This story is part of the கல்யாணவீட்டில் series
இருபத்தி ஐந்தாம் பாகம்.
முன்கதை அத்தை எனக்கு அறிவுரை கூறினாலும் அதன் பிறகு எனக்கு முந்திவிரித்து என்னோடு ஒரு முறை சேர்ந்தால். அதன் பிறகு…
இனி..
என் சுண்ணியை உள்ளையே வைத்து அப்படியே அவள் மீது சரிந்தேன். அவள் நெஞ்சில் என் தலையை வைத்து அவள் இதய துடிப்பை கேட்டபடி படுத்திருந்தேன்.
அவள் என்னை தள்ளிவிட்டு எழுந்து ஆடைகளை அணிய தொடங்கினாள். நானும் எழுந்து அவள் பாவாடையை தூக்கி என் சுண்ணியை தொடைத்துவிட்டு என் ஆடையை அணிந்து கட்டிலில் அமர அவள் உடலில் புடவையை சுற்றிக்கொண்டு இருந்தால்.
“பலகாரம் கொண்டு வந்தேன் சாப்பிடு” என்றால்.
பையில் இருந்து பலகாரம் எடுத்து சாப்பிட என் அருகில் அமர்ந்தாள். வடை, தட்டை, முறுக்கு கொஞ்சம் இனிப்பு வகைகள் இருந்தது அதோடு ஒரு பாட்டிலில் தேநீர்.
“பால் இருந்தா நல்ல இருக்கும்.”
“அத்தை உனக்கு பிடிக்கும்னு இது கொடுத்தாங்க” என்றால்.
நான் அவள் மார்பையே பார்க்க அவள் புரிந்துகொண்டு என் தொடையில் கிள்ளிவிட்டு எனக்கு மறுபுறத்தில் அமர்ந்து ஜாக்கெட்டை கழற்றினாள். நான் அவள் மடியில் படுத்து மார்பை பிடிக்க அவள் கையால் பிடித்து ரன் வாயில் வைத்தால் நான் பால் குடிக்க அவள் புடையையை கொண்டு என் தலையை மறைத்தாள். நான் பால் குடிப்பது பின் ஏதாவது பலகாரம் எடுத்து கடிப்பது என்று இருந்தேன்.
அரைமணி நேரமாக இப்படியே சாப்பிட. அவள் பால் தீர்ந்தது, அடுத்த மார்புக்கு தாவ பார்க்க “குழந்தைக்கு வேணும்.” என்று தடுத்தால். நான் பால் இல்லா மார்பை கொஞ்ச நேரம் சாப்பிவிட்டு எழுந்து அமர கிருத்திகா எதிரில் அமர்ந்திருந்தால்.
மண்ணால் கட்டிய திட்டில் அமர்ந்து அவள் கதை படிக்க நான் நிமிர்ந்ததை பார்த்து. “ஆச்சா?” என்று கேட்க.
மலர் அவளின் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை மாட்டினால்.
நான் சிரித்தபடி அமர்ந்தேன். அவள் எழுந்து வந்து என் மடியில் அமர்ந்து எனக்கு முத்தம் கொடுத்தாள்.
இருவரும் முத்தமிட்டு கொண்டோம்.
கொஞ்ச நேரம் மூவரும் கொஞ்சிவிட்டு, அதாவது அவள் மடியில படுத்து பால் குடிப்பது கிருதிக்காவிடம் பால் குடிப்பது புண்டையை நக்குவது என்று சென்றது. உடலுறவை தவிர மற்றது எல்லாம். வீட்டிற்கு செல்லும்போது இருட்டிவிட்டது.
மாமா சாப்பிட அமர்ந்திருந்தார்.
“என்னடா மாப்பிள்ளை கடைக்கு போயாச்சு, தோட்டம் சுத்தியச்சி, நாளைக்கே வேலையை ஆரம்பிச்சிடுவ போல” என்று கேட்டார்.
“வேற என்ன வேலை மாமா இனி தொழில் பாக்க வேண்டியது தானே அதுக்கு தானே வந்தேன் வேலையை விட்டு”
“சரிதான் நீ ஒரு வாரம் ஓய்வு எடுப்பேன்னு நெனச்சேன், புது மாப்பிள்ளை தேனிலவு போறது சொந்தம் வீட்டுக்கு போறதுன்னு இல்லாம..”
“சொந்த ஊருக்கு வந்தாச்சு, நேரம் கெடைக்கிறப்போ போகலாம். அது வரைக்கும் வேலை பாப்போம் மாமா” என்றேன்.
அதற்கு பிறகு நாங்கள் வேலையை பற்றி பேசினோம்.
அடுத்த நாள் காலையில் நான் தோட்டம் சென்று மாமாவோட எல்லாம் பார்த்துவிட்டு அங்கே தேவையான பொருட்களை வாங்க குறித்துக்கொண்டு டவுன் சென்று கடையின் நிர்வாகத்தை ஏற்று கொண்டேன்.
நடுவே அத்தை வந்து பார்த்துவிட்டு சென்றார். சித்தப்பா வந்து கடை நடத்த சொல்லிக்கொடுத்தார்.
மதியம் கிருத்திகா சாப்பாடு கொண்டு வந்தால்.
கடையில் எங்கள் கட்டடம் பின்னே ஒரு சின்ன கட்டடம் அதில் ஒரு கட்டிலரை ஹால் கிச்சன்.
சில நேரத்தில் மாமா இங்கே தங்குவாரம். இது போல எல்லா கடையின் பின்னே இது போல அமைத்திருக்கிறார்.
நான் உள்ளே சென்றேன் கிருத்திகா என்னிடம் சாவியை கொடுத்தாள்.
“நல்லா பாத்துக்கோ இதுலே வேற யாரையும் தங்க வைக்க கூடாது உங்க மாமா மாதிரி. சாப்பிட இங்க வா கொஞ்சம் தூங்கு மறுபடியும் கடைக்கு போய்டு, நாங்க இங்க வந்து சாப்பாடு வைப்போம். உன் பொண்டாட்டிக்கு சொல்லிடு இது தவிர வேற சிறுக்கி யாராவது வந்தா அவ்ளோதான்” என்று படப்படத்தல்.
நான் வீட்டை சுற்றிவந்து அங்கிருந்த அலமாரியை திறந்து பார்க்க உள்ளே பெண்கள் இருந்ததற்கான அறிகுறி.
“அத்தையும் மாமாவும் இங்கே அடிக்கடி சந்திப்பாங்க போல?’
“அம்மா இல்லை அப்பாவோடு சின்ன வீடு, இப்போ தான் கொஞ்சம் கொஞ்சம் எல்லாரையும் கலட்டிவிடுறோம்” என்றால்.
கொஞ்சம் சமயல் பாத்திரம், ஒரு கட்டில், டிவி. பிரிட்ஜ் எல்லாம் இருந்தது.
வீடும் சுத்தமாக இருந்தது. சுற்றி தோட்டம். செடிகள் வீட்டை நன்றாக மறைத்து இருந்தது.
நானும் கிருத்திகாவும் அமர்ந்து சாப்பிடும் போது அவளை இழுக்க அவள் வர மறுத்தால். நான் மார்பை பிடிக்க முயல தட்டிவிட்டு வாசலை கைகாட்டினால். நான் எழுந்து மூட போக சரியாக மாமா வந்தார்.
நாங்கள் பேசிக்கொண்டே சென்று அமர்ந்து சாப்பிட்டோம். “தினமும் இங்கே வர முடியாது மாப்பிள்ளை. இன்னிக்கி கடைல இருந்தேன் அதான் வந்தேன்” என்று சாப்பிட்டார்.
சாப்பிட்டு முடித்ததும் கடைக்கு கூப்பிட்டு போய் அதன் அருகே இருந்த காலி நிலத்தை காட்டினார். அதில் தான் அப்பா கட்டட பொருட்கள் விற்கும் கடையை வைக்க விரும்பினார்.
நான் முழுவதும் சென்று பார்த்தேன். ரோட்டில் ஆரம்பித்து பின்னே இருந்த வீடு தாண்டி இருந்த தெரு வரைக்கும் இடம். சுற்றிலும் சுவர் எழுப்பியிருந்தார்கள்.
மாமா சென்றதும் அங்கே இருந்த ஜேசிபி வண்டியை வரவைத்து நிலத்தை சுத்தம் செய்தேன்.
என் நண்பன் கப்பலில் வரும் கண்தேயனர் வைத்து ஆபீஸ் போடலாம் என்று கூறியிருந்தான். அவன் மூலமாக ஒரு அழுவலுகம் போட்டோவில் பார்த்து ஆர்டர் செய்தேன். அதன் மேல் சூர்யாசக்தியால் மின்சாரம் தயாரித்து இயக்க அதையும் ஆர்டர் செய்தேன். ஒரு மேஸ்திரி வரவைத்து வேலையை ஆரம்பிக்க சொன்னேன்.
அப்போது மாலை ஆக எங்கள் பக்கத்து ஊரில் இருந்து வருவதாக கூறி தேன்மொழி ஒரு பெண்ணை அழைத்து வந்தாள். அவள் டவுனில் கணினியில் பில் போடும் வேலை பார்த்தவள். கடையின் முதலாளி அவரோடு படுக்க கூப்பிட வேலையை விட்டு ஓடிவிட்டாள். அதனால் அவர் இவள் மீது திருட்டு பட்டம் கட்டிவிட்டு சுற்றி இருக்கும் ஊரில் எங்கையும் வேலைக்கு போகாதவாறு செய்துவிட்டதாக கூறினார்கள்.
அவள் என் அக்கா கிருத்திகாவோடு படித்ததாக கூறினால். நான் அவளிடம் பேசுகிறேன் என்றதும் அவளே போன் போட்டு கொடுத்தாள்.
“ஹலோ” என்றேன்
“என்னடா இவ போன்ல இருந்து பேசுற?” என்று கேட்கும்போது நான் சற்று நகர்ந்து சென்றேன்.
“உன் தோழின்னு சொன்ன, என்னென்னமோ சொல்ற உண்மையா?”
அவள் கூறியதை இவளும் என்னிடம் சொன்னால், “அது வேறு யாரும் இல்லை உன் மாமா தான்”
“யாரு?”
“எங்க அப்பா” என்றால்.
நான் அமைதியாக இருந்தேன், “நீ வேலை போட்டு குடு நல்ல பொண்ணு பாவம் கஷ்டப்படுற” என்றால்.
“அப்புறம் மாமா கோச்சிக்க போறாரு” என்றேன்.
“ஒன்னும் இல்ல பாத்துக்கலாம்” என்றால்.
எனக்கும் கடையில் பில் போடா ஆள் வேண்டும் அதுவும் இல்லாமல் புது கடை போடும்போது அதற்கும் ஆள் வேண்டும் பார்த்துக்கொள்ள இவளும் நன்றாக இருக்கிறாள் நல்ல தூக்கிய மார்பு சூத்து. அளவு 34 இருக்கும் கருப்பாக இருந்தாலும் கலையாக இருந்தால். நான் அவளை ரசிப்பதை பார்த்தும் எதுவும் சொல்லாமல் இருந்தால்.
“என்னடா ரொம்ப யோசிக்கிற?” கிருத்திகா கேட்டாள்.
“இல்லடி என்னனு யோசிக்கிறேன்” என்றேன்.
“கவலையே வேணாம், என்ன மாதிரி அவ, (சற்று நிறுத்தி) புரியுதா” என்றால்.
“சேத்தாச்சி” என்று சொன்னதும் சிரித்துக்கொண்டு போன் வைத்தால்.
நான் அவளிடம் போன் கொடுத்துவிட்டு, “நாளைக்கு வந்து சேர்ந்துரு” என்றேன்.
அவள் ரொம்ப நன்றி என்று கண்ணீர் மல்க கூறிவிட்டு சென்றால். அப்போது நேரம் 8 ஆகியிருந்தது, கொஞ்ச தூரம் சென்றதும் நான் கடைக்குள் செல்ல, மலர் வந்து நன்றி சொல்லிவிட்டு என்னிடம் அமர்ந்து பேசினாள். கொஞ்ச நேரத்தில் மறுபடியும் அந்த பெண் (மணிமேகலை) வந்து ஒரு என்னிடம் இருந்த அவள் பைலை வாங்கிவிட்டு போக. அவளை அமர சொல்லி பேசினேன். கடையில் இருந்த கணினியில் அவளை பில் போட சொல்லிவிட்டு நான் என் நண்பனிடம் நல்ல கணினி வாங்க அதை பற்றி பேசினேன்.
இவள் வேகமாக பில் போட்டாள், மலர் அருகே நின்று பொருட்களை எடுத்து வைத்தால். நான் அடுத்து கடை போடுவது நல்ல வியாபாரத்தை பெருகுவது பற்றி யோசிக்கும்போது சுப்பு என்னை அழைத்தாள். கோவிலில் கூட்டம் அதிகம் இப்போது தான் வந்ததாக கூற. சிறிது நேரம் அவளோடு பேசினேன்.
பிறகு ஒரு 9 மணிக்கு அவள் புறப்பட நான் கணக்கு பார்த்து அவள் கையில் 200 ரூபாய் கொடுத்து நாளைக்கு வர சொன்னேன்.
நானும் மலரும் வேலை முடிந்ததும் கடையை மூடி சாவியை கொடுத்துவிட்டு வீட்டிற்கு சென்றேன். எனக்கு மிகவும் சோர்வாக இருந்தது, காட்டு வழியே செல்லும்போது அவள் முதுகில் சாய்ந்து தூங்கினேன்.
வீட்டிற்கு சென்றதும் அத்தை ஊட்டிவிட்டால் மாமா படுக்க போய்விட்டார். நான் கஷ்டப்பட்டு சாப்பிட்டு படுக்க போனேன். அப்போது அத்தை வந்து.
“நந்தா காலைல நீ சீக்கிரம் தோட்டம் போற, அப்புறம் கடைக்கும் போற, அங்கே மதியம் ஒரு 3 மணி நேரம் அல்லது 4 மணி நேரம் நல்ல தூங்கு அப்போ தான் இப்படி சோர்வா இருக்காது அடுத்த நாள் வேலைக்கும் போக முடியும். நாளைக்கு பொறுமையா எழுந்து கடைக்கு போ. அதுக்கு அப்புறம் இப்படி மாறி மாறி போ சரியா?” என்றாள் .
எனக்கும் அது சரி என்று பட்டது. ம்ம் என்று தலையை ஆட்ட. அவள் போய்விட்டு விளக்கு அணைத்துவிட்டு திரும்ப வந்து என் அருகில் படுத்தாள். நானும் அவளும் சேர்ந்து…
எதுவும் செய்யவில்லை கொஞ்ச நேரம் அவளிடம் பால் குடித்து அப்படியே தூங்கிப்போனேன்.
இருபத்தி ஐந்தாம் பாகம் முடிந்தது, உங்கள் கருத்துக்களை [email protected] என்கிற முகவரிக்கு மெயில் அல்லது hangoutil பேசலாம். உங்களை பற்றிய ரகசியம் காக்கப்படும்.
தொடரும்…