ஹேமாவாகிய நான் – 07 (Hemavagiya Naan 7)

This story is part of the ஹேமாவாகிய நான் series

    அன்று எங்கள் பிறந்த நாள்!!!

    காலையிலேயே எழுந்து நான், நித்யா, திலகா மூவரும் குளித்து முடித்து பண்ணாரி கோவிலுக்கு குணா மாமாவுடன் சென்று அர்ச்சனை செய்து வந்தோம். இது எங்கள் வீட்டில் வழக்கமாக நடக்கும் சம்பிரதாயம். வீட்டிற்கு வந்து காலை உணவை முடித்து காலேஜ் கிளம்ப தயாரானோம்.

    திலகாவின் போன் அலறியது. எடுத்து பேசினாள்.
    “ஹலோ”
    “…”
    “ஹாய் டி!!! எப்படி இருக்க?”
    “…”

    “நல்லாருக்கோம்!!! இருடி நித்தி கிட்ட தரேன்” சொல்லியபடி போனை நித்யாவிடம் கொடுத்தாள் திலகா.
    நித்யா திலகாவிடம் யாரென கேட்டபடி போனை காதுக்கு கொடுத்தாள். நானும் யாரென புரியாமல் அவளை பார்த்தேன்.

    “ஹலோ” நித்யா.
    “…”
    “தேங்க்ஸ்…!!! நீங்க??”
    “…”
    “நல்லாருக்கோம்.. நீங்க யார்னு சொல்லுங்க”
    “…”
    “அடியே…!! போந்தா கோழி எப்படி இருக்க?” கண்கள் விரிய நித்யா பேசினாள்.
    “…”
    “தேங்க்ஸ் செல்லம்…!! இந்த நம்பர் எப்படி தெரியும்?”
    “…”
    “ஓ…!!! இதெல்லாம் நடந்திருக்ககா? இவளுக அதெல்லாம் சொல்லவேயில்ல” எங்களை பார்த்துக்கொண்டே பேசினாள்.

    எனக்கும் ஏஞ்சலா எதிர்முனையில் பேசுகிறாள் என ஓரளவுக்கு விளங்கியது.
    “இருடி..! ஹேமாகிட்ட தரேன்” என்னிடம் நீட்டினாள்.
    “ஹலோ” நான்.

    “ஹாப்பி பர்த்டே ஹேமா” எதிர்முனையில் அவள் பேச்சிலேயே புன்னகை கலந்து சொன்னாள்.
    “தேங்ஸ் டி..! எப்படி இருக்க? கோயம்புத்தூர் வந்துட்டயா? ”
    “ஃபைன் டி..! இன்னும் இல்லடி..!! ட்ரெய்ன் நைட்தான்…!! புக் பண்ணிருக்கேன். அண்ணா வந்து விடுவான்!!”

    அவள் ‘அண்ணா’ என்றதும் என் மனதில் ஒரு நொடி ரிச்சர்ட் வந்து போனான்.
    “சரி டி பார்த்து வா”.

    “இருடி…! அண்ணா விஷ் பண்ணறேன்னு சொன்னான் கொடுக்கறேன்!!” பதிலை எதிர்பாராமல் போனை அவனிடம் கொடுத்தாள்.

    “மெனிமோர் ஹேப்பி ரிட்டர்ன்ஸ் ஆப் தி டே போத் ஆப் யூ..!” சொன்னான்.

    “தேங்க்ஸ்….” அண்ணா சொல்லலாமா? வேண்டாமா? யோசித்தேன்.

    “பை.. டேக் கேர்..!!” அவ்வளவுதான் போனை ஏஞ்சலாவிடம் கொடுத்திருந்தான்.

    ரெண்டு வார்த்தை சேர்த்து பேசிருக்கலாம் கடன்காரன். சரி ப்யூச்சர்ல பேசிக்கலாம்னு விட்டிருப்பான் போல.
    “சரிடி… டேக் கேர்.. இன்னைக்கு நாங்களும் கிளம்பிட்டோம்..! அங்க வந்து போன் பண்ணு” சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தேன்.

    மத்தியானத்திற்கு பிறகு கோவை வந்து சேர்ந்தோம். பஸ் ஸ்டாண்டில் ஆட்டோ பிடித்து வீடு சென்றோம். வாசலில் அருணா துணிகளை காய போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். நானும் திலகாவும் கேட்டை திறந்து உள்ளே போனோம். அப்போது தான் கவனித்தேன் அருணா வீட்டினுள் இருந்து பெண்ணின் அழுகுரல் கேட்டது. திலகா சாவியை வாங்கிக்கொண்டு மேலே சென்றாள். நான் வெளியே நின்றிருந்த அருணாவிடம் “யார் அண்ணி?” என கிசுகிசுப்பாய் கேட்டேன்.

    “சேதுவும், மல்லிகாவும் வந்திருக்காங்க”.

    “எதுக்காக அழறாங்க?”
    “அவளுக்கு கல்யாணம் நிச்சயம் பண்ணிவைக்க ஏற்பாடு பண்ணிட்டாங்களாம், அதனாலதான் பொங்கலுக்கு கூட வீட்டுக்கு போகாம இங்கேயே இருந்துட்டா”.
    “சரி பீல் பண்றாங்க போய் என்னனு பாருங்க”.

    “அவளுக்கு இப்போவே கல்யாணம் பண்ணிக்கனுமாம், அதான் அழறா”.
    “என்னது இந்த வயசுல கல்யாணமா? ” சற்றே அதிர்ந்தேன்.
    “ஆமாடி.. அதேதான் அவனும் கேட்டான் அதான் அழறா…” சொல்லியபடி துணிகளை காயபோட்டாள்.
    “பேசாம உங்க சித்திகிட்ட சொல்லி கல்யாணம் பண்ணி வைக்க சொல்லிடுங்க”.
    “பேப்ஸ்… ” திலகா மேலிருந்து குரல் கொடுத்தாள்.

    “சரி போ, அப்புறம் பேசிக்கலாம்” அருணா என்னை அனுப்பி வைத்தாள்.

    சேது அருணாவின் சித்தப்பா மகன் கோவையின் பிரபல பொறியியல் கல்லூரியில் படித்து முடித்து செல்போன் டவர் பராமரிப்பு நிறுவனத்தில் வேலையில் இருக்கிறான். மல்லிகா அவனது காதலி கோவையில் தங்கி நர்சிங் முடித்து பிரபல மருத்துவமனையில் ‘ட்ரெயினிங்’ பார்க்கிறாள். சொந்த ஊர் எங்களது ஊரின் பக்கத்து ஊர். எங்களை விட மூன்று வயது மூத்தவர்கள் இருவரும். (சேதுவைப்பற்றி மேலும் சரியாக சொல்ல வேண்டுமானால் அவன் எனது அன்றைய நண்பன், இன்றைய கள்ளக்காதலன்) அவனுக்கு அப்பா இல்லை. அம்மாவும் ஒரு அக்காவும் மட்டும். அக்கா பெங்களூரில் கல்யாணம் பண்ணிக் கொண்டு செட்டிலாகிட்டாள்.

    நான் படிகளில் ஏறி மேலே போனேன். திலகா அவளது உடைகளை மாற்றுவதற்காக களைந்து கொண்டிருந்தாள். என்னை பார்த்து எந்த கூச்சமும் இன்றி அவளது தங்க மேனியை நிர்வாணமாக்கி அவளது உள்ளாடைகளை துவைக்கபோட்டாள். எனக்கு உடலில் மாறுதல் உண்டானது. கதவை தாழிட்டு பெட்ரூமிலிருந்த அவளை நோக்கி சென்றேன். அவளது உள்ளாடைகளை தேடுவதில் தீவிரமாய் இருந்தாள். அவளது முதுகிலிருந்த பூனை முடிகள் முதுகுத்தண்டு முடிந்து அவளது குண்டிபிளவு வரை நீண்டு வளர்ந்திருந்தது. அதை ரசித்தபடி அவளை பின்னால் இருந்து அணைத்தேன். ஒரு விநாடி அதிர்ந்து பின் அவளது இடுப்பில் இருந்த என் கைகளை அவளது கையால் கோர்த்து பிடித்துக் கொண்டாள். நான் அவளது காது மடலை எனது நாக்கால் ஈரப்படுத்தினேன்.

    “திலா… ” கிறங்கினேன்.
    “ம்.. என்னாச்சு பேப்ஸ்”.

    “உன்னோட ‘நியூட்பாடி’ என்னமோ பண்ணுது” சொல்லிக்கொண்டே கைகளை இடுப்பிலிருந்து மெதுவாக கீழிறக்கினேன். அவளது முதுகிலிருத்த பூனைமுடிகள் சிலிர்த்திருந்தது. அவளது ஒரு கையால் அவளது இடுப்பில் இருந்து கீழிறங்கிய என் கைகளை பிடித்துக்கொண்டாள், மறு கையால் அவளின் பின்னால் இருந்த என் பிடரியை பிடித்துக் கொண்டாள். சுடிதார் டாப்பில் புடைத்திருந்த என் பருவக்கனிகள் அவள் வெற்று முதுகில் பட்டு நசுங்கியது. மெதுவாக அவளது வெண்டைக்காய் விரல்களுடன் என் விரல்களை கோர்த்தேன். அவளது சூடான ‘கிளிட்’ல் இருவரது விரல்களும் படர்ந்தது. அவள் என் பிடரியில் இருந்த கையின் இறுக்கத்தை கூட்டினாள். அவளது உடலின் உஷ்ணத்தை எனது உடைகளையும் தாண்டி அனலாய் உணர்ந்தேன். மறுபக்கம் அவளது உலர்வான புழை உதடுகளில் இருவரின் விரல்களும் விளையாடின.

    “என்ன திலா ரொம்ப ‘டிரை’யா இருக்கு?”.

    “யெஸ் பேப்ஸ்… ப்ளீஸ் லிக் மைன், சோ இட் வில் பிகம் வெட்”.
    “ச்சீ.. ” என்னதான் நாங்கள் இருவரும் அணைத்தல், முத்தமிடுதல் என்று இருந்தாலும் எங்களது பணியாரத்தை இதுவரை நாங்கள் சுவைத்ததில்லை.

    “ஹே பேப்ஸ்.. டோன்ட் சே லைக் தட்…” கிறக்கமாக சொன்னாள்.

    என் வலது கையால் அவளது வலது கை விரல்களை கோர்த்து அவளது ‘கிளிட்’ டை நிமிண்டினேன். இடது கையை மெதுவாக மேலேற்றினேன். அவளது மெல்லிய இடுப்பை மெதுவாக கிள்ளினேன். திலகா வலியில்லா சுகத்தில் முனகினாள். மெதுவாக குழிவில்லாமல் இருந்த அவளது தொப்புளில் ஒரு விரலை வைத்து தேய்த்தேன். அவளது புழையில் இருந்த எங்களது விரல்கள் கிட்டத்தட்ட பிசுபிசுக்க ஆரம்பித்து விட்டது. அவள் என் பிடரியின் இறுக்கத்தை தளர்த்தி அவளது உடலின் இறுக்கத்தை கூட்டினாள்.

    அவளது இடுப்பில் இருந்து கொஞ்சம் முன்னேறி இடது பக்க பருவப்பந்தை மெதுவாக வருட ஆரம்பித்தேன். குழைவான அந்த முலைப்பந்தை பொறுமையாக பிசைந்து கொடுத்தேன் அதனால் அது கொஞ்சம் இறுகியது. அவளது ‘பிங்க்’ நிற முலைக்காம்பு மேலும் சிவந்திருந்தது. அதற்குள் எனது லெக்கினுக்குள் ஒருவித ஈரம் கசிய ஆரம்பித்து விட்டது. அவளது உடல் உஷ்ணம் எங்கள் விரல்களில் தெரிந்தது. புழை உதடுகளை விடுவித்து எனது நடுவிரல் கொண்டு கிளிட்டை தேய்த்தேன். அவ்வளவுதான் அவள் உடல் இறுக்கத்தை கூட்டி என்னை பின்னோக்கி உந்தினாள் நான் நிலைதடுமாறி மெத்தைமேல் மல்லாக்க விழுந்தேன்.

    “நோ பேப்ஸ்.. ஐ வோன்ட் லீவ் யு.. ஐ நீட் யுவர்ஸ் டுடே” திலகா கட்டில்மேல் கவிழ்ந்திருந்த என் அருகில் படுத்து கொஞ்சியபடி எனது ‘டாப்’பை உயர்த்தினாள். எனது இடுப்பில் காற்று பட்டு சிலிர்தேன். எனக்கும் அது புதுவிதமாய் தேவையாய் இருந்தது.

    “திலா… யு காட் அ நைஸ் பூப்ஸ் கேன் ஐ டேஸ்ட் யுவர் பூப்ஸ்” என்னையறியாமல் கண்ணைமூடி அவளை கேட்டேன்.

    அடுத்த விநாடி என் உதடுகளை மென்மையாய் கவ்வி சுவைத்தாள் இருவரது நாக்குகளும் கலந்து புரண்டன. பொறுமையாக என் லெக்கின்ஸை கீழிறக்கினாள். என் புட்டத்தை உயர்த்தி ஒத்துழைத்தேன். அவள் என் பேன்டீஸையும் லெக்கின்ஸ் உடன் சேர்ந்து கழட்டினாள். மன்மதமேட்டில் ஜிலீரென காற்று பட்டு சிலிர்தேன். ஏற்கனவே கசிந்திருந்த என் புழையில் நீர் சுரப்பு அதிகரித்திருந்தது. இருவரும் உதடுகளுக்கு விடுதலை கொடுத்து கண்களோடு கண்கள் கிறக்கமாய் நோக்கினோம்.

    என் பார்வையின் ஏக்கம் புரிந்தவளாய் ஒரு அடி முன்னேறி என் இதழ்களுக்கு நேராக அவளது முலையை கொண்டுவந்தாள். அவளது வட்ட முலையை நாக்கால் ஈரப்படுத்தினேன். அவளது ‘பட்டன்’ போன்ற காம்பை நுனி நாக்கால் தொட்டேன். முதல்முறையாக ஒரு பெண்ணின் உடல் சுகங்களை உணர ஆரம்பித்தோம். அவள் கால்கள் இரண்டையும் விடைத்து அழுத்தத்தை கூட்டினாள். அவளது புட்டத்தை உயர்த்தி என் புழையில் அவளது புழையால் தேய்த்தால் நான் என்னை மறந்தேன்.

    -மீண்டும் வருவோம்

    Leave a Comment