ஒரு இனிய கல்லூரி பயணம் – 12 (Oru Iniya Kallori Payanam 12)

This story is part of the ஒரு இனிய கல்லூரி பயணம் series

    இக்கதை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை [email protected] ற்கு அனுப்பவும். முந்தைய பகுதியில் ப்ரியாவை வைத்து செய்தேன். நான் சிறிது நேரம் ஓய்வு எடுக்க ப்ரியா சோர்ந்து விட்டாள். படமும் இடைவேளையை அடைந்தது. நாங்களும் எங்கள் ஆடை களை சரி செய்து கொண்டு ப்ரியாவும் வர்ஷாவும் ரெஸ்ட்ரூம் சென்றனர். நான் அவர்களுக்கு சாப்பிட ஐஸ்க்ரீம் மற்றும் பாப் கார்ன் வாங்கி சென்றேன். அதற்குள் அவர்களும் சீட்டில் அமர்ந்து இருந்தனர்.

    படம் ஆரம்பித்ததும் ப்ரியாவும் வர்ஷாவும் முத்தம் கொடுத்து கொண்டு லெஸ்பியன் ஆக மாறினர் நான் அவர்கள் செய்வதை ரசித்து கொண்டு இருந்தேன். ப்ரியா வர்ஷாவின் உதட்டை சுவைத்து கொண்டு அவள் முலையை மாவு பிசைவது போல பிசைந்தாள். வர்ஷா ப்ரியாவின் புண்டையை நொண்டி கொண்டு இருந்தாள். எனக்கும் இவர்கள் செய்வதை பார்த்து என் தம்பி ஆட்டம் போட நான் சென்று வர்ஷாவின் புண்டையை நக்கினேன். வர்ஷா ஸ்ஸ்ஸ் ஆஆஆ ம்ம்ம்ம் என்று முனக ஆரம்பித்தாள்.

    ப்ரியா என் சுண்ணியை ஊம்பி கொண்டு இருந்தாள். சிறிது நேரம் கழித்து வர்ஷா ப்ரியாவின் புண்டையை நக்க நான் அவளை பின்னால் இருந்து டாக்கி ஸ்டைலில் ஓத்தேன். வர்ஷாவை அடிக்கடி ஓத்ததால் என் சுண்ணி எளிதாக உள்ளே சென்றது. நான் மெதுவாக இயங்க அவளுக்கு உச்சம் வந்தது. வர்ஷா சோர்ந்து போய் விட்டாள் ப்ரியா அவளை மேலே இழுத்து லிப் லாக் செய்தாள் நானும் எனது வேகத்தை கூட்ட முழு சக்தி கொண்டு இயங்கினேன் அரை மணி நேரத்தில் என் சூடான கஞ்சியை அவளுக்குள் பாய்ச்சினேன்.

    படம் முடிய சிறிது நேரமே இருக்க நாங்கள் எங்கள் துணிகளை சரி செய்து விட்டு பாப் கார்ன் சாப்பிட ஆரம்பித்தோம். படம் முடிந்ததும் நான் வர்ஷாவை அழைத்து கொண்டு பைக்கில் சென்றேன் ப்ரியா அவள் வண்டியில் வீட்டுக்கு சென்று விட்டாள். நானும் வர்ஷாவும் வண்டியில் செல்லும் போது அவள் பேச்சு கொடுத்தாள்.

    வர்: டாய் யாருடா இவ எத்தனை பேரை போடுவ ஏன் நானும் ரோகினியும் பத்தலையா
    நா: ஏய் நான் என்ன வேணும்னா போடறேன் அவளுக வராலுங்க என்னைய என்ன பண்ண சொல்ற
    வர்: எதுகெடுத்தலும் தயாரா ஒரு பதில் வெச்சுருக
    நா: இதை ரோகினி கிட்ட சொல்லிடாத அப்புறம் அவ்ளோ தான் என் கதை முடிஞ்சது
    வர்: நான் எதுவும் சொல்லல நீயாச்சு அவளாச்சு
    நா: ஹே என்ன இப்படி சொல்ற

    வர்: ஆமா வேர என்ன சொல்ல
    நா: தாயே நீ எதுவும் சொல்ல வேணாம் நான் பாதுக்கரன்
    வர்: அதான் நீ பாத்தத நான் பாதனே
    நா: ஹ்ம்ம்
    வர்: இதெல்லாம் எத்தன நாளைக்கு பண்ணுவ
    நா: என்ன காலேஜ் முடிஞ்சா என் வேலையை பார்க்க வேண்டிது தான்
    வர்: சர் என்ன வேலை பாகுறிங்க கலெக்டர் வேலையா இல்ல பொண்ணுங்கள போடற வேலையா
    நா: ஹே என்ன டி இப்படி ஓட்டற

    வர்: என்ன உண்மையதான சொன்னேன்
    நா: ஹே நம்பு டி கொஞ்ச நாளைக்கு தான் அப்புறம் நீங்க மட்டும் போதும்
    வர்: சரி சரி அதையும் தான் பார்ப்போம்
    நாங்கள் பேசி கொண்டு இருக்கும் போதே வர்ஷா வீட்டை அடைந்தோம் எங்களை பார்த்ததும் ரோகினி வெளியே வந்து என்னிடம் “என்ன டா இவள மட்டும் கூப்பிட்டு போற என்ன தனியா போய் ஏதாவது போட்டிங்களா” என்று கேட்டாள். நான் “ஹே சும்மா இரு டி எவனாவது கேற்ற போறான்” என்றேன்.
    ரோ: சார் கு அவ்ளோ பயமா

    நா: அப்டிலாம் இல்ல உங்க பெரு கெட்டு போய்ட கூடாதுனு தான்
    ரோ: ஓ தொறைக்கு அப்படி லாம் யோசிக்க தெரியுமா
    நா: லூசு என்ன சொன்னாலும் ஏதாவது சொல்லு
    ரோ: இவ்ளோ அக்கறை இருக்கிறவன் என்ன மைத்துக்கு இவள மட்டும் கூப்பிட்டு போன
    வர்: ஏண்டி சும்மாவே இருக்க மாட்டியா அவன் உன்ன கட்டிக்க போறவன் இப்படி லாம் பேச கூடாது
    ரோ: நீ மூடு எல்லாம் எனக்கு தெரியும்
    வர்: என்ன டி ஓவரா பேசுற

    வர்ஷா கோவத்தில் ரோஹிணியை கன்னத்தில் ஓங்கி அறைந்தாள். ரோகினி அழுது கொண்டே அவள் ரூமிற்குள் சென்று கதவை சாத்தி கொண்டாள்.
    நா: ஏண்டி சும்மாவே இருக்க மாட்டியா அவல எதுக்கு அடிச்ச
    வர்: அது உனக்கு விழுக வேண்டிது அவளுக்கு உளிஞ்சு
    நா: எனக்கா நான் என்ன பண்ணேன்

    வர்: உனக்கு நாங்க ரெண்டு பேர் பத்தாம புதுசா ஒருத்திய செட் பண்ற
    இன்னும் எத்தனை பெரு இவள மாறி
    நா: ஹே இவ ஒருத்தி மட்டும் தான் வேற யாரும் இல்லை
    வர்: நான் நம்ப மாட்டேன் நீ போய் ரோகினி ய சமாதான படுத்து நான் போய் குளிச்சிட்டு வரேன்
    நா: நானும் வரட்டுமா

    வர்: வந்தினா வெட்டிருவன் என்று கோபத்துடன் குளிக்க சென்றாள். நானும் சென்று ரோகினி யை சமாதான படுத்த முயற்சி செய்தேன் ஆனால் அவள் அழுது கொண்டே இருந்தாள். நான் முடிந்த வரை முயற்சி செய்து விட்டு என் வீட்டிற்கு கிளம்புவதாக எழுந்தேன். ரோகினி என் கையை பிடித்து இழுத்து எனக்கு உதட்டில் முத்தம் கொடுத்தாள். நான் அவளை தள்ளி விட்டு எழுந்து என் வீட்டிற்கு வந்து விட்டேன். ரோகினி என்ன செய்கிறாள் என்று தெரிந்து கொள்ள வர்ஷாவுக்கு கால் செய்தேன். வர்ஷாவும் போனை எடுத்தாள்.
    வர்: என்ன டா நான் வர குள்ள போயிட

    நா: ஹே நானும் எவ்ளோ தான் சமாதான படுத்த அவ மூஞ்சியை தூக்கி வெச்சுகரா
    வர்: சரி விடு நான் பாதுக்கரன்
    நா: நீ என்ன பாதுக்குவ
    வர்: உனக்கு தெரியாதா என்ன னு
    நா: சரி எப்படியோ சமாதனமான போதும்

    வர்: சரி நான் அப்புறம் பேசறேன் பை என்று போனை வைத்து விட்டாள். நானும் போனில் கேம் விளையாடி விட்டு தூங்கி விட்டேன். அடுத்த நாள் காலை ப்ரியா பல முறை அழைத்து இருந்தாள் நான் திரும்ப கால் செய்ய அவளுக்கு மிகவும் அறிப்பதாகவும் அடுத்து எப்போ பண்லாம் என்றும் கேட்டாள் நான் கொஞ்ச நேரத்தில் சொல்வதாக கூறி விட்டு போனை வைத்து விட்டேன்.

    இன்று கல்லூரி விடுமுறை என்பதால் நான் கிளம்பி மோனிகா வீட்டிற்கு சென்றேன். அங்கு சென்றால் அவள் வீட்டில் யாரும் இல்லை பெரிய பூட்டு தொங்கி கொண்டு இருந்தது பக்கத்தில் விசாரித் ததில் அவர்கள் வீட்டை காலி செய்து விட்டு சென்று விட்டதாக கூறினார்கள் அப்போது அவர்கள் ஒரு லெட்டர் ஐ கொடுத்து விட்டு சென்றதாகவும் உன்னிடம் கொடுக்க சொன்னதாகவும் ஒரு கடிதத்தை கொடுத்தார்கள்.

    நானும் அவர்கள் கொடுத்த கடிதத்தை வாங்கி கொண்டு என் வீட்டிற்கு வரும் வழியில் நான் மோனிகாவை முதலில் சந்தித்த நேரம், அதன் பிறகு நடந்த சண்டைகள், அவளுடன் கொஞ்சி விளையாடிய தருணங்கள் போன்ற நினைவுகளை யோசித்து கொண்டு என் வீட்டை அடைந்தேன். என் வீட்டை அடைந்ததும் ஒரு இன்ப செய்தி காத்து கொண்டு இருந்தது.

    அது என்ன செய்தி என்பதை அடுத்த கதையில் பார்ப்போம். இக்கதை பற்றிய தங்கள் கருத்துகளை மறக்காமல் [email protected] ற்கு மெயில் அல்லது ஹேங்வுட்ஸ் செய்யவும் நன்றி.

    Leave a Comment