாள். அவனுடைய சுன்னியை மெதுவாக கையில் பிடித்தாள்.

    “ராயப்பன்… இப்படி ல்லாம் நீ பண்ணா, அப்புறம் நாம எப்பவுமே எதுவுமே பண்ண முடியாத நிலைமை கூட வரலாம்… புரியுதா…? நான் கார்ல உனக்கு கையடிக்கிறேன்னு ஒத்துக்கிட்டதே தப்பு… நீ பாத்திமாவை நினைச்சு கையடிக்கிறது பார்த்து எனக்கு கோவம் வந்துச்சு… அதான், நான் கையடிச்சு விடறேன் ன்னு சொன்னேன்…”

    சட்டையை தூக்கியபடி குனிந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த ராயப்பனை நிமிர்ந்து பார்த்து பேசிக்கொண்டிருந்தாள் மதிவதனி.

    (தொடரும்)

    (கருத்துக்களுக்கு [email protected])

    Leave a Comment