தலை வலி அதிகமாக ஆரம்பித்தது. என்னவென்று தெரியவில்லை. இன்று காலையிலிருந்தே கொஞ்சம் பிரச்சினைதான். நல்ல வேளை, இன்று மதியம் நடக்க இருந்த பயிற்சி வகுப்பை நாளை மாற்றி விட்டார்கள். அந்த வகுப்புக்கு உண்டான சப்போர்ட் மெடீரியலை புரட்டி பார்த்து கொண்டிருந்தேன்.
தலை வலியும், கூடவே ஏதோ யோசனையும் சேர்ந்து கொள்ள, என் அறை வாசலில் சக ட்ரெய்னீ பார்வதி வந்து நின்றதையும், அவள் கதவை தட்டி, “நந்தினி…. நந்தினி…. நந்தினீ….” என்று அழைத்ததையும் கூட நான் கவனிக்கவில்லை. “அப்படி என்ன யோசனை…?… ஆர் யூ…ஆல்ரைட்?” என்று அருகில் வந்தபோதுதான் கவனித்தேன்.
“யெஸ்.. யெஸ்.. கொஞ்சம் தலைவலி…அவ்வளவுதான்…” என்றேன். அவள் போனவுடன், என் மேலதிகாரியிடம் சொல்லி விட்டு வீட்டுக்கு புறப்பட்டேன். வழக்கமாக பஸ்ஸில் போகாமல் ஆட்டோ வைத்துக் கொண்டேன். சென்னைக்கு வந்து இத்தோடு இரண்டு வாரம் ஆகிவிட்டது. மூன்று மாத பயிற்சி இன்னும் எப்படி போக போகிறதோ என்று மலைப்பாக இருந்தது.
வீட்டில் மைதிலியும், கோமதியும் எப்படி இருக்கிறார்களோ தெரியவில்லை. அவர் கூடவே இருந்தாலும் நான் இருப்பது போல ஆகுமா? மைதிலியை நினைத்தால் கொஞ்சம் கவலையாக இருந்தது. இப்போதோ அப்போதோ என்று இருக்கிறாள். பன்னிரண்டு வயதிலேயே நெகு நெகுவென்று வளர்ந்து விட எப்போது உட்கார்ந்து விடுவாள் என்று தெரியவில்லை. இரண்டாமவள் பற்றி அந்த கவலை இல்லை. அவளுக்கு எட்டு வயதானாலும் இன்னமும் குழந்தையாகத்தான் இருக்கிறாள்.
இந்த ட்ரெயினிங்கும் வேண்டாம், புரமோஷனும் வேண்டாம் என்றிருந்த போது அவர்தான் என்னை வற்புறுத்தி சென்னைக்கு அனுப்பி வைத்தார். குடும்பம், குழந்தைகளை விட்டு விட்டு இங்கே வரவே எனக்கு மனமில்லை. நான் வேலை பார்க்கும் நிறுவனத்திலேயே தங்குவதற்கு இடம் ஏற்பாடு செய்திருந்தாலும், ஆறு மதங்களுக்கு முன்புதான் கல்யாணமாகி இருந்த என் தங்கை அவள் வீட்டிலேயே என்னை தங்கிக் கொள்ள வற்புறுத்தியிருந்தாள்.
என் தங்கை பத்மினியும் சரி, அவள் புருஷன் சந்த்ருவும் சரி என்னை மிகுந்த அக்கரையுடன் கவனித்துக் கொண்டார்கள். ஆறு மாதங்களுக்கு முன்புதான் அவர்களுக்கு கல்யாணம் ஆனது. அவர்களுக்கு கல்யாணம் செய்து வைத்ததே நான்தான். என்னுடைய அலுவலகத் தொடர்பு மூலமாக சந்த்ருவின் அப்பா அம்மாவைப் பார்த்து பேசி அவர்கள் கல்யாணத்தை முடித்தேன்.
என்னுடைய இரண்டாவது தங்கை ராகினியை கல்யாணம் செய்து கொடுத்தவுடனேயே என் அப்பா போய் சேர்ந்து விட்டார். அதன் பின் மூன்றாமவள் தாரிணியையும், பத்மினியையும் நான்தான் மூத்தவள் ஸ்தானத்தில் இருந்து எல்லாம் செய்து கொடுத்தேன்.
இன்னமும் அவர்களை பொறுத்தவரை தாய்வீடு என்பது என் வீடுதான். அதனால் என் மேல் அவர்களுக்கு மிகுந்த அக்கரையும், பாசமும் உண்டு. ஆனால் அவர்கள் என்னதான் கவனித்துக் கொண்டாலும், என் குடும்பத்துடன் கோயம்புத்தூர் வாழ்க்கை மாதிரி வரவில்லை. மூன்று மாதங்கள்தானே என்று பொறுத்துக் கொண்டேன். பத்மினி, சந்த்ரு இருவருமே IT துறையில் நல்ல வேலை பார்க்கிறார்கள்.
அடையாறில் புதிதாக வந்திருந்த அடுக்கு மாடி குடியிறுப்பில் இரண்டு பெட்ரூம் •ப்ளாட்டில் இருக்கிறார்கள் என்றால் அவர்கள் வசதியை சொல்லத் தேவையில்லை. ஆனால் பத்மினிக்குத்தான் ஒரு வாரம் பகல், மற்ற வாரம் இரவு என்று ஷி•ப்டில் வேலை. கொஞ்ச நாள் அவளை மெய்ன்டெனன்ஸில் போட்டிருப்பதாகவும் சீக்கிரமே ப்ராஜக்ட்டுக்கு மாறி விடுவாள் என்று சொல்லியிருந்தாள். யோசனை செய்து கொண்டே வந்ததில் வீடு வந்ததை கவனிக்கவில்லை.
மணி மதியம் மூன்றாகியிருந்தது. போய் படுத்தால் போதும் போல இருந்தது. லி•ப்ட் மூன்றாவது மாடிக்கு வழக்கத்தைவிட மெதுவாக போவது போல தோன்றியது. சாவியை போட்டு திறந்தவுடன் ரேடியோ சப்தம் கேட்டது. ஹாலுக்கு நுழையும் முன் இருந்த சிறிய காரிடாரில் செருப்பை விட்டேன். அப்போதுதான் ரேடியோ சப்தத்துடன் இன்னுமொறு வினோத சப்தமும் கேட்டது.
யாரோ அழுவது போல…என் அறைக்கு போய் படுத்து விடலாம் என்று நினைத்திருந்த நான், ஹாலுக்கு போய் பார்த்துவிடலாம் என்று முடிவு செய்தேன். ரேடியோ பாட்டுடன் சேர்ந்து யார் அழ முடியும்? ஹாலையும், காரிடாரையும் பிரிக்கும் இடத்தில் இருந்த திரைச்சீலை காற்றில் ஆடிக் கொண்டிருந்தது. திரைச்சீலையை கொஞ்சம் ஒதுக்கி விட்டு மெள்ள எட்டிப் பார்த்தேன்.
மை… காட்… சடாலென்று திரும்பிக் கொண்டேன். ஐயோ… கருமம்… இதுகள் என்ன காரியம் செய்கிறதுகள்? அந்த காட்சியின் பிம்பம் கண்களை விட்டு அகலவில்லை. உடனடியாக என் அறைக்கு போக வேண்டும் என்று என் மனம் சொன்னாலும், அடி மனதில் இன்னுமொறு குரல், ஏன் பார்க்க கூடாது என்று கூவியது. சே… இதை போய் பார்ப்பதா? இப்போது ரேடியோ சப்தம் என் காதில் ஒலிக்கவில்லை. மாறாக பத்மினியின் முனகல் சப்தம் மட்டுமே கேட்டது.
பார்க்கலாம் என்று ஒரு புறமும் பார்க்ககூடாது என்று இன்னொறு புறமும் ஒரு போராட்டமே என மனதில் நடந்தது. இரண்டு பெண் பிள்ளைகளை பெற்ற நான் இந்த ஈனத்தனமான காரியத்தை செய்ய கூடாது என்று என் படிப்பும், சமூக அந்தஸ்தும் போராடின. அந்த காட்சியின் தாக்கம் ஏற்படுத்திய கிளுகிளுப்பும், அடி மனதில் எங்கோ இருந்த மிருக லஜ்ஜையும் சேர்ந்து என்னை பார்க்கத் தூண்டின.
இரு மன நிலையின் ஊடே நான் போராடியபோது என் அடி மனதின் வெறியே வென்றது. நான் பார்ப்பதை அவர்கள் பார்த்தால்தானே தப்பு, அவர்கள் பார்க்கவில்லையென்றால் தவறில்லியே என்ற ஓட்டை சமாதானத்தை உள் மனம் முன் வைத்தது. இதயம் பட படக்க மெள்ள எட்டிப் பார்த்தேன். அங்கே…… அங்கே…… என் தங்கை பத்மினி முழு நிர்வாணமாக டைனிங் டேபிளில் படுத்து கிடந்தாள். அவள் இடுப்பு டைனிங் டேபிளுக்கு கீழே தொங்கிக் கொண்டிருந்தது.
சந்த்ரு டைனிங் டேபிள் நாற்காலியில் ஏதோ சாப்பிட உட்கார்ந்தவன் போல நிர்வாணமாக உட்கார்ந்து கொண்டு அவள் பெண்மையை சுவைத்து நக்கிக் கொண்டிருந்தான். பத்மினியின் வலது தொடை அவன் தோள் மேலும் இடது தொடை கீழேயும் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன. பத்மினி தன் கைகளை டைனிங் டேபிளின் இரு பக்கமும் பிடித்துக் கொண்டு தலையை ஆட்டி அசைத்துக் கொண்டு இன்பம் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளுடையை பிளந்த பெண்மையை சந்த்ரு தன் நாக்கால் துவம்சம் செய்து கொண்டிருந்தான்.
என் பார்வை உடனடியாக அவனுடைய இடுப்புக் கீழே போனது. மை காட்… இவ்வளவு பெரிதா? என்னால் நம்ப முடியாத அளவு பெரியது. இரண்டு கைகளால் சேர்த்து பிடித்தாலும் கொள்ள முடியாத அளவுக்கு பெரியது. நீளம் மட்டுமில்லை, அதன் அகலமும் பெரியது. அவனுடைய ஆண்மை ஆடி துள்ளிக் கொண்டிருந்தது.
தன் இரண்டு கைகளாலும் பத்மினியின் பெண்மையை பிரித்து வைத்துக் கொண்டு நக்கினாலும் அடிக்கடி தன் இடது கையால் தன் ஆண்மையை பிடித்து உருவி நீட்டிக் கொண்டிருந்தான். என் உடல் நடுங்க, நான் அவர்கள் புணர்வதை பார்க்க ஆரம்பித்தேன். இன்னமும் என் உள் மனதின் குரல் வலிமையில்லாமல் ஒலித்து கொண்டிருந்தது. என் கால்கள் தரையில் நிற்க முடியாமல் சக்தியிழந்தவை போல துவண்டன.
சுவற்றை பிடித்துக் கொண்டு அங்கே நடப்பதை ஆர்வத்துடன் பார்த்தேன். அதை நான் ஏன் பார்க்க ஆரம்பித்தேன் என்று சரியான காரணம் தெரியவில்லை. அல்லது உண்மையான காரணத்தை என் மனம் ஒப்புக் கொள்ளவில்லை என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். நான் கிட்டத்தட்ட அவர்களுக்கு பக்கவாட்டில் நின்று கொண்டிருந்ததால் அவர்களால் என்னை பார்க்க முடியவில்லை.
சந்த்ரு கருமமே கண்ணாக அவள் பெண்மையை ஆழ்ந்து சுவைத்துக் கொண்டிருந்தான். பத்மினியோ என்னை பார்க்கும் நிலையில் இல்லை. ஒரு கையால் தன் மார்பை தானே பிசைந்து கொள்வதும், சந்த்ருவின் தலையை கோதி விடுவதுமாக காம நிலையின் உச்சத்தை நோக்கி பயணித்துக் கொண்டிருந்தாள். சந்த்ரு நாக்கால் அவள் பெண்மையை பொறுமையாக ஆழ்ந்து சுவைத்துக் கொண்டிருந்தான்.
அந்த காம நிலை என்னை மயக்க வைத்து அங்கேயே ஆணி அடித்தாற் போல நிற்க வைத்தது. என்னை அங்கேயே நிற்க வைத்தது எனக்குள் இருந்த காம ஆசையா இல்லை இதுவரை பார்க்காததை பார்க்கும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்ததாலா, இல்லை இது வரை எனக்கு இது போல ஒரு காம அனுபவம் கிடைக்காததா எதுவோ என்னால் அங்கிருந்து நகர முடியவில்லை. சந்த்ரு தன் நாக்கை நீட்டி அவள் பெண்மையை இதழ் இதழாக பிரித்து உள் பக்கமும் வெளி பக்கமும் மாற்றி மாற்றி நக்கிக் கொண்டிருந்தான்.
தன் இடது கையால் அவள் பெண்மையை நன்றாக விரித்து வைத்து நக்கினான். நக்கும் போதே தன் வலது கை விரல்களை உள்ளே விட்டு ஆட்டி தடவி சுவைத்தான். பத்மினி சப்தம் போட்டு துடித்தாள். என் உடம்பிலும் மனதிலும் ஒரு ஏக்கம் கலந்த இன்பம் பரவியதை நான் ஒப்புக் கொண்டே ஆக வேண்டும். நெற்றியில் வியர்வை துளி துளியாக வியர்க்க ஆரம்பித்தது.
என் மார்பு காம்புகள் விரைப்படைந்தன. என் வலது கையால் ஜாக்கெட் மேலோடு வைத்து தடவினேன். ஜாக்கெட், மற்றும் பிரா இவைகளையும் மீறி அந்த விரைப்பை என்னால் ஸ்பரிசிக்க முடிந்தது. மூச்சு விட முடியாதது போல என் மார்புகள் விம்மின. கன்னங்களில் சூடுபரவியது. கண்கள் நெருப்பு போல எரிய ஆரம்பித்தன.
‘உள்ளக் கழித்தலும் காண மகிழ்தலும் கள்ளுக்கில் காமத்திற் குண்டு’ சும்மாவா சொன்னார் வள்ளுவர்? எவ்வளவு நேரம் இப்படி அவளுடையதை தின்று கொண்டிருக்கிறானோ தெரியவில்லை. பத்மினி தன் இரண்டு கால்களாலும் அவன் கழுத்தை சுற்றிக் கொண்டு கத்தினாள்.
என் கழுத்திலும் இப்போது வியர்வை வழிய ஆரம்பித்தது. என் தொடையிடுக்கில் ஊறிய மதன நீரால் ஜட்டி நனைந்தது. அந்த பிசு பிசுப்பு பாவடையிலும் பரவி, புடவை வரை வந்து விட்டதோ என்ற சந்தேகம் வந்தது. கை கால்களை நீட்டி, நன்றாக மூச்சு விட வேண்டும் போல தோன்றியதை கடினத்துடன் அடக்கி கொண்டேன்.
என் தொடைகளுக்கு இடையில் விரலால் நீவி விட வேண்டும் போல எண்ணத்தை வலுக்கட்டாயமாக ஒதுக்கினேன். சந்த்ரு தன் தலையை முழுவதுமாக அவள் புதையலுக்குள் புதைத்து முத்தை தேடினான். ஒரு கட்டத்தில் பத்மினி சட்டென்று தன் இடுப்பை தூக்கி கத்திக் கொண்டே உச்சம் அடைந்தாள். அவள் அடங்கியதும் சந்த்ரு தன் முகத்தை அவள் பெண்மையிலிருந்து எடுத்தான்.
பத்மினி சடாரென்று எழுந்து அவன் முகம் முழுவதும் ‘இச்… இச்’ என்று சரமாரியாக முத்தம் இட்டாள். கூடவே அவனுடைய முகத்தில் வழிந்திருந்த தன் மதன நீரை நக்கியே சுத்தம் செய்தாள். அவர்கள் தன் நிலைக்கு வந்து விட்டார்கள் என்று உணர்ந்ததுமே நான் அந்த இடத்தை விட்டு அகல நினைத்தேன். ஆனால் அவர்களின் முத்த பரிமாற்றம் என்னை அங்கேயே நிற்க வைத்தது.
சர்வ ஜாக்கிரதையாக கண்களை மட்டும் அங்கே வைத்து நடப்பதை பார்த்தேன். பத்மினி சந்த்ருவை முத்தமிட்டுக் கொண்டே அவன் ஆண்மையை கையில் பிடித்து தன் பெண்மையில் தேய்த்துக் கொண்டாள். சந்த்ரு அவளை மீண்டும் டைனிங் டேபிளில் படுக்க வைத்து நின்றான். பின்னர் தன் ஆண்மையை எடுத்து பத்மினியின் பெண்மை பெட்டகத்தில் நுழைத்தான்.
அவள் கால்கள் இரண்டையும் இரண்டு கைகளாலும் தூக்கி பிடித்துக் கொண்டு செய்ய ஆரம்பித்தான். அடேயப்பா…. அவனுடைய ஆண்மையை கண்டதும் எனக்கு உடனே நினைவுக்கு வந்தது என் புருஷனுடையதுதான். மனம் தன்னிச்சையாக அவனுடையதை என் புருஷனுடையதுடன் ஒப்பிட்டு பார்க்க செய்தது. பத்மினி டைனிங் டேபிளின் இரண்டு விளிம்புகளையும் பலமாக பிடித்துக் கொண்டாள். சந்த்ரு தன் ஆண்மையை அவளுள் ஒரே சீராக விட்டு எடுத்துக் கொண்டிருந்தான்.
அவ்வளவு நீளமும் அகலமும் சர்வ சாதாரணமாக அவளின் பெண்மையின் உள்ளே போய் வந்து கொண்டிருந்தது. பத்மினி ஒரு கையால் தன் மார்புகளை தானாகவே பிசைந்து கொள்வதும், பின்னர் கையை நீட்டி தன் பெண்மை மொட்டை தீண்டிக் கொள்வதுமாக இன்பத்துக்கு இன்பம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள். சட்டென்று நான் என்னை உணர்ந்த போது என் கை என் இடுப்புக்கு கீழே புடவையோடு சேர்த்து தேய்த்துக் கொண்டிருந்தது. சட்டென்று கையை எடுத்துக் கொண்டேன்.
நெற்றி, கழுத்து, வயிறு என்று எல்லா இடங்களிலும் வியர்வை ஆறாக வழிந்து ஓடிக் கொண்டிருந்தது. ஏன் அங்கே நின்றேன்? ஒரு புருஷனும் பெண்டாட்டியும் செய்யும் காம லீலைகளை லஜ்ஜை இல்லாமல் ஏன் அப்படி பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன் என்று எனக்கு தோன்றவில்லை. இத்தனைக்கும் நான் என்ன இது எதுவுமே தெரியாத பருவ பெண்ணா…? இல்லை! வயதுக்கு வரப்போகும் ஒரு பெண்ணும், எட்டு வயதில் இன்னொரு பெண்ணையும் பெற்றவளல்லவே நான்!
இருந்தும் என்னை எது அங்கேயே நிற்க வைத்தது? பார்ப்பது மட்டுமல்ல… என் உடலிலும் மனதிலும் இன்பமயமான மாற்றங்கள் அல்லவா ஏற்படுகிறது? சந்த்ரு கொஞ்சம் நிறுத்தி, பத்மினியின் வயிறு நெஞ்சு எல்லாம் தடவி கொடுத்தான். பத்மினி கைகளை பின் பக்கம் ஊன்றி எழுந்தாள். இருவரும் அப்படியே அந்த நிலையிலேயே முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தனர். அவர்களுடைய முத்தத்தை நான் கண் கொட்டாமல் பார்த்தேன். உதடோடு உதடு இணைந்து ஒட்ட வைத்தது போல ஒருமித்து முத்தமிட்டனர்.
பின்னர் பத்மினி மீண்டும் படுத்துக் கொள்ள, சந்த்ரு மீண்டும் தன் வேலையை ஆரம்பித்தான். பத்மினியின் வாளிப்பான தொடைகளை தன் இரண்டு கைகளாலும் தூக்கி பிடித்துக் கொண்டு முன்னை விட இன்னும் ஆழமாக செய்ய ஆரம்பித்தான். கொஞ்சம் வேகமாக செய்வதும், பின்னர் நிறுத்தி மீண்டும் மெதுவாக செய்வதுமாக காமக் கலையை நன்றாகவே அறிந்திருப்பான் போல.
பத்மினி தன் தொடைகளை தூக்கி அவன் தோள் மீது வைத்து கொண்டாள். சந்த்ரு கொஞ்சம் குனிந்து அவள் இரண்டு முலைகளையும் பிடித்து பிசைந்து கொண்டே செய்தான். அப்படியே அவள் இடுப்பில் தடவி கொடுத்தான். அப்பப்பா… சட்டென்று என்ன வேகம்! அவன் செய்த வேகம் பத்மினியின் பெண்மையை கிழித்து விடுவான் போல இருந்தது. ஆனால் பத்மினி இன்பத்தின் உச்சத்துக்கு மீண்டும் தன் பயணத்தை தொடங்கியிருந்தாள்.
‘ஹா…ஹ¥ம்….ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…’ என்று அனத்திக் கொண்டு அவனுக்கு ஈடு கொடுத்து இன்பம் அனுபவித்தாள். சந்த்ரு இன்னும் வேகமெடுத்தான். அவனுடைய முதுகில் வியர்வை ஏராளமாக வழிந்தது. நெற்றியில் வழிந்த வியர்வையை ஒரு கையால் துடைத்து விட்டு மீண்டும் தன் காரியத்தை அதிவேகத்துடன் ஆரம்பித்தான். அவர்களின் முயங்கத்தில் டைனிங் டேபிள் ஆடியது.
என் தொடைகளுக்கு இடையில் வழிந்த மதன நீர் புடவையையும் நனைத்தது. பத்மினியின் முனகல்கள் அதிகமாயின. சந்த்ருவின் தோள்களின் மேலிருந்த அவள் தொடைகள் அவன் கழுத்தை இறுக்கின. தன் இடுப்பை மேலே தூக்கிக் கொண்டாள். எனக்கு மூச்சு முட்டியது. என் கால்களில் நான் சக்தியை இழந்தேன். சந்த்ரு விடாமல் அடித்து நொறுக்கினான். பத்மினி, “சந்த்ரூ….” என்று கத்திக் கொண்டே உச்சத்துக்கு வந்தாள். அதே சமயம் எனக்குள் ஒரு மின்னல் வெட்டியது.
என் வயிற்றில் எங்கிருந்தோ கிளம்பிய சக்தி வெடித்து பீறிட்டது. என் பெண்மையிலிருந்து கொப்புளித்த மதன நீர் கீழே சிந்தி விடுமோ என்று பயத்தில் புடவையோடு சேர்த்து அழுத்திக் கொண்டேன். கண்கள் இருட்டிக் கொண்டு வர என் மனதில் இதுவரை இல்லாத ஆனந்தம் நிலவியது. கொஞ்சம் கூட சப்தம் போடாமல் பத்மினியோடு சேர்ந்து நானும் இன்பத்தை அனுபவித்தேன்.
அடுத்த இரண்டாவது நிமிஷம் சந்த்ரு தன் கண்களை மூடிக் கொண்டு சட்டென்று தன் ஆண்மையை வெளியே எடுத்து கையால் ஆட்டி ஆட்டி விந்தை பீய்ச்சி அடித்தான். அது பத்மினியின் முகம் வரை பாய்ந்தது. எவ்வளவு விந்து! அவள் முகத்தில், கழுத்தில், மார்புகளில், வயிற்றில் என்று அவளை தன் விந்தால் அபிஷேகம் செய்தான்.
அவள் பீய்ச்சிய விந்து குளம் போல தேங்கி நிற்க, அதை பத்மினி தன் உடல் எல்லாம் தடவிக் கொண்டாள். சந்த்ரு தன் ஆண்மையை இன்னமும் ஆட்டி ஆட்டி கடைசி சொட்டையும் அவள் மேல் பீய்ச்சினான். பின்னர் தன் கையிலிருந்த விந்தை அவள் இரு பால்குடங்களிலும் தடவி பிசைந்து விட்டான். பத்மினி எழுந்து உட்கார்ந்து கொள்ள, சந்த்ரு அவளை அணைத்து முத்தமிட்டான். என்னால் அங்கிருந்து நகர முடியவில்லை. என் கால்கள் சுத்தமாக சக்தியை இழந்திருந்தன. தட்டுத் தடுமாறி, சப்தம் போடாமல் என் அறைக்குச் சென்று படுத்தேன்.
என்னால் நம்ப முடியவில்லை. என் சொந்த தங்கையும், அவள் புருஷனும் தாம்பத்ய சுகம் அனுபவித்ததை கண்டு என்னால் உச்சத்துக்கு வரமுடியுமா? ஆனால் அதை அடைந்திருந்தேன். என் தலைவலியெல்லாம் எங்கோ பறந்து போயிருந்தது. வியர்வை ஆறாக வழிய மெள்ள எழுந்து •பேனை முழுவீச்சில் வைத்துவிட்டு மீண்டும் படுத்தேன். இப்போது கொஞ்சம் பட படப்பு அடங்கியிருக்க என் மேலேயே எனக்கு வெட்கம் வந்தது. சீ…. என்ன காரியம் செய்து விட்டேன். சின்னஞ்சிறுசுகள் ஏதோ செய்கிறார்கள்.
அதை நான் ஏன் பார்த்தேன்…. இது எவ்வளவு பெரிய தவறு? ஒரு புழுவைப் போல உணர்ந்தேன். கண்களை மூடினால் மீண்டும் அந்த காட்சி நிழல் போல மனத்திரையில் ஓடியது. கடினத்துடன் அதை மறுத்து மனதை ஒரு நிலையில் வைக்க பெரும் பாடு பட்டேன். அப்படியே கையை அருகிலிருந்த மேஜையில் துழாவியதில் ஏதோ ஒரு புத்தகம் கிடைத்தது. எதையோ படித்தேன்.
புத்தகத்தின் வரிகளுக்கும் அந்த காட்சிக்கும் இடையில் ஒரு போராட்டம் நடந்தது. அசதியில் எப்போது தூங்கினேன் என்று தெரியவில்லை. “அக்கா….அக்கா…” என்று பத்மினி அழைத்தபோதுதான் இந்த உலகத்துக்கே வந்தேன். பத்மினியும், சந்த்ருவும் என் அருகில் நின்று கொண்டிருந்தனர். சந்த்ருவைப் பார்த்ததும் அதிர்ந்து போய் எழுந்து உட்கார்ந்தேன்.
“மெதுவாக்கா… மெதுவா… என்ன ஆச்சு….இப்ப?…” என்று என் தங்கை பத்மினி என்னை ஆசுவாசப் படுத்தினாள். நான் பார்த்ததை அவர்கள் பார்த்து விட்டார்களோ என்ற குற்ற மனப்பான்மை என் மனதில் இருந்ததால் பதறி போயிருந்தேன். “என்னக்கா… எப்ப வந்தே?….உடம்பு இப்படி அனலா… கொதிக்குதே… சொல்லக் கூடாது!” என்றவுடன்தான் என் நிலை எனக்கு புரிந்தது.
ஆமாம்… என் உடல் அளவுக்கு அதிகமாக சூடாக இருந்தது. “ஒன்னுமில்லேடி…கொஞ்சம் தலைவலி… அதான் வந்துட்டேன்… ” என்று சொல்லி மணியைப் பார்த்தேன். அடக்கடவுளே…. மூன்றேமுக்கால்தான் ஆகியிருந்தது. வீட்டுக்கு வந்தது மூன்று மணிக்கு. அரை மணி நேரம் அவர்களின் காமக் களியாட்டத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்படியானால் கால் மணி நேரம்தான் தூங்கியிருக்கின்றேன். நான் வந்ததை பத்மினி எப்போது பார்த்தாள் என்று தெரியவில்லை.
அவர்களுக்கு நான் பார்த்திருப்பேன் என்று ஏதாவது சந்தேகம் இருக்குமா? ஆனால் அவர்களைப் பார்த்தால் அதைப் பற்றிக் கவலைப் பட்டதாக தெரியவில்லை. “•பேன் ஓடற சத்தம் கேட்டு இப்பத்தான் பார்த்தேன். நீ நன்னா… தூங்கிண்டு இருந்த…பக்கத்துல வந்து பார்த்தா… உனக்கு ஜுரம்…அடிக்கறது தெரிஞ்சது… அதான் இவரை அழைச்சிண்டு வந்தேன்…” என்றாள்.
எனக்கு இப்போது எல்லாம் புரிந்தது. நான் பார்த்ததை அவர்கள் பார்க்கவில்லையென்று சமாதாணமாக இருந்தது. என் மேல் அவர்களுக்கு இருக்கும் கரிசனத்தால் நெகிழ்ந்தேன். சந்த்ரு, “மன்னி… எழுந்திருங்கோ… டாக்டரைப் போய் பார்க்கலாம்…” என்று சொன்னவுடன் எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது. கலைந்து போய் இருந்த தலைமுடியை வாரி கட்டிக் கொண்டே, “அதெல்லாம்… ஒன்னும் வேண்டாம்…
சாதாரண ஜுரம்தான்…சூடா… ஒரு கா•பி கொடுடி…எல்லாம் சரியாயிடும்” என்று சொல்லி எழுந்திருக்க முயன்றேன். “மன்னி… நீங்க சும்மா இருங்கோ…பத்மினி நீ… மன்னியை தயார் செய்….நாம்ப ஹாஸ்பிடலுக்கு போகலாம்..” என்று சந்த்ரு வலுக்கட்டாயமாக என்னை தயார் படுத்தினான். என் மேல் அவன் வைத்திருந்த அன்பும், மரியாதையும், கரிசனமும் என்னை படுத்தின. பத்மினியும் என்னுடன் ஹாஸ்பிடலுக்கு வந்தாள். டாக்டர் சாதாரண ஜுரம்தான் என்று சொல்லி மருந்து கொடுத்து அனுப்பி விட்டார். வீட்டுக்கு வரும் போதே என் தலைவலியும், ஜுரமும் எங்கோ போய் விட்டிருந்தன.
அன்று இரவு சாப்பிடும்போது கவனமாக டைனிங் சேரில் உட்கார்ந்து சாப்பிடாமல் ஹால் சோ•பாவில் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டேன். டைனிங் டேபிளில் உட்கார்ந்து சாப்பிட எனக்கு மனம் ஒப்பவில்லை. எல்லோரும் சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் பத்மினி டூட்டிக்கு செல்ல ஆயத்தமானாள். வழக்கமாக வரும் வேன் வந்து அவளை அழைத்துச் சென்றது. இரவில் எனக்கு கொஞ்சத்தில் தூக்கம் வரவில்லை.
திரும்பத் திரும்ப அவர்கள் உறவு கொண்ட காட்சி மனதில் வந்து துன்புறுத்தியது. குறிப்பாக சந்த்ருவின் நிர்வாணம் என்னை வெகுவாக அலைக் கழித்தது. சாயந்திரம் எனக்கு உச்சம் வந்து, வடிந்தவுடன் எழுந்த சுயவெட்கம், இப்போது கலைந்து மீண்டும் அடிமனதின் ஆசை வெளியே கிளம்பியது. சே… முதலில் பார்த்தவுடன் ஒரு வினாடி அருவெறுப்பாக தோன்றிய விஷயம், அடுத்த வினாடி ஆசையுடன் பார்க்க வைத்தது.
அந்த விஷயத்தின் உச்சம் முடிந்தவுடன் மீண்டும் வெட்கி தலை குனிய வைத்தது. இப்போது உடலில் தினவெடுத்தவுடன் அதே விஷயம் மனதுக்கு பிடித்து மீண்டும் அதை நினைத்து பார்த்து மகிழ வைக்கின்றது. மனம் ஒரு குரங்கு என்பார்களே… அது எவ்வளவு சரியானது….! மீண்டும் மனதில் சந்த்ருவின் நிர்வாண உருவம் வந்து ஆக்கிரமித்துக் கொண்டது.
அதை விரட்ட எடுத்த பலவீனமான பிரயத்தனங்கள் தோற்றன. உண்மையை சொல்லப் போனால் அந்த பிரயத்தனங்கள் தோற்றுப் போக வேண்டும் என்றல்லவா மனம் இன்னொரு புறம் வேண்டிக் கொள்கிறது! கொஞ்ச நேர மனப் போராட்டத்துக்குப் பின் வழக்கம் போல, அம்மணமான சந்த்ரு மனம் முழுவதும் காட்டு தீ போல படர்ந்து என்னை ஆக்கிரமித்தான்.
சந்த்ரு நல்ல உயரம். ஆறடிக்கு மூன்று அல்லது நான்கு இன்ச் குறைவாக இருப்பான். நல்ல திட காத்திரமான உடல். நான் இங்கு வந்த இரண்டு வாரத்தில் அவன் தினமும் உடல் பயிற்சி எதுவும் செய்வதாக தெரியவில்லை. இருந்தும் நல்ல உடலமைப்பு. ஒரு வேளை கல்யாணம் ஆவதற்கு முன்பு உடல் பயிற்சி செய்தவனாக இருக்க வேண்டும்.
படிய வாரிய தலை, கூர்ந்த மூக்கு, மெல்லிய உதடுகள், அடர்த்தியான கவர்சியான மீசை, சிரிக்கும் போது வசீகரமாக தெரியும் சீரான பல்வரிசை, நல்ல சிவந்த நிறம், படர்ந்த பெரிய தோள்கள். மார்பு, முதுகு, கை, கால்கள் என்று உடல் முழுவதும் ஆண்மையை பறை சாற்றும் சுருள் சுருளான முடிகள், வலிமையான புஜங்கள், தொப்பையில்லாத வயிறு, கட்டு கட்டான தொடைகள், என்று ஆண்மைக்கு ஒரு இலக்கணமாக இருந்தான்.
யாரையும் துளைக்கும் கூரிய விழிகள் அவனை பார்ப்போரை சட்டென்று வசீகரிக்கும். அவன் உடல் ரீதியில் இவ்வளவு அனுகூலங்களையும் பெற்று, பழகும் விதத்திலும் அடுத்தவரை கவரும் தன்மை கொண்டவானாக இருந்தான். பெரியவர்களிடம் மரியாதை, பொறுமை, எதையும் கனிவுடன் நோக்கும் தன்மை என்று ஒரு வாரத்தில் யாரையும் கவர்ந்திழுத்து விடுவான்.
மனம் மீண்டும் அவர்கள் உடலுறவு கொண்ட காட்சியை ஞாபகப் படுத்தியது. அவன் பத்மினியின் பெண்மையை நக்கி விதம் ஒரு அருமையான கவிதை போல பட்டது. அவசரம் காட்டவில்லை. முகம் சுளிக்கவில்லை. ஆசையுடனும், மோகத்துடனும் எவ்வளவு அருமையாக நக்கினான். அதை நினைத்ததும் உடல் மீண்டும் சூடாகி திமிறியது.
அங்கேயெல்லாம் கூடவா நக்கி சுவைக்க முடியும்? அப்படியெல்லாமா செய்வார்கள்? ஒரு வேளை பத்மினியும் சந்த்ருவின் ஆண்மையை சப்பி விடுவாளோ? அதை நினைத்ததும் உடல் திமிறியது. இந்த முறை கை கால்களை நீட்டி பொறுமையாக முறுவலித்தேன். என் தொடைகளுக்கு நடுவில் லேசான நமைச்சல் ஏற்பட்டது. குளிக்கும் போது மட்டும் நான் அங்கே கை வைத்து தேய்த்து சுத்தம் செய்வதோடு சரி.
முடிகளின் தொந்திரவால் சில சமயம் சொரிந்து கொள்வது எப்போதாவது நடக்கும். அதுவும் வீட்டில் இருந்தாலும் சரி, அலுவலகமானாலும் சரி பாத்ரூம் போய் சொரிந்து கொள்வதோடு சரி. ஆனால் இப்போது அங்கே விரலால் தேய்த்துக் கொண்டால் நன்றாக இருக்கும் போல உணர்ந்தேன். நைட்டியை மெள்ள மேலே தூக்கினேன். இயற்கையாக கதவு பக்கம் பார்வை போனது.
மணி பதினொன்றாகியிருந்தது. நைட்டியை கீழே இறக்கி விட்டு கதவு, ஜன்னல்களை சாத்தி தாழ் போட்டேன். மீண்டும் படுக்கையில் வந்து படுத்துக் கொண்டு நைட்டியை இடுப்புவரை மேலே தூக்கி விட்டு கண்களை மூடிக் கொண்டேன். •பேனின் சுதந்திர காற்று ஜட்டியை மீறி என் பெண்மையில் பட்டதும் கொஞ்சம் கூச்சமாக இருந்தது. இடது கையை தலைக்கு மேல் வைத்துக் கொண்டு வலது கையால் என் தொடைகளை வருடி விட்டேன்.
கல்யாணமாவதற்கு முன் எப்போதாவது ஒன்றிரண்டு முறை யாருக்கும் தெரியாமல் பாத்ரூமில் நிமிண்டி விட்டுக் கொண்டு அந்த கிளுகிளுப்பை அனுபவித்ததோடு சரி. இதுவரை சுயஇன்பம் செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணத்தோடு எதையும் செய்ததில்லை. விரல் நுனிகளால் இரண்டு தொடைகளிலும் வருடினேன்.
அந்த விரல்கள் சந்த்ருவின் விரல்கள் என்று எண்ணிக் கொள்ள மனம் ஏங்கியது. கால்களை இன்னும் விரித்து உள் தொடைகளில், என் கணவரின் கைகள் கூட படாத இடங்களில் வருடிக் கொண்டேன். என் பெண்மையில் ஏதோ ஊர்வது போல நமைச்சல் எடுத்தது. அங்கே விரல்களை ஓட்ட மனம் துடித்தது.
இன்னும் கொஞ்சம் பொறுத்தால் இன்பம் கூடும் என்று தோன்றியது. அப்போதுதான் நான் என்னையே இனம் கண்டு கொள்ள தோன்றியது. கையை தொடைகளிலிருந்து எடுத்து விட்டு, கட்டிலை விட்டு எழுந்தேன். கையில் கிடைத்த ஒரு பழைய துணியை எடுத்து கதவுக்கு கீழே பரப்பி அந்த சிறிய சந்தை அடைத்தேன். பின்னர் மீண்டும் ஒருமுறை கதவு, மற்றும் ஜன்னல் தாழ்ப்பாள்கள் சரியாக இருக்கிறதா என்று நிச்சயம் செய்து கொண்டு விளக்கை ஆன் செய்தேன்.
நிலைக்கண்ணாடி முன் நின்று என்னையே பார்த்தேன். சந்த்ருவின் அருகில் நின்றால் அவன் கழுத்து அளவுக்கு வருவேன். முக அழகில் எங்கள் குடும்பத்திலிருக்கும் பெண்களை யாரும் குறை சொல்ல முடியாது. எனக்கும் என் சகோதரிகளுக்கும் என் கடைசி தங்கை பத்மினி உட்பட என் அம்மாவிடமிருந்து பெற்ற பெரிய சீதனமே எங்களின் முக அழகும், மேனி நிறமும்தாம்.
நீண்ட முகத்தில் பெரிய கண்கள். கண்களின் கீழ் உண்டாகியிருந்த கரிய வட்டமும் கூட எனக்கு அழக்காகத்தான் இருந்தது. கொஞ்சமே கொஞ்சம் ஒடுங்கியிருந்த கன்னங்கள். சிவந்த நிறத்தினால் கிடைத்த ரோஸ் நிற உதடுகள். எங்கள் நால்வரில் எனக்கும் என் கடைசி தங்கை பத்மினிக்கும் மட்டும்தான் கொஞ்சம் பூசினாற்போல உடல் வாகு.
மெள்ள தலை வழியாக நைட்டியை கழட்டி கட்டிலில் வைத்தேன். எத்தனையோ முறை உடை மாற்றும் போது என்னையே நான் கண்ணாடியில் பார்த்துக் கொண்டாலும் அவசரப்படாமல், உடல் ரீதியாக என்னையே நான் ரசித்துப் பார்ப்பது இதுதான் முதல் முறை. பிராவுக்குள் இருந்த இரண்டு பால்குடங்களும் இன்னமும் தொங்கிவிடவில்லை.
என் உடலின் மற்ற அவையஙகளோடு ஒப்பிட்டு பார்த்தால், என் மார்பகங்கள் கொஞ்சம் பெரியதோ என்று தோன்றியது. பால்குடங்கள் பிராவின் பக்கவாட்டிலும் மேல்பக்கத்திலும் கொஞ்சமாக பிதுங்கி வழிந்தன. 33 வயதுக்கே உரித்த ஒற்றை மடிப்புடன் கூடிய இடை. கொஞ்சமாக உப்பியிருந்த வயிற்றில், ஆழமான தொப்புள் அழகையே தந்தது. மார்புகளிலிருந்து குறுத்த இடையும், குறுத்த இடையிலிருந்து பருத்த பின்னழகும் நிச்சயம் அழகானவைதாம். எனக்கு உப்பலான பிருஷ்ட்டங்கள் கிடையாது.
ஆனால் இரண்டு பக்கமும் பரந்து தொடைகள் வந்தவுடன் மீண்டும் குறுகி பெண்ணுக்கே உரிய லட்சணத்தை கொடுத்தன. வாளிப்பான தொடைகளுக்கு நடுவில் குறுகி, கொஞ்சம் உப்பலான பெண்மை ஜட்டிக்குள் பதுங்கியிருந்தது. 33 வாதிலும் நான் நிச்சயம் அழகுதான். என்னை நினைத்து எனக்கே பெருமையாக இருந்தது. இருந்தாலும் இந்த வாளிப்பான உடலை அனுபவிக்கக் கூடிய சரியான ஆண்மை எனக்கு கிடைக்கவில்லை என்ற உண்மையும் சுட்டது.
என் கணவர் நல்லவர்தான், அன்பானவர்தான். ஆனால் என்னை விட 15 வயது வித்தியாசம் உள்ளவர். எங்கள் குடும்பம் கஷ்டத்தில் இருந்த போது என் அப்பா ‘நான் இன்னும் மூனு பெண்களை கரையேத்தனும்.. இவனுக்கு என்ன குறை’ என்று ஒரேயடியாக போட்டு என்னை ‘கரை’யேற்றினார். கடைசியாக ஆறு மாதத்துக்கு முன்னால் அவருடன் உறவு கொண்டது ஞாபகத்துக்கு வந்தது.
அவர் வளர்ந்த விதமோ இல்லை, அவருக்கு தெரிந்தது அவ்வளவுதானோ என்னமோ, உடலுறவு என்பது அவரைப் பொறுத்தவரை மிகச்சுருக்கமானது. ஆரம்ப காலத்தில் என்னை முழுவதும் துகிலுரித்த அவர், போகப் போக அரைகுறை ஆடையுடன் முடித்து விடுவார். நைட்டியை தூக்கி விட்டு கொஞ்ச நேரம் தன் இரு கைகளாலும் தடவுவார். என்னை அப்படியே ஆலிங்கணம் செய்து கொண்டு என் மேல் ஏறி படுப்பார். அவருடைய ஆண்மை தயாராக இருக்கும்.
அவராகவே உள்ளே நுழைத்து ஐந்தே நிமிஷத்தில் முடித்துவிடுவார். செய்யும் போது நைட்டியின் மேல் பட்டன்களை கழட்டி என் பால்குடங்களை கொஞ்சம் சுவைப்பார். இடையில் சில முத்தங்கள் தருவார். இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால் எனக்கும் அதிலேயே உச்சம் வந்துவிடும். இதற்கு மேல் என்ன செய்ய முடியும் என்று நான் நினைத்து கூட பார்த்ததில்லை. பாலியல் பற்றிய என்னுடைய ‘அறிவு’ அவ்வளவே.
ஒருவர் குறியை மற்றவர் சுவைத்து இன்பம் காண முடியும் என்பதை நான் கனவில் கூட கண்டதில்லை. சந்த்ருவும், பத்மினியும் கொண்ட உறவை பார்த்தே நான் அடைந்த உச்சம் என் வாழ்நாளில் நான் காணாதது. கண்ணாடி முன் நின்று என் உடலை என் இரு கைகளாலும் தடவிக் கொண்டேன். என் கைகளை சந்த்ருவின் கைகள் என்று கற்பனை செய்து கொண்டேன். இன்பம் ஊற்றெடுத்தது.
விலாவில் தொடங்கி மேலே ஏற்றி பிராவோடு சேர்த்து என் பால்குடங்களை கீழிருந்து பிடித்தேன். அவைகளை லேசாக பிடித்து விட்டு கழுத்தில் விரல்களால் நிரடிக் கொண்டேன். காதின் ஓரங்களை விரல் நுனிகளால் தடவினேன். அப்படியே கன்னங்களில் தடவி என் இதழ்களில் விரல்களை ஓட்டினேன். இவைகள் என் விரல்கள் அல்ல…. சந்த்ருவின் விரல்கள்… ம்ம்ம்ம்…. என்ன இன்பம்….
உடல் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சூடாக தொடங்கியது. உதடுகளில் உலாவிய விரல்களை ஒவ்வொன்றாக சூப்பினேன். ம்ம்ம்ம்ம்…. எப்படி இதையெல்லாம் செய்தேன் என்று தெரியவில்லை. சொல்லித் தெரிவதில்லை காமக்கலை என்று தெரியாமலா சொன்னார்கள்! மீண்டும் கைகளை மார்பின் மேல் கொண்டு வந்து மேல் பக்கமாக தடவிக் கொண்டேன். என் மார்பு காம்புகள் விரைக்கத் தொடங்கின. இன்னும் விரைக்கட்டும் என்று மார்புகளை மேலும் கீழுமாக பிராவின் மேலேயே தடவினேன்.
அப்படியே கீழே கொண்டு வந்து என் வயிற்றில் தடவிக் கொண்டேன். தொப்புளை ஆட்காட்டி விரலால் சுற்றி கோலம் போட்டேன். இரண்டு கைகளையும் இன்னும் கீழே இறக்கி தொடைகளை வருடி விட்டேன். மெதுவாக, மிக மெதுவாக ‘ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…ம்ம்ம்..’ என்று சப்தமிட்டுக் கொண்டேன். அந்த சப்தம் என் இன்பத்தை இன்னும் கூட்டியது. சட்டென்று ஜட்டியின் மையப்பகுதியில் விரல்களால் கோலம் போட்டேன்.
என் உடலில் கொஞ்சம் அதிர்வு ஏற்பட்டது. மதன் நீர் கொஞ்சமாக வழியத் தொடங்கியது. இடது கையை அங்கேயே வைத்து தடவிக் கொண்டே, வலது கையை மேலே கொண்டு சென்று இடது மார்பின் காம்பினை பிராவுக்கு மேலாக நிமிண்டி விட்டேன். வினாடி நேர அதிர்வு நிமிஷத்துக்கு நிமிஷம் அதிகமாகியது. விம்மிய மார்புகள் பிராவுக்குள் வீக்கம் கண்டு திமிறத் தொடங்கின. மெதுவாக இரண்டு கைகளையும் பின் பக்கம் கொண்டு சென்று பிராவின் ஹ¥க்குகளை கழட்டினேன்.
ஹ¥க்குகள் கழண்டதும் விம்மிய மார்புகள் ஓரளவு விடுதலையடைந்தன. பிராவை கழட்டி கட்டிலின் மேல்போட்டு விட்டு இடது கையால் பால்குடங்களை கீழிருந்து தூக்கி தடவிக் கொண்டே, வலது கையை கீழே ஜட்டிக்கு கொண்டு சென்றேன். ஜட்டியின் மையப் பகுதி மதன நீரில் நனைந்து சொதசொதத்தது. ஜட்டியின் கீழ் பக்க விளிம்பை தடவி விலக்கினேன். அங்கேயும் மதன நீர் வழிந்திருந்தது.
என் பெண்மை இப்போது கண்ணாடியில் தெரிந்தது. இடது கையால் இரண்டு பால்குடங்களின் காம்புகளை தடவி விட்டேன். கருவட்டத்தில் விரல்களால் நிமிண்டிய போது உடல் அதிர்வு இன்னும் கூடியது. ஜட்டியை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கழட்டி கால்காளால் கட்டிலில் தூக்கிப் போட்டேன். கண்ணாடிக்கருகில் இன்னும் நெருங்கி என் பெண்மையை ஆராய்ந்தேன்.
பெண்மை முடிகளை சுகாதாரம் கருதி இரண்டு மாதங்களுக்கு ஒரு முறை சுத்தமாக மழித்து விடுவது என் வழக்கம். இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்தான் சென்னைக்கு வரும் முன் மழித்தது. வயிற்றில் தொடங்கிய பூனை ரோமங்கள் கீழே போகப் போக கொஞ்சம் தன்மை மாறி சிறிதாக, மிகச் சிறிதாக கம்பி போல சுருண்டு, தோல் நிறம் தெரியுமளவுக்கு வளர்ந்திருந்தன.
அவைகளின் ஊடே விரல்களை விட்டு தேய்த்தேன். ஆட்காட்டி விரலை பெண்மை பெட்டகத்தின் வாசலில் வைத்து மேலும் கீழுமாக தேய்த்தபோது உடல் அலை போல அதிர்ந்தது. என் கை விரல்களில் என்னுடைய உறுப்பு தேன் வழிந்தோடியது. இடது கையால் விரைத்திருந்த மார்புகளின் காம்பை பிடித்து திருகிக் கொண்டேன். ம்ம்ம்ம்….. ஹா…… ஹ¤ம்….ம்ம்ம்.. உடம்பெல்லாம் வியர்க்க ஆரம்பித்தது. உணர்ச்சியில் என் பெண்மையின் வெளி இதழ்கள் பிரிந்தன.
பள பளப்பாக சிவந்திருந்த உள் இதழ்களில் விரலால் தடவினேன். ஐயோ…. தலை கிர்ரென்று சுற்றியது போல இருந்தது. பெண்மை பிளவின் உச்சியில் மூடியிருந்த இதழை விலக்கி மலர் மொட்டை பார்த்தேன். கண்ணாடியில் சரியாக தெரியவில்லை. நிலைக் கண்ணாடிக்கு அருகில் இருந்த டேபிள் லைடையும் போட்டு பார்த்ததில் பளிச்சென்று மலர் மொட்டு தெரிந்தது.
ரொம்ப நாட்களுக்கு பிறகு என் உறுப்பின் முக்கிய பாகத்தை நானே பார்த்த போது உணர்ச்சிகள் கொப்பளிக்கத் தொடங்கின. பேரானந்தம் உடலில் வந்தது. வலது கை ஆட்காட்டி விரலால் மலர் மொட்டை மெள்ள வருடினேன். உடல் ஒரேயடியாக அதிர்ந்தது. அதிர்வுகள் அடங்க கொஞ்சம் காத்திருந்தேன். என் வாய் உலர்ந்து நாக்கு மேலண்ணத்தில் ஒட்டிக் கொண்டது. தண்ணீர் குடிக்க வேண்டும் போல இருந்தது.
மீண்டும் பிளவின் வாசலில் ஆட்காட்டி விரலால் தேய்த்து உள் இதழ்களை வருடி விட்டேன். உடம்பில் வியர்வை வழிந்தது. வலது கை நடு விரலை கொஞ்சமாக பெண்மை புழையின் உள்ளே செலுத்தினேன். தேனில் நனைத்த பலாச் சுளை போல உள் இதழ்களும், வெளி இதழ்களும் மதன நீரில் தோய்ந்து குழ குழப்பாக இருந்தது. என் விரல்கள் எல்லாம் மதன நீர்.
கொஞ்சம் உள்ளே சென்ற ஆட்காட்டி விரலை நிமிண்டி ஆனந்த சுகம் கண்டேன். கால்களை இனும் கொஞ்சம் அகட்டி வைத்துக் கொண்டு ஆட்காட்டி விரலை முழுவதுமாக உள்ளே செலுத்தினேன். மனம் தவறு என்று ஒருபுறம் நினைத்தாலும், என் ஆட்காட்டி விரலை சந்த்ருவின் ஆண்மை என்று கற்பனை செய்து கொண்ட போது நெஞ்சே அடைத்துக் கொண்டது போல சுகம் ஏற்பட்டது.
உள்ளே செலுத்திய நடுவிரலை நிமிண்டிக் கொண்டே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியே எடுத்தேன். சந்த்ருவின் ஆண்மை பத்மினியின் பெண்மையினுள் சென்று வந்ததை போல கற்பனை செய்து கொண்டேன். இடது கையால் மார்புகளை பிசைந்து, மார்பு காம்புகளை திருகிக் கொண்டே, வலது கை விரல்களால் என் பிறப்புறுப்பை புணர்ந்தேன்.
நடுவிரலால் புணர்ந்து கொண்டே, கட்டை விரலை கொண்டு மலர் மொட்டை வருடினேன். உணர்ச்சி மிகுதியில் நிற்க முடியாமல் கட்டிலில் அப்படியே படுத்துக் கொண்டேன். ஒரு காலை தூக்கி கட்டிலின் தலைமாட்டில் வைத்து, மற்ற காலை கீழே தொங்க போட்டு நடு விரலால் நன்றாக புணரத் தொடங்கினேன். மொட்டை நிரடும் போதெல்லாம் உடல் திமிறியது.
தனிமை, அம்மணம், கற்பனை நாயகனாக சந்த்ரு, எல்லோரும் உறங்கும் ராத்திரி-இந்த சூழ்நிலையில் செய்யும் சுய இன்பம், பேரின்பமாக இருந்தது. இத்தனை வருஷங்களாக இதையெல்லாம் செய்யாமல் விட்டு விட்டோமே என்று நினைத்தாலும், இப்போதாவது செய்து இன்பத்தை அள்ள முடிந்ததே என்று சந்தோஷமாக இருந்தது. நடுவிரலில் ஆரம்பித்த சுய இன்பம், போகப் போக கட்டை விரலைத் தவிர ஒவ்வொன்றாக மற்ற எல்லா விரல்களிலும் தொடங்கியது. நடுவில் மார்பகங்களை விட்டு விட்டு, இடது கையால் என் பிருஷ்ட்டங்களையும் தடவி சுகம் கண்டேன். வாய் சுத்தமாக உலர்ந்து நாக்கு தண்ணீருக்கு ஏங்கியது.
இருந்தாலும் பொறுமையாக நேரம் போவது தெரியாமல் செய்தேன். என் பெண்மையிலிருந்து மதன நீர் ஊற்றெடுத்து பெருகியது. வலது கை முழுக்க தேனில் நனைந்தது போல குழ குழத்தது. உடம்பில் வியர்வை ஆறாக பெருகி வழிந்தது. உடலெல்லாம் இன்பம்…. இன்பம்…. பேரின்பம்…. ஆஹா…. இதுதான் பேரின்பம் என்று நான் நினைத்துக் கொண்டிருந்தபோது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் உடல் மற்றொரு இன்பத்துக்கு தயாரனதை உணர்ந்தேன். என்னுடைய வேகம் அதிகரித்தது.
மலர் மொட்டை தீண்டும் இடைவெளியும் குறைந்தது. கடைசியில் நான்கு விரல்களையும் உள்ளே விட்டு, கட்டை விரலால் தொடர்ந்து மொட்டை நிமிண்டும் போது இடுப்பு உயர, உடல் அதிர என்னை மறந்து, உச்ச நிலையை அடைந்தேன். என் பெண்மையிலிருந்து வெடித்து கொப்பளித்த மதன நீர் தொடைகளில் வழிந்து படுக்கையை நனைத்தது. அப்படியே பத்து நிமிஷம் படுக்கையில் கிடந்தேன்.
நடந்ததை நினைத்து பார்த்ததில் எனக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது. நானா இப்படி? என்னால் நம்ப முடியவில்லை. ஆனால் நடந்தது உண்மை. கல்யாணமான இந்த பதிமூன்று வருஷங்களில் என் புருஷனுடன் எத்தனையோ முறை உறவு கொண்டிருந்தாலும், இந்த அளவுக்கு உச்ச இன்பத்தை நான் அனுபவித்ததில்லை. வரண்டிருந்த தொண்டையும், நாக்கும் தண்ணீருக்கு ஏங்கின.
மணி பதினொன்றாகியிருந்தது. அடேயப்பா…ஒரு மணி நேரம் என்னில் நானே சுகம் கண்டிருக்கின்றேன். அருகில் கிடந்த நைட்டியை எடுத்து துடைத்துக் கொண்டு ஒரு புதிய நைட்டியை அணிந்து கொண்டேன். லைட்டை ஆ•ப் செய்து விட்டு இரவு விளக்கைப் போட்டு சப்தம் போடாமல் கதவை திறந்து ஹாலுக்குச் சென்றேன். ஹாலில் இருந்த •பிரிட்ஜிலிருந்து குளிர்ந்த தண்ணீரை குடித்ததும் தாகம் அடங்கியது.
•பிரிட்ஜை மூடிவிட்டு திரும்பினால்….. அங்கே சந்த்ரு மட்டும் நின்று கொண்டிருந்தான். அவனை அங்கே அந்த நேரத்தில் பார்த்ததும் எனக்கு ஹார்ட் அட்டாக்கே வந்து விடும் போல இருந்தது. கற்பனையில் அவனை ஈடுபடுத்தி நான் செய்து கொண்ட சுய இன்ப செய்கை முடிந்தவுடனேயே, அவனை பார்த்ததில் என் குற்ற மனப்பான்மை தலை தூக்கியது. “என்ன… மன்னி… தூங்கப் போறச்சே ஜலம் எடுத்துண்டு போகலயா?”
என்றான். “இல்ல… ஆமாம்… ” என்று உளறி கொட்டினேன். நான் அங்கே நின்றிருந்தது மொத்தமே ஐந்து வினாடிகள்தாம். ஆனால் ஐந்து யுகங்கள் போவது போல சங்கடமாக உணர்ந்தேன். “சரி… நீங்க… போங்கோ… மன்னி…. எனக்கு தூக்கம் வரலை…. நான் கொஞ்ச நேரம் டிவி பார்த்துட்டு போய் படுத்துருவேன்….” என்று அந்த சங்கடத்துக்கு முற்றுப் புள்ளி வைத்தான்.
விட்டால் போதும் என்று எண்ணி நான் என் அறைக்குச் சென்றேன். என் குரங்கு மனதில் ஒரு விபரீதமான எண்ணம் தோன்றியது. ‘அடியே…. நந்தினி… கற்பனை சுகம் போதுமா?…. உன் நாயகன் இதோ… பத்தடி தூரத்தில்…. ராத்திரியின் தனிமையில் இருக்கின்றான்….உன் தங்கையும் இல்லை… நீ ஒரு வார்த்தை சொன்னால்… போதும்… உன்னை ஆளத் தயாராக இருக்கின்றான்….
உண்மையான சுகத்தை உனக்கு… காண்பிப்பான்… நீ ஏன் முயற்சிக்கக் கூடாது?’ எனக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது! சே… என்ன ஒரு விபரீதமான எண்ணம்? தேவையா உனக்கு…? பத்மினிக்கு தெரிந்தால் என்னாவாவது? சந்த்ருவே கூட என் மேல் எவ்வளவு மரியாதை வைத்திருக்கிறான்?
என்னுடைய இந்த கீழ்த் தரமான எண்ணம் தெரிந்தால் என்னைப் பற்றி என்ன நினைப்பான்? வெளியே தெரிந்தால் என் குடும்ப கௌரவம் என்னாவது? அழிக்க முடியாத பெருங்களங்கமல்லாவா அது? சே…. இந்த மாதிரி எண்ணத்திற்கு உடனே முற்றுப் புள்ளி வைக்காவிட்டால் நிச்சயம் விபரீதத்தில் கொண்டு போய் விட்டு விடும் என்றெண்ணி கண்களை மூடி தூங்க முயன்றேன்.
மனம் மீண்டும் அங்கே தாவியது. ‘அப்போ… கற்பனையில் அவனை சேர்த்துக் கொண்டாயே… அது மட்டும் என்னாவாம்? அது மட்டும் களங்கமில்லையா?… கற்பனை என்றாலும் நீ இப்போது கற்பிழந்தவள்தானே? கற்பனையில் கற்பிழந்தவள் நிஜத்தில் கற்பிழந்தால் ஒன்றும் குடி மூழ்கி போய் விடாது?… மற்றவர்களுக்கு தெரிந்தால்தானே களங்கம்? தெரியாவிட்டால்…?
உன்னைப் போல அழகான பெண் என்றால் யார்தான் வேண்டாம் என்று சொல்லுவார்கள்….. சந்த்ரு உட்பட….? ‘ஐயோ… போய் விடு… வேண்டாம் இந்த விபரீத விளையாட்டு… எனக்கு இன்பத்தைவிட என் குடும்பமும், குடும்ப மானமும் முக்கியம்… என் தங்கையின் வாழ்க்கையை அழிக்க நான் தயாரில்லை….’ என்று பிடிவாதமாக என் உள் மனதை மறுத்து தூங்கினேன். அடுத்த நாள் காலை வழக்கம் போல நாங்கள் அனைவருமே நாளை துவங்கினாலும் அந்த நாள் முதல் என்னால் என் வேலையில் சரியாக கவனம் செலுத்த முடியவில்லை.
சந்த்ருவும், பத்மினியும் உறவு கொண்ட காட்சி திரும்பத் திரும்ப மனதில் படம் போல ஓடி என்னை அலைக்கழித்தது. எப்போதடா வீடு போய் சேருவோம் என்று காத்திருந்தேன். அந்த வாரம் முழுவதும் பத்மினிக்கு இரவு டூட்டி. நான் அலுவலகத்திலிருந்து வரும்போது அவள் வேலைக்கு போக தயாராக இருப்பாள். எனக்காக தயாராக கா•பி போட்டு வைத்திருந்தாள்.
கா•பி குடிக்கும் போதும் டைனிங் டேபிளில் நான் உட்காரவில்லை. அன்று இரவும் சாப்பிடும் போது கவனமாக சோ•பாவில் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டேன். டிவியில் கவனத்துடன் நான் சாப்பிட்டுக் கொண்டு இருந்த போது பத்மினி என்னைப் பார்த்து, “அக்கா…. இங்க வந்து உட்காரேன்… சோ•பாவுல வசதியா சாப்பிட முடியாதே…” என்று அக்கரையுடன் சொன்னாள்.
“இருக்கட்டும்டி… இங்கயே சாப்பிடறேனே” நான் இதை சொன்னாலும் என் முகத்தில் இருந்த வெட்கத்தை பத்மினி கண்டு பிடித்து விட்டாள். நான் அவளைப் பார்த்தபோது என்னை கலவரத்துடன் பார்த்தாள். எனக்கு சுரீரென்றது. ‘அடக் கடவுளே…. நமக்கு தெரிந்தது பத்மினிக்கு தெரிந்து விட்டதோ….’ பத்மினியின் முகத்தில் இன்னும் கலவரம் தெரிந்தது. அவளைப் பார்க்கும் போது எனக்கு சிரிப்பாக வந்தது.
அதை பார்த்து விட்டு நான் ஒரு பக்கம் அவஸ்தை படுகிறேன் என்றால், எனக்கு தெரிந்ததினால் இவளும் ஒரு வகையில் அவஸ்தை படுகிறாள். இல்லை எனக்குத்தான் அப்படி படுகிறதோ? பத்மினி என்னை விட ஷார்ப் என்று எனக்குத் தெரியும். இல்லை…. எனக்குத் தெரிந்தது அவளுக்கு தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. சாப்பாடு முடிந்தவுடன் கொஞ்ச நேரம் பேசிக் கொண்டும் டிவி பார்த்துக் கொண்டும் இருந்தோம். எனக்கு எப்போது என் அறைக்குப் போவோம் என்றிருந்தது.
நேற்று மாதிரியே இன்றும் சுய இன்பம் அனுபவிக்க மனம் அலைபாய்ந்தது. சுய இன்பம் இப்போது என்பது எனக்குள் அணைக்க முடியாத தீ போல கொழுந்து விட்டு எரிந்தது. என் சங்கடம் தெரியாமல் இந்த பத்மினி பெண்ணோ இன்னும் இன்னும் என்று தன் அலுவலகக் கதைகளை பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தாள். கொஞ்ச நேரம் உட்கார்ந்திருந்த சந்த்ரு அவர்கள் அறைக்கு போய்விட்டான்.
அவன் போய் ஐந்து நிமிஷத்துக்கெல்லாம் பத்மினியும் அலுவலகம் போகத் தயாராக கீழே இறங்கிப் போனாள். அவள் போனதும் நான் என் அறைக்கு உள்ளே போனேன். போனவுடன் லைட்டை ஆ•ப் செய்து விட்டு, கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டு விட்டு கொஞ்ச நேரம் கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்தேன். ஹாலில் லைட் ஆ•ப் செய்தது தெரிந்தது.
முன்பு செய்தது போலவே கதவின் கீழ் கொஞ்சம் துணிகளை போட்டு உள்ளேயிருக்கும் லைட் வெளிச்சம் வெளியே போகாதவாறு அடைத்தேன். பின்னர் உடைகள் எல்லாவற்றையும் களைந்தேன். நைட்டியை தயாராக கட்டிலின் மேல் வைத்து விட்டு முன் தினம் போலவே நெடுநேரம் பொறுமையாக செய்து இன்பம் அடைந்தேன்.
அடுத்த நாள் காலையில், நான் எழுந்து, குளித்து அலுவலக்ம் போகத் தயாரானவுடன் பத்மினி வேலையிலிருந்து வந்தாள். காலை டி•பனுக்கு நான் டைனிங் டேபிளை உபயோகப் படுத்தாதை பத்மினி கவனமுடன் பார்த்தாள். கடங்காரி…. தெரிந்து விட்டதோ? சந்த்ரு என்னை பார்க்கும்போது அவன் பார்வை கொஞ்சம் தாழ்ந்திருந்தது. எனக்கு கொஞ்சம் கவலையாக இருந்தது.
ஒருவேளை பத்மினி கண்டு பிடித்து அவனிடம் சொல்லி விட்டாளோ? கடங்காரி…. சொல்லியிருந்தாலும் சொல்லியிருப்பாள்…. அதனால்தான் அவனால் என்னை நேருக்கு நேர் என்னை பார்க்க முடியவில்லை…. இருக்காது…. கோளாறு என் பார்வையில்தான் இருக்கும் என்று நினைத்து அலுவலகத்துக்கு புறப்பட்டேன்.
அன்று இரவு பத்மினி என்னை டைனிங் டேபிளில் உட்கார வற்புறுத்தியும் கூட நான் சோ•பாவில் உட்கார்ந்தே சாப்பிட்டேன். சந்த்ருவும், பத்மினியும் ஒருவரையொருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். எனக்கு உண்மையில் திக்கென்றது. சாப்பிட்டவுடன் சந்த்ரு அவர்கள் அறைக்குப் போய்விட பத்மினி தயங்கி தயங்கி நின்றாள். சரி… இவர்களுக்கு தெரிந்து விட்டது என்று எனக்கு உறுதியாக பட்டது.
நான் அதிகம் பேசாமல் என் அறைக்குச் சென்றேன். கொஞ்ச நேரத்தில் பத்மினி அறைக் கதவை தட்டிவிட்டு உள்ளே வந்தாள். “என்னடி… நீ ஆ•பீஸ் போகலயா” என்று கேட்டேன். “இல்லக்கா… மாசம் ஒரு நாள் சிக் லீவ் இருக்கோல்லியோ…அதை யூஸ் பன்னிப்பேன்” என்று சொல்லி விட்டு கட்டிலில் எனக்கருகில் உட்கார்ந்தாள். “என்னக்கா…. உன்னோட ட்ரெயினிங்…. பரவாயில்லயா?” என்று கேட்டாள்.
அவள் அடுத்து என்ன கேட்கப் போகிறாள் என்று காத்திருந்தேன். “ம்ம்ம்ம்… ஓகேடி… இன்டெரெஸ்டிங்…..” என்றேன் கவனமாக. “ஊருக்கு •போன் செஞ்சயா…? மைதிலி எப்படி இருக்கா…? கோமதி… அத்திம்பேர் எல்லாம் எப்படி இருக்கா…?” என்று கேட்டாள். “அவாள்ளா…. நன்னா… சௌக்கியமா இருக்கா!…முடிஞ்சா…. நான் இந்த வீக் எண்ட் ஒரு நடை போய் பார்த்துட்டு வரலாம்னு நெனச்சிண்டு இருக்கேன்…” என்றேன்.
“ஏன்க்கா… அத்திம்பேர் ஞாபகம் வந்துடிச்சா…” என்று கண்களை சிமிட்டி என்னை கேலி செய்தாள். கடங்காரி…. கடங்காரி… நேரடியாக சப்ஜெட்டுக்கு வருகிறாளே… “சீ… சும்மா இரு… குழந்தைகள்ளாம் என்ன செய்யறாளோ… தெரியல… அதாண்டி..” என்றேன். பத்மினி கொஞ்ச நேரம் ஒன்றும் பேசாமல் தலையை குனிந்து படுக்கையில் கோலம் போட்டாள். அவள் ‘அதை’ கேட்டு விடுவாளோ என்று பயமாக இருந்தது.
“அக்கா… ஒன்னு…. கேட்டா… தப்பா எடுத்துக்க… மாட்டியே…” என்று பீடிகையுடன் ஆரம்பித்தாள். எனக்கு திக்கென்றது. இப்போது என் மனதின் இன்னொரு மூலையில் அவள் கேட்டு விட்டால் பரவாயில்லை என்று தோன்றியது. உள்ளிருக்கும் வக்கிர ஆசைக்கு வடிகாலாவது கிடைக்கும். “தப்பா… கேட்க்காம இருந்தா… சரி…” என்று சொல்லி அவ்ளைப் பார்த்தேன்.
என்னுடைய பதில் அவளை பாதித்ததாக தெரியவில்லை. தான் கேட்க நினைத்ததை கோர்த்துக் கொண்டிருந்தாள். “நீ… ஏன்… இப்பல்லாம்…. டைனிங் டேபிளில் உட்கார்ரதில்ல…?” கேட்டே விட்டாள். இதற்கு என்ன பதில் சொல்வது? என்ன சொன்னால் பொறுத்தமாக இருக்கும்? எனக்கு வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தது. முகமெல்லாம் அனல் வீசியது போல இருந்தது. ‘சொல்லி விடு… அவளுடன் பேசி விடு…’ என்று உள் மனம் அரற்றியது.
“எங்க உட்கார்ந்து சாப்பிட்டா… என்ன? சாப்பிடனும்… அதான் முக்கியம்..” என்று மழுப்பினேன். அவள் கண்களை நேருக்கு நேர் பார்க்க முடியவில்லை. கடினமான கேள்வி வெளியே வந்து விட்டதால் பத்மினிக்கு இப்போது தொடர்ந்து பேசுவது எளிதாகியிருக்க வேண்டும். என் அருகில் நெருங்கி உட்கார்ந்து என் தோள்களை பிடித்து என் முகவாயை தன் கையால் தூக்கி, “நிஜம்மா…? எந்த காரணமும் இல்லாமயா…
திடீர்னு ஏன் அங்க உட்கார்ரதில்ல?” என்று கொஞ்சி கேட்டாள். வெட்கப் பட வேண்டியது அவள். ஆனால் எனக்குத்தான் வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. அவள் பிடியை விடுவித்துக் கொண்டு எழுந்திருக்க முயன்றேன். என்னை இறுக்கிப் பிடித்து, “சொல்லுக்கா….எனக்கு தெரிஞ்சே ஆகனும்….ப்ளீஸ்…” என்று பிடிவாதம் பிடித்தாள். அவள் வீட்டுக்கு கடைகுட்டி ஆனதால் மிகுந்த செல்லம் கொஞ்சும் ரகம். சொல்லி விட்டால்தான் என்ன என்று தோன்றியது.
அவள் வீட்டுக்கு கடைகுட்டி ஆனதால் மிகுந்த செல்லம் கொஞ்சும் ரகம். சொல்லி விட்டால்தான் என்ன என்று தோன்றியது. எனக்கு எப்படித்தான் அந்த தைரியம் வந்ததோ தெரியவில்லை. சட்டென்று அவளை நேருக்கு நேர் பார்த்து, “ஏண்டி… உங்களுக்கு இவ்வளவு பெரிய •ப்ளாட்ல வேற இடமே கிடையாதா?…. டைனிங் டேபிள் என்ன கட்டிலா…. நீயும் உன்னோட ஆத்துகாரரும் ரொம்ப மோசம்டி…” என்று ஒரே போடாக போட்டுவிட்டேன்.
இப்போது பத்மினிக்கு மிகுந்த வெட்கம் வந்துவிட்டது. கைகளால் முகத்தை மூடிக் கொண்டு, “ஐயோ… அக்கா… அக்கா.. நீ பார்த்துட்டயா….?” என்று வெட்கத்துடன் சிரித்துக் கொண்டே என் மடியில் முகத்தை மூடி படுத்துக் கொண்டாள். இதுவரை மூடி மறைத்ததை வெளியே கொண்டு வந்தாயிற்று. இனி என்ன? தலைக்கு மேல் போனால் ஜான் போனால் என்ன, முழம் போனால் என்ன?
எனக்குள் தகித்துக் கொண்டிருந்த அடுத்த கேள்வியையும் கேட்டு விடுவது என்று தீர்மானித்தேன். பத்மினி இன்னும் முகம் மூடி என் மடியில் கிடந்தாள் “பத்து… அதென்ன….உங்க ஆத்துக்காரர்… அங்கெல்லாம்… என்னமோ…சாப்பிடற…. மாதிரி… அங்க…போய் வாய்… வெச்சுண்டு…. சீ…” என்று அடி குரலில் சொன்னேன். இதை கேட்டு விட்டதும் எனக்குள் இருந்த கணம் குறைந்த மாதிரி பட்டது. பத்மினி என் மடியில் இருந்து தலையை எடுக்காமல், “ம்ம்ஹ¥ம்….எல்லாரும்தான் அந்த மாதிரி செய்யறா… நீயும் அத்திம்பேரும்…
அப்படி செய்யறதேயில்லையா…ம்ம்ம்…ஹ¤ம்..ம்ம்ம்” என்று வெட்கத்தில் கொஞ்சிக் கொண்டே தலையை நெளித்தாள். “சீ… உன் அத்திம்பேர்… அந்த…. மாதிரியெல்லாம்…. செய்ய மாட்டார்…” என்றேன். என் பதிலில் தெளிவாக இருக்க வேண்டிய உறுதி குலைந்து, அந்த வார்த்தைகளிலும், என் குரலிலும் இருந்த ஏக்கம் எனக்கே தெளிவாக தெரிந்தது. பத்மினிக்கா புரியாது?
என் மடியில் இருந்து நிமிர்ந்து என்னை நேருக்கு நேர் பார்த்தாள். என் மனதில் இருந்ததை படிப்பவள் போல என் கண்களை ஊடுருவி பார்த்தாள். ஐயோ… என் ஏக்கத்தை சொல்லாமல் சொல்லி விட்டேனே என்று வெட்கப் பட்டேன்.
அவள் உதடுகளில் ஒரு லேசான புன்னகை ‘கண்டுபிடித்து விட்டேன்’ என்ற மமதையுடன் வந்தது. “அக்கா… அத்திம்பேர்… அந்த காலத்து மனுஷர்தான்… அப்பா எந்த மாதிரி… கஷ்ட காலத்துல உன்னை அத்திம்பேர்… மாதிரி… வயசு… வித்தியாசத்தோட…. கல்யாணம் செஞ்சு கொடுத்தார்னு எங்களுக்கு தெரியும்…. அக்கா… உனக்கும்…. அந்த மாதிரி… ஆசையிருக்குதானே…?” என்று அவள் கேட்டவுடன் என் மனதில் ஒரு பெரிய இடியே விழுந்தது போல இருந்தது.
என் மனதை மிகச் சரியாக படித்து விட்டாளே என்று அதிர்ச்சியாகவும் இருந்தது. அதே சமயம் மனதின் ஓரத்தில் கொஞ்சம் இனம் தெரியாத சந்தோஷமும் கூட ஏற்பட்டது. ரகசியம் வெளியே தெரிந்து விட்ட அவமானம், வக்கிரம் பேச கிடைத்த சந்தர்ப்ப சந்தோஷம், தன்மான ரோஷம், இது எங்கே போய் முடியுமோ என்ற திகில் எல்லாம் சேர்ந்து கலவையாக உணர்ந்தேன்.
எனக்கு பேச வரவில்லை. தலையை குனிந்து கொண்டேன். பத்மினி என் மோவாயை பிடித்து என் முகத்தை நிமிர்த்தி, “அக்கா… தெளிவா… சொல்றேன்… கேட்டுக்கோ…எங்களுக்காக உன்னோட வாழ்க்கையை நீ அல்மோஸ்ட் தியாகம் செஞ்சிருக்கே…. உனக்கு நியாயமா கிடைக்க வேண்டிய சுகத்தை நிச்சயமா… நான் ஏற்பாடு செய்வேன்…” என்று சொல்லி என் கன்னத்தில் அழுந்த ஒரு முத்தம் தந்து விட்டு சர சரவென்று எழுந்து போய் விட்டாள்.
நான் அப்படியே அதிர்ந்து போய் ஆடாமல் அசையாமல் கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்தேன். பத்மினி போய் விட்டாலும் நான் அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தேன். அவள் சொன்ன வார்த்தைகளின் முழு அர்த்தம் புரிவது போல இருந்தாலும் புரியாதது போல இருந்தது. மனம் வெளுத்து ஒன்றுமில்லாதது போல உணர்ந்தேன். என்ன சொல்லி விட்டு போனாள் இவள்? என்ன செய்யப் போகிறாள்? எதுவும் எண்ணத் தோன்றாமல் சிலை போல அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தேன்.
என்னால் நடந்த சம்பாஷணையை நம்ப முடியவில்லை. ஆனால் அதுதான் உண்மை. என் தங்கையா இப்படி பேசினாள்? என்ன செய்ய்ப் போகிறாள்? சே… நான் அப்படி பேசியிருக்கக் கூடாது! என் மனதை அவளிடம் முழுமையாக காண்பித்து விட்டேன். ஒரு பொருளை வேண்டாம் வேண்டாம் என்று சொல்லியே பெற்றுக் கொள்ளத் தயாராக இருந்ததை அவளிடம் காண்பித்து விட்டேனே!
அட ராமா! சந்த்ருவிடம் நடந்ததை சொல்லி விடுவாளா? அவன் முகத்தில் நான் எப்படி இனி விழிப்பேன்? அந்த இரவின் பெரும்பகுதியை தூக்கமில்லாமலேயே கழித்தேன். காலையில் பத்மினி எழுப்பியதும்தான் எழுந்தேன். அடடா… மணி ஒன்பதாகி விட்டிருந்தது! அவளைப் பார்க்கவே வெட்கமாக இருந்தது. ஆனால் பத்மினி நேற்று இரவு நடந்த சம்பாஷணையை கொஞ்சம் கூட கண்டு கொள்ளாமல், “அக்கா… இன்னிக்கு நீ.. ரொம்ப நேரம் தூங்கிட்ட… பேசாம ஆ•பீசுக்கு சொல்லிடுக்கா…” என்று சொல்லி விட்டு போய்விட்டாள்.
னக்கும் மன உளைச்சலில் அலுவலகம் செல்ல மனதில்லை. சோம்பல் முறித்து விட்டு பாத்ரூமுக்கு போய் குளித்தேன். பத்மினி கொடுத்த டி•பனை சோ•பாவில் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டேன். சந்த்ரு அலுவலகத்துக்கு போய் விட்டிருந்தான். என் அலுவலகத்துக்கு உடம்பு சரியில்லை என்று போ•ன் செய்து சொன்னேன். மதிய உணவை இருவரும் சேர்ந்தே தயார் செய்தோம். நேற்று நடந்த பேச்சை அவளாகவே மீண்டும் எடுத்தால் பரவாயில்லை என்று தோன்றியது.
அவள் சொன்னது எனக்கு விளங்கினாலும், முழு அர்த்தமும் தெரிந்து கொள்ள மனம் ஆலாய் பறந்தது. அவளாகவே ஆரம்பிக்க காத்திருந்தேன். கடங்காரி… சும்மா இருந்த என்னை உசுப்பி விட்டு இப்போது பாப்பா போல பேசாமல் இருக்கிறாளே என்று மனம் அவளை திட்டியது. ‘என்ன செய்யப் போகிறாய்… சொல்லித் தொலையேன்… நேற்று பேசியது எல்லாம் வெறும் வெற்று வசனம்தானா? என் உடலைப் பார்… என் மனதைப் பார்… பத்மினி’.
அடியில் எரிமலை வெடித்தாலும் வெளியே ஒன்றுமே தெரியாமல் அமைதியாக இருக்கும் கடலைப் போல நானும் ரொம்ப அமைதியாக இருந்தேன். மதியம் சாப்பிடும் போது என்னை வலுக்கட்டாயமாக டைனிங் டேபிளில் உட்காரவைத்தாள். எனக்கு வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தது.
தட்டில் இருந்த சாதத்தை அளாவிக் கொண்டு அவளாகவே பேச்சை ஆரம்பித்தாள். “அக்கா… வாட்டவர்.. ஐ… டோல்டு…யூ…லாஸ்ட்….நைட்… ஈஸ்…. அப்சொல்யூட்லி ட்ருத்…. ஐ… ஷ¤ட் டூ திஸ்… •பார் யூ….” என்றாள். சில விஷயங்களை ஆங்கிலத்தில் எப்படி சுலபமாக சொல்லி விட முடிகிறது! எனக்கு இதயம் நின்று விட்டது. ‘அடியே… என் அருமைத் தங்கையே….
எப்படி செய்ய போகிறாய்..’ என்று என் மனம் கூவியது. பட படப்பில் வியர்க்க ஆரம்பித்தது. ஆனாலும் முகத்தில் பொய் கோபத்தை வரவழைத்து கொண்டு, “சீ… என்ன பேச்சு பேசற.. நீ… பத்தூ….முதல்ல போய் வாயை கழுவுடி..” என்றேன். ஆனல் பத்மினி எமகாதகி… என்னை கண்டு பிடித்து விட்டாள். அவள் முகத்தில் இருந்த சிரிப்பு மாறாமல், “அக்கா… எங்கிட்ட… என்னக்கா… நீ எங்க எல்லாருக்கும் செஞ்சதுக்கு… உனக்கு நான் இதுகூட… செய்யலன்னாதான்… தப்பு….” “அதுக்காக…
இந்த மாதிரி பேசற மேட்டரா… இது?” வலுக்கட்டாயமாக கோபத்தை வர வழைத்துக் கொண்டு பேசுவது அத்தனை எளிதாக இருக்கவில்லை. என் மனம் குதித்தது. அவள் என்ன ப்ரொபோஸ் செய்யப் போகிறாள் என்று தெரிந்து கொள்ள பொறுமையில்லை. “சந்த்ருவையும்… உன்னையும் சேர்த்து வெக்கறதா… நான் முடிவு பன்னிட்டேன்…” என்றாள்.
பாதி சாப்பாட்டிலேயே நான் சட்டென்று எழுந்து கை கழுவிக் கொண்டு என் அறைக்கு போய் விட்டேன். என்னால் சரியாக யோசிக்க கூட முடியவில்லை. கொஞ்சம் அவமானமாக இருந்தாலும் அடிமனதின் ஆசை நிறைவேறுவதில் வெட்கம் கொஞ்சம் விட்டு போனது. பத்மினியா இதை சொன்னாள்? கற்பனையில் சரி… நிஜத்தில் நடக்கக் கூடியதா இது? ‘ஏன் நடக்கக் கூடாது? இதைத்தானே நீ விரும்பினாய்?
இந்த சந்தர்ப்பத்தை விட்டால் உனக்கு வேறு ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைக்குமா… நந்தினி… யோசிக்காதே..’ என்று வக்கிரம் பேசியது உள் மனம். கொஞ்ச நேரத்தில் கதவை திறந்து கொண்டு பத்மினி உள்ளே வந்தாள். என் அருகில் வந்து உட்கார்ந்தாள்.
என் தோளில் கை வைத்து முடிகளை கோதி விட்டாள். நான் கோபமாக முகத்தை திருப்பி படுத்துக் கொண்டேன். அவளும் என் முதுகை கட்டிப் பிடித்து, காதில், “அக்கா… நான்தானக்கா.. ப்ரொபோஸ் பன்றேன்… உனக்கு உள்ளூர ஆசை இருக்குன்னும் எனக்குத் தெரியும்… இதுல என்ன தப்பு இருக்காம்?… உனக்கு பிடிச்சிக்கு… சந்த்ருவுக்கும்… உன்ன… பிடிச்சிருக்கு… எனக்கு இதுல ஒரு ஆட்சேபனையும் நிச்சயமா… இல்லக்கா…” நான் ஒன்றும் பேசவில்லை.
அவள் பேசுவதை காது குளிர கேட்ட்க் கொண்டிருந்தேன். “நான் உனக்கு… என்ன… கெடுதலா… செய்வேன்… நம்ம ஊர்ல மெஜாரிட்டி பொம்மனாட்டிகளுக்கு என்ன வேணுமுன்னு •ப்ராங்க்கா சொல்ல முடியாது…. சொல்ல மாட்டா…! அந்த விஷயத்துல… நான் அதிர்ஷ்ட்டகாரின்னுதான் சொல்லனும்…. அதுக்கு முக்கிய காரணமே… நீதான்… நீ மட்டும் இல்லைன்னா…
எனக்கு இந்த வாழ்க்கை கிடைச்சிருக்காதுக்கா… எனக்காக நீ எவ்வளவு கஷ்டப் பட்டிருக்கேன்னு எனக்கு தெரியும்… உனக்காக…. இந்த சின்ன விஷயத்துல…. கூட நான் விட்டு…. கொடுக்கலைன்னா நான் நன்றியில்லாதவளாத்தான்… இருப்பேன்… அதுவும் நீ…. இத்தன வருஷமா…. அத்திம்பேர்கூட… அத்திம்பேர்… நல்லாவாதான்… ரொம்ப நல்லவாதான்… ஆனா…. அவருக்கும்… உனக்கும்… 15…. வயசு வித்தியாசம் இருக்குன்னு எனக்குத் தெரியாதா…?
33 வயசில…. அதுவும்… கோவில் சிலை மாதிரி… கிண்ணுன்னு உடம்பை… வெச்சுண்டு…. நீ ஏன்க்கா… வாடனும்?… யூ டிசெர்வ் திஸ்…. அக்கா…” என் தங்கையின் உண்மையான கரிசனம் என்னை நெகிழ வைத்தது. அதற்கு மேல் என்னால் கட்டுப் படுத்த முடியாமல் ஓவென்று வாய் விட்டு அழுது விட்டேன். நான் விசும்பி விசும்பி அழத் தொடங்கியவுடன் அவள் என்னைத் தூக்கி தன் மடியில் போட்டுக் கொண்டு என் முதுகை ஆதரவாக தடவி கொடுத்தாள்.
என் மன பாரம் இறங்கும் வரையில் நான் அழுதேன். நான் அழுது முடியும் வரை என்னை குழந்தை போல தட்டிக் கொடுத்தாள். நான் அழுவதை நிறுத்தி அவள் மடியில் இருந்து எழுந்து உட்கார்ந்தேன். பத்மினி இரண்டு கைகளாலும் என் கன்னங்களை ஏந்தி, “அக்கா…. உனக்கு… ஒரு விஷயம்… தெரியுமா?…. சந்த்ருவுக்கு… உன்ன… ரொம்ப… பிடிக்கும்… தெரியுமா?” என்றாள்.
எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டது. ஒரு பக்கம் சந்தோஷம்…. ஒரு பக்கம் வியப்பு…. நான் அவளை புரியாமல் பார்க்க, “சந்த்ரு… ரொம்ப ஓபன் டைப்….எங்கிட்ட எல்லாத்தையும் •ப்ராங்க்கா சொல்லிடுவார்…. அவருக்கு உன்ன.. ரொம்ப… ரொம்ப… பிடிக்கும்….” வெட்கம் என்னை பிடுங்கித் தின்றது. என் சந்தோஷத்தை என்னால் மறைக்க முடியவில்லை.
சின்னப் பெண் போல கைகளால் முகத்தை மூடிக் கொண்டு, “சீ… போடி… நீ… ரொம்ப போக்கிரியாயிட்டே….” என்று அவளை செல்லமாக கடிந்து கொண்டேன். எதனால் சந்த்ருவுக்கு என்னை பிடிக்கும் என்று தெரிந்து கொள்ள ஆவலாக இருந்தது.
என் மனதை படித்த என் செல்லத் தங்கை, “என்னை விட… நீதான் ரொம்ப அழகாம்… உன்னோட பாடிதான்… சிக்குன்னு இருக்காம்… என்னை விட.. உனக்குத்தான்… ரொம்ப.. பொறுப்பாம்… விட்டா… என்னை டைவர்ஸ் பன்னிட்டு உன்னையே பன்னிப்பார்… தெரியுமா..?” என்றாள். அவள் என்னக் கிண்டல் செய்கிறாளா இல்லை உண்மையை சொல்கிறாளா என்று எனக்கு தெரியவில்லை.
என் mail id : [email protected] .
படித்ததற்கு நன்றி உங்கள் கருத்தைப் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள் (குறிப்பாக தமிழ்நாடு பெண்கள் அண்ட் ஆன்ட்டிஸ் என்னை தொடர்பு கொள்ளவும் ) மின்னஞ்சல் மற்றும் ஹேங்கவுட்கள் மூலம் நான் தொடர்பில் இருப்பேன்.
புடிச்சா மீட் பண்ணலாம்,உங்கள் ரகசியம் காக்கப்படும்.